Begin van de voetschimmelinfectie | Voetschimmel

Begin van de voetschimmelinfectie

De voetinfectie van een atleet is meestal een langdurige aangelegenheid. Vaak komt de infectie keer op keer terug en is aanhoudend. Maar hoe begint de voetinfectie van een atleet en hoe laat het zich voelen?

Je kunt in het begin niet per se voetschimmel zien. De ziekteverwekkers zijn microscopisch klein en de huid reageert niet per se onmiddellijk met veranderingen. Maar je kunt de schimmel vrij snel voelen.

Meestal begint de infectie met jeuk tussen de tenen. Na verloop van tijd wordt de huid rood en schilfert later. Deze schubben worden groter en groter en het getroffen gebied ziet er donkerder uit dan een gezonde huid.

Dan vormen zich blaren en puisten. In ernstigere gevallen zijn deze veranderingen niet langer beperkt tot de ruimtes tussen de tenen, maar verspreiden ze zich naar andere delen van de voet. De huid lijkt zachter en tranen.

Dit kan erg pijnlijk zijn en bevordert het binnendringen van andere ziekteverwekkers en de ontwikkeling van ontstekingen. Andere vormen van voetschimmel kunnen direct op de voetzool beginnen en zich verspreiden naar de buitenranden van de voet. Dit manifesteert zich meestal eerst door droge, gebarsten huid, die later in feite de anders typische symptomen vertoont, zoals jeuk, roodheid en huilen.

Voetschimmel is een veel voorkomende ziekte die iedereen kan treffen. Aangezien het risico op infectie erg hoog is bij een schimmelinfectie aan de voeten, loopt men vooral het risico om een voetschimmel bij gebruik van openbare voorzieningen. Gelukkig zijn er enkele eenvoudige maatregelen die de kans op het ontwikkelen van voetschimmel aanzienlijk kunnen verminderen.

Allereerst dient men in het algemeen aandacht te besteden aan een goede voethygiëne. Dit betekent dat u uw voeten elke dag grondig moet wassen, bij voorkeur met warm water en milde zeep. Daarna is het belangrijk om je voeten weer goed af te drogen en de ruimte tussen je tenen niet te vergeten.

Een vochtige en verzachte huid is een bijzonder goede voedingsbodem voor de groei van voetschimmel. Het is optimaal om met regelmatige tussenpozen speciale verzorgingsproducten op de voeten aan te brengen. Over het algemeen moeten de voeten goed worden voorzien van bloed.

Naast regelmatige lichamelijke activiteit, afwisselend baden of dij water geven kan ook de bloedsomloop verbeteren. Handdoeken moeten regelmatig worden vervangen en, net als sokken, beddengoed en ook badmatten, moeten ze op minimaal 60 ° C worden gewassen om ziekteverwekkers te doden. Zeker bij gebruik van openbare voorzieningen zoals zwemmen zwembaden, sauna's en openbare douches, gepast gedrag is belangrijk om uzelf te beschermen tegen voetschimmel. Gebruik in ieder geval altijd uw eigen handdoeken en washandjes.

Het is ook het beste om badslippers te dragen. De desinfectiesystemen die in veel zijn geïnstalleerd zwemmen pools zijn slechts gedeeltelijk effectief. De aanwezige middelen moeten eigenlijk minimaal 5 minuten op de huid worden aangebracht om echt effect te hebben.

Daarnaast bevatten de desinfectiesprays vaak bepaalde stoffen die de huid en de beschermende mantel kunnen beschadigen en zo het ontstaan ​​van voetschimmel kunnen bevorderen. Het dragen van het juiste schoeisel is ook erg belangrijk voor het voorkomen van voetschimmel. Over het algemeen moeten schoenen comfortabel zijn en goed passen.

Ze moeten bij voorkeur gemaakt zijn van een ademend materiaal (bijv. Leer of microvezels) zodat vocht snel van de voet kan worden afgevoerd. Bovendien moeten schoenen vaker worden verwisseld, ten eerste om eerder gebruikte paren te laten uitdrogen en ten tweede om het optreden van voetafwijkingen en teenvervormingen veroorzaakt door bepaalde schoenvormen te voorkomen. Sokken moeten elke dag worden vervangen en moeten ook gemaakt zijn van ademende materialen (bijvoorbeeld katoen).

