Ballismus: symptomen, oorzaken, behandeling

Kort overzicht

  • Symptomen: slingerende, grote bewegingen van de ledematen, beginnend bij de delen dicht bij het lichaam, zoals de bovenarmen en dijen. Kan niet vrijwillig worden gecontroleerd, verergerd door externe prikkels of opwinding, blootstelling tijdens slaap of anesthesie, grimassen in het gezicht.
  • Oorzaken: Schade aan bepaalde delen van het diencephalon als gevolg van letsel, ruimte-innemende laesies, ontsteking, infectie (zoals toxoplasmose bij AIDS).
  • Diagnose: Op basis van het typische bewegingspatroon, neurologisch onderzoek, beeldvormingsprocedures (CT, MRI), onderzoek van het hersenvocht (lumbaalpunctie), eventueel elektro-encefalografie (EEG)
  • Behandeling: medicijnen om ballistische aanvallen te onderdrukken, neuroleptica, anticonvulsiva, Parkinson-medicijnen, operatie indien nodig
  • Beloop en prognose: Soms spontane regressie binnen twee maanden, vaker blijvende klachten.
  • Preventie:Geen specifieke preventiemaatregel bekend.

Wat is ballisme?

Het woord ballismus komt uit het Grieks en betekent ‘werpen’ of ‘slingeren’.

Ballisme behoort tot de zogenaamde hyperkinetische bewegingsstoornissen. Hyperkinetisch betekent: met “overmatige energie”.

Vaak treedt het ballisme eenzijdig op. In dit geval spreekt men van hemiballisme. Soortgelijke overmatige bewegingen komen voor bij chorea of ​​ook bij athetose. In sommige gevallen wordt ballisme ook opgevat als een vorm van chorea. Dit verwijst naar snelle en oncontroleerbare bewegingen van het gezicht en de delen van de armen en benen ver van de romp.

Wat zijn typische symptomen van ballisme?

Typische symptomen van ballisme zijn de slippende, plotselinge bewegingen van de getroffen persoon. Deze komen soms bilateraal voor, maar vaker voorkomen ze hemifaciaal. Het zijn grote, ingrijpende, uitgestrekte bewegingen. De patiënt kan ze niet onder controle houden. Artsen noemen dit bewegingspatroon ook wel ballistische bewegingen.

Deze bewegingsstoornis is vooral uitgesproken in de delen van de armen en benen die dicht bij de romp liggen, dat wil zeggen de bovenarmen en de dijen. Tijdens de ballistische aanvallen, die meestal in episoden plaatsvinden, bestaat er een groot risico op letsel voor de getroffen persoon, omdat de bewegingen ongecontroleerd zijn.