Algemene oorzaken van spraak- en taalstoornissen
Een exacte oorzaak is soms niet bekend voor de verschillende spraakstoornissen. In plaats daarvan wordt vermoed dat een stoornis wordt veroorzaakt door verschillende invloeden op de taalontwikkeling. Wetenschappers noemen dit een "multifactoriële genese".
Welke factoren kunnen dus van invloed zijn op een taalstoornis? De volgende punten moeten met name de ouders voorbereiden op een eerste consult met de kinderarts. Opvoeders zullen eerst deze of soortgelijke vragen en benaderingen van uitleg behandelen:
- Genetische factoren Een aandoening is vanaf het begin voorgeprogrammeerd.
Is er een vermindering van de intelligentie? Is er autisme (pathologische egocentrisme, onvermogen om te communiceren)?
- Sociale factoren Is het taalgebruik en de spraak van de ouders verkeerd? Wordt taal alleen waargenomen via de televisie?
Wordt er in het gezin veel ruzie en taal gebruikt om te vechten?
- Culturele factoren Worden er in het gezin nauwelijks woorden gesproken? Groeit het kind tweetalig op? Zijn er regelmatig wisselingen van school en verblijven in het buitenland?
- Psychologische factoren Heeft het kind überhaupt een drive om te praten?
Zijn er remmingen om zich taalkundig uit te drukken? Wordt het kind gestimuleerd om te praten? Heeft het kind luisteraars?
- Sensorische factoren Hoort het kind goed?
Is het geïnteresseerd in zijn omgeving? Zijn er reacties passend bij de situatie? Is er sprake van autisme?
- Motorische en fysiologische factoren Functioneren de gezichtsspieren, kauwen, huilen?
Is de tandontwikkeling normaal geweest? Kan er hersenschade aanwezig zijn? Zijn ongevallen of valpartijen bekend?
Hoe herken ik een spraakstoornis bij mijn kind?
Er zijn verschillende vormen van spraakstoornissen, zodat ze zich heel anders kunnen uitdrukken. Beter herkenbaar zijn de zogenaamde spraakstoornissen, zoals stotteren, stotteren of rommelen. Met deze vormen kunt u herkennen dat de manier van spreken ongebruikelijk is en niet overeenkomt met de taal die u gewend bent.
Het is voor ouders moeilijker te herkennen wanneer kinderen te laat beginnen met spreken en begrijpen van taal. Hoewel er richtlijnen zijn over wat kinderen op welke leeftijd zouden moeten kunnen, is het moeilijk voor een ouder zonder professionele ondersteuning om te herkennen of het kind net iets te laat is met het verwerven van het vermogen om te spreken of dat er een echt duidelijke toespraak is. wanorde. Het is daarom aan te raden om deel te nemen aan de routineonderzoeken bij de kinderarts, want daar kunnen ook afwijkingen in de taalontwikkeling worden geconstateerd. Lees hier meer over onder: Spraakstoornis bij kinderen