Het is natuurlijk ook goed als een bestaande voetschimmel vroegtijdig kan worden opgespoord en de behandeling op tijd kan worden gestart. Hiervoor is het noodzakelijk om uw voeten regelmatig te onderzoeken op de symptomen die kenmerkend zijn voor voetschimmel, zoals jeuk, roodheid, schilfering, donkere vlekken of zelfs scheuren in de voeten (vooral in het gebied van de tenen en tussen de tenen). Dit geldt vooral voor mensen die vatbaar zijn voor het optreden van voetschimmel, zoals diabetici.

Als voetschimmel wordt vermoed, moet een arts worden geraadpleegd. De therapie is meestal gebaseerd op de omvang van de voetschimmel. De medicijnen die worden gebruikt om voetschimmel te behandelen, zijn speciale medicijnen.

Effectief tegen voetschimmel zijn zogenaamde fungicide medicijnen antimycotica. Ze zijn verkrijgbaar in verschillende vormen zoals gels, sprays, zalven, poeders, crèmes of, indien nodig, tabletten. Voor mensen die meer voetzweet produceren, is een therapie met poeders of gels beter om het zweet tegen te gaan.

Aan de andere kant is een therapie met crèmes of zalven nuttig droge huid. Om voetcontact te vermijden zijn de schimmelwerende sprays geschikt. De volgende agenten zijn goedgekeurd antimycotica: Afhankelijk van welk medicijn hier wordt gebruikt, wordt de tijd tot genezing bepaald.

De verschillende geneesmiddelen kunnen in groepen worden verdeeld: Bovendien hebben de geneesmiddelen hun specifieke werkingswijze en toedieningsvorm, die in het volgende zal worden uitgelegd: Als de schimmelvorm niet goed bekend zou zijn, wordt meestal een antimycoticum gebruikt, dat werkt tegen verschillende schimmelvormen. Daarom noemt men deze ook wel breed spectrum antimycotica. Naast de therapie is het bovendien belangrijk om een ​​verdere infectie van de voetschimmel op andere personen, hiervoor zijn er speciale preventieve maatregelen die men kan nemen om zichzelf en anderen duurzaam te beschermen tegen voetschimmel.

• Econazol
• Itraconatotol
• Amorolfine
• Miconazol
• Bifonazol
• Terbinafine
• Clotrimazole
• Groep 1: Fungiostatische medicijnen: ze remmen de groei van de schimmel en voorkomen dat deze zich verder verspreidt. Een van deze medicijnen is Cotrimazol. In de regel moet het medicijn ongeveer 3-4 weken worden gebruikt.
• Groep 2: Fungiciden: hier wordt de groei niet geremd, maar wordt de schimmel gericht gedood.

  Dit verkort de tijd van aanbrengen tot genezing.

• Terbinafine kan worden ingenomen in de vorm van gels, sprays, crèmes en als tabletten. Door een bepaald mechanisme met enzymremming remt het medicijn de vorming van de schimmelcelwand.
• Itraconazol daarentegen kan alleen in tabletvorm worden gebruikt.
• Cotrimazol remt ook de vorming van celwanden door de productie van ergosterol te remmen, wat essentieel is voor de vorming van celwanden. Het medicijn is verkrijgbaar in de vorm van sprays, crèmes, poeders en oplossingen.
• Miconazol is ook een medicijn dat de vorming van celwanden remt.

  Het kan worden gebruikt in de vorm van poeders, oplossingen en crèmes.

• Bifonazol remt de celwandproductie, blijft ook langer op de huid zitten en is goed tegen ontstekingen.

Voetschimmel, ook wel tinea pedis genoemd, wordt voornamelijk behandeld met zogenaamde antimycotica. Dit zijn actieve ingrediënten die schimmels op verschillende manieren kunnen doden. In de regel veroorzaken zogenaamde dermatofyten voetschimmel.

Dit zijn filamenteuze schimmels. Een van de meest voorkomende ziekteverwekkers die tot de dermatofyten behoort, is Trichophyton rubrum. De therapie van de schimmelinfectie is meestal lokaal, dwz zalven, poeders of sprays worden toegepast.

