Even cruciaal als het stadium, de verspreiding van de ziekte, is het weefseltype van de tumor voor de keuze van de behandeling. Er wordt onderscheid gemaakt tussen seminoma's en niet-seminoma's. Soms heeft een tumor verschillende verhoudingen, namelijk seminomateus en niet-seminomateus, maar dan wordt het in termen van behandeling altijd toegewezen aan niet-seminomateuze tumoren.
Weefseltype cruciaal voor de behandeling van zaadbalkanker
Seminomen zijn erg gevoelig voor straling en worden daarom voornamelijk met straling behandeld therapie Alleen de zieke zaadbal wordt operatief verwijderd. Daarna zijn er twee opties om verder te gaan, ervan uitgaande dat de tumor alleen tot de zaadbal is beperkt: het kan ofwel onmiddellijk worden bestraald of men kan wachten om te zien of de ziekte voortschrijdt en pas dan bestralen. De kansen op genezing zijn voor beide behandelmethoden gelijk.
Seminoma's en niet-seminoma's
Het is echter niet eenvoudig om te beslissen welke behandeling nu geschikt is voor welke patiënt en hoort altijd in de handen van een ervaren arts. Als de tumor is uitgezaaid naar de omliggende lymfeafdelingen, wordt altijd bestraling gebruikt. Als de tumor is uitgezaaid naar verder weg weefselvocht knooppunten of zelfs naar organen of botten, chemotherapie wordt naast straling gebruikt.
In het geval van niet-seminomen, radiotherapie speelt geen rol, omdat het onvoldoende effect heeft. Daarom, na chirurgische verwijdering van de zieke zaadbal, de componenten van therapie in niet-seminoma zijn chemotherapie en het zogenaamde retroperitoneale weefselvocht knooppuntresectie. In deze procedure is het weefselvocht knooppunten in de buik worden verwijderd om, indien mogelijk, alles te elimineren kanker cellen die zich mogelijk in het lymfestelsel hebben verspreid.
Chemotherapie en lymfeklierverwijdering kan afzonderlijk of in combinatie worden gebruikt, afhankelijk van het stadium en de prognose. Net als bij de behandeling van seminoom zijn er echter verschillende behandelconcepten voor een en dezelfde fase, die verschillende voor- en nadelen hebben met even goede kansen op succes. Daarom geldt hier hetzelfde: de beslissing behoort absoluut en uitsluitend toe aan een ervaren arts.
Nazorg noodzakelijk voor zaadbalkanker
Nadat de behandeling is voltooid, moeten regelmatig vervolgonderzoeken worden uitgevoerd, zodat een nieuwe behandeling snel kan worden gestart als de tumor terugkeert. Vervolgonderzoeken omvatten in principe een fysiek onderzoek, waarbij altijd bijzondere aandacht wordt besteed aan de resterende zaadbal, a bloed test, en Röntgenstraal of computertomografie-onderzoeken.
De intervallen waarmee de onderzoeken worden uitgevoerd, zijn afhankelijk van hoe ver de ziekte aanvankelijk was gevorderd en welke behandeling werd gekozen. Normaal gesproken is de follow-up na tien jaar voltooid.
Gezinsplanning is ondanks zaadbalkanker niet uitgesloten
Mannen die hebben zaadbalkanker kan ook later in het leven kinderen krijgen. Dit komt omdat als slechts één zaadbal is verwijderd, de andere voldoende is om kinderen te verwekken. Echter, na voltooiing kanker behandeling met bestraling en chemotherapie, adviseren artsen om nog minstens twee jaar te wachten om kinderen te krijgen totdat alles weer normaal is.
Alle vormen van kanker behandeling, of het nu gaat om een operatie, bestraling of chemotherapie, brengt het risico met zich mee dat dit het vermogen om zwanger te worden verstoort en op lange termijn verstoord zal blijven. Om deze reden moet elke man, voordat hij met de behandeling begint, beslissen of hij dat zou willen hebben sperma bewaard, dwz bevroren, als voorzorgsmaatregel. Alleen op deze manier kan hij de zekerheid hebben dat nakomelingen later in zijn leven mogelijk zijn, ongeacht welke bijwerkingen de behandeling heeft gehad.