Bij zeer therapieresistente en ernstige infecties wordt echter ook systemische therapie uitgevoerd, waarbij de geneesmiddelen oraal of parenteraal (als infuus) worden toegediend. Hieronder worden enkele actieve ingrediënten in meer detail gepresenteerd: 1. azolen 2. griseofulvine Dit medicijn is een actief ingrediënt dat uitsluitend werkzaam is tegen dermatofyten. Het is voornamelijk geconcentreerd in keratine-rijk weefsel en is daarom bijzonder effectief tegen voetschimmel en nagel schimmel.

Het medicijn wordt ook goed verdragen door kinderen. Ze krijgen 125-1 maal daags 3 mg. Voor volwassenen is de dagelijkse dosis 500 mg.

Het kan eenmaal 's ochtends als tablet worden ingenomen of worden verdeeld over vier enkelvoudige doses van elk 125 mg. De maximale dosis voor volwassenen is 1000 mg per dag. Griseofulvin kan ook allergische reacties veroorzaken of gastro-intestinale problemen.

Het is gecontra-indiceerd in de vroege stadia van zwangerschap omdat het te giftig is voor de embryo-. Het mag ook niet worden gebruikt in bestaande gevallen lever ziekte. Het kan de werking van de pil verstoren en wordt bij de huidige therapie niet zo vaak voorgeschreven.

3. allylamines Van de allylamines wordt het derivaat Terbinafin gebruikt bij de inwendige behandeling van voetschimmel en nagel schimmel. Terbinafine blokkeert de celwandstructuur van de dermatofyten en heeft zo een antimycotisch effect. Volwassenen krijgen 250 mg eenmaal daags gedurende 4-6 weken.

De werkzame stof mag niet worden ingenomen door kinderen, zwangere vrouwen en mensen met lever ziekten. Bekende bijwerkingen zijn onder meer gastro-intestinale klachten, hoofdpijn, bloed tel veranderingen, lever disfunctie en zeer zelden huidreacties.

• Itraconazol Dit actieve ingrediënt behoort tot de subgroep van triazolen, die op hun beurt tot de bovenliggende groep van azolen behoren.

  Azolen voorkomen de vorming van de celwand van schimmels en hebben zo een antimycotisch effect. Itraconazol wordt gebruikt in geval van falen van lokale therapie, zeer ernstige hyperkeratotische tinea pedis of onvoldoende effectiviteit van lokale therapie. Het wordt oraal toegediend in de vorm van tabletten.

  De dosering is 100 mg per dag gedurende vier weken of 200 mg per dag gedurende zeven dagen.

• Fluconazol Dit actieve ingrediënt behoort ook tot de triazolen. De behandeling met fluconazol mag niet korter zijn dan zes weken voor voetschimmel. Volwassenen krijgen een dagelijkse dosis van 50 mg.
• Bijwerkingen van AzoleAzoles kunnen allergische reacties veroorzaken, evenals gastro-intestinale klachten en leverdisfunctie.

  Ze zijn gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap en moet worden vermeden tijdens het geven van borstvoeding.

Er zijn actieve ingrediënten die worden aangebracht in de vorm van zalven, gels, crèmes en poeders. Deze applicatie heet actueel. Er zijn ook verschillende actieve ingrediënten.

Allereerst worden hier ook de azolen gebruikt. De vertegenwoordigers clotrimazol, miconazol, econazol, bifonazol, sertaconazol en tioconazol zijn meestal verkrijgbaar als zalven, evenals douchegels of vloeistoffen voor directe toepassing. Het aanvraagformulier kan per fabrikant verschillen.

Allylamines zoals Naftifin en Terbinafin evenals morfolines zoals Amorolfin zijn ook goedgekeurd voor plaatselijke toepassing. Mopholines remmen net als allylamines de celwandsynthese van schimmels. Last but not least zijn er hydroxypyridonen zoals ciclopiroxolamine, die ook interageert met de celwand van de schimmels en redelijk goed wordt verdragen.

De meeste van deze actieve ingrediënten hebben een bepaalde tijd nodig voordat ze hun effect laten zien, aangezien ze schimmels aantasten die zich in de groeifase bevinden. Het is daarom essentieel dat de therapie continu en langdurig wordt uitgevoerd. De behandeling van voetschimmel moet daarom gewoonlijk worden voortgezet gedurende ongeveer 3-4 weken na de klinische genezing, dwz na de afwezigheid van symptomen.

Dit is de enige manier om ervoor te zorgen dat de hele schimmel wordt geëlimineerd. Met terbinafine-bevattend zalven en crèmeslijkt de volledige schimmel al na 7 dagen te zijn geëlimineerd. De individuele concentratie en duur van de behandeling wordt echter in elk individueel geval bepaald door de behandelende arts. Het hangt onder meer af van de omvang en ernst van de schimmelinfectie.

Het wordt aanbevolen om versleten sokken en schoenen te desinfecteren om een ​​terugkerende infectie te voorkomen. Sprays voor de behandeling van voetschimmel is zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek en kan zonder problemen thuis worden gebruikt. Er zijn een aantal stoffen, zogenaamde antimycotica (antischimmelmiddelen), die in deze sprays kunnen zitten.

Clotrimazol of bifonazol worden vooral vaak tegen schimmels gebruikt. De spray moet dan twee keer per dag worden aangebracht gedurende ongeveer drie tot vier weken. De nieuwere werkzame stof Terbinafin hoeft daarentegen maar één keer per dag gedurende een week te worden aangebracht.

Als u een spray gebruikt om voetschimmel te behandelen, moet u uw voeten voor gebruik wassen en daarna grondig afdrogen. Sproei vervolgens de aangetaste plekken en de aangrenzende huid met de spray zodat ze goed vochtig zijn. Het is niet nodig om de spray extra in de huid te wrijven.

Doordat de spray snel in de huid trekt, kun je na gebruik relatief direct weer sokken en / of schoenen aantrekken. Het is belangrijk om de behandeling consequent uit te voeren, zelfs als de symptomen schijnbaar verdwenen zijn, om te voorkomen dat de infectie opnieuw 'oplaait'. Er zijn verschillende bedrijven die sprays produceren om voetschimmel te bestrijden.

Dit zijn onder meer Lamisil, Scholl, Efasit en Canesten®. Voordat u een spray voor de eerste keer gebruikt, dient u de instructies op de verpakking goed te lezen en / of uw arts of apotheker te raadplegen. Het grote voordeel ten opzichte van een crème voor voetschimmel is dat de spray praktisch is als je onderweg bent.

In tegenstelling tot een tube kan de spray niet worden geplet of lekken in de verpakking. Bovendien kan het door het eenvoudig op de aangetaste gebieden te sproeien worden aangebracht zonder dat de handen in contact komen met het product. Oudere of immobiele mensen hebben ook baat bij de sprayvariant, omdat het niet nodig is om de aangetaste delen van de voeten rechtstreeks te bereiken.

Door zelftherapie kan ongeveer 70% van alle voetschimmels met succes worden behandeld. Als de symptomen echter niet verbeteren, is het in ieder geval noodzakelijk om een ​​arts te raadplegen. Voetschimmel kan natuurlijk voorkomen tijdens zwangerschap op dezelfde manier als gewoonlijk.

Het kan worden bevorderd door te strakke schoenen en meer zweten. Om dit te voorkomen, moeten zwangere vrouwen altijd droge schoenen dragen en hun voeten voldoende reinigen. Als het toch zou zijn gebeurd en u bent geïnfecteerd, zijn er enkele speciale kenmerken van de therapie waarmee rekening moet worden gehouden.

Veel antimycotica zijn gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap en moeten tijdens het geven van borstvoeding worden vermeden. Deze omvatten het triazol itraconazol en de allylamines terbinafine en naftifine. Griseofulvin mag niet worden gebruikt in de vroege stadia van de zwangerschap, omdat het de embryo- en kan mutaties veroorzaken.

Vaak ontbreekt het aan voldoende ervaring om nauwkeurige uitspraken te kunnen doen over tolerantie. In de regel wordt zwangere vrouwen aangeraden om vrij verkrijgbare zalven, crèmes, oplossingen, sprays en poeders te gebruiken die de werkzame stof clotrimazol bevatten. Ook hier mogen ze echter niet langer dan twee weken worden gebruikt.

Voorzichtigheid is ook geboden tijdens het eerste derde deel van de zwangerschap. Desalniettemin is Clotrimazol het product bij uitstek voor de behandeling van voetschimmelinfecties tijdens en na de zwangerschap. Bij twijfel over de therapie kunt u het beste een arts raadplegen.