Eens het kind en de adolescent psychiater of kinderarts heeft gediagnosticeerd ADHDrijst de vraag naar een passende behandeling. ADHD is niet te genezen in de ware zin van het woord omdat de neurobiologische oorzaken van de aandoening niet kunnen worden weggenomen. Het doel van ADHD therapie is daarom om de belangrijkste symptomen van onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit zo effectief mogelijk onder controle te houden gedurende de actieve dag van het getroffen kind of de adolescent. Dit is bedoeld om de getroffen persoon te helpen zich op één ding tegelijk te concentreren, in overeenstemming met zijn leeftijd en ontwikkelingsstadium, en om zijn algehele gedrag op een zelfbepaalde manier te kunnen beheersen.
Doel van ADHD-therapie
Het doel op lange termijn is om kinderen en jongeren de kans te geven zich te ontwikkelen naargelang hun leeftijd. Dit is de enige manier om de cyclus van negatieve gevolgen van schoolfalen, buitenstaander zijn, verslaving, enz. Te doorbreken. Niet elk onoplettend of overactief kind heeft echter ADHD. Voordat behandeling kan worden overwogen, moet een kinderarts of kind en adolescent worden overwogen psychiater bekend met ADHD moet worden geraadpleegd. Omdat alleen een ervaren specialist de exacte diagnose kan stellen, zodat de kinderen uiteindelijk een behandeling krijgen die ze echt nodig hebben.
Bouwstenen van ADHD-therapie
Duitse en internationale richtlijnen voor de behandeling van ADHD bevelen een zogenaamd multimodaal aan therapie Hiermee wordt een uitgebalanceerde combinatie van maatregelen gebaseerd op drie behandelingspijlers die telkens individueel worden aangepast. Bij multimodale therapie worden drie categorieën behandelingsmaatregelen overwogen:
- Geneesmiddel
- Psycho- / gedragstherapie
- Begeleidende educatieve maatregelen
Welke therapie De methode die het meest geschikt is, hangt voornamelijk af van hoe ernstig de gedragsstoornissen zijn. In een onafhankelijke en 's werelds grootste studie over dit onderwerp tot nu toe (MTA-studie, 1999) heeft aangetoond dat de combinatie van medicatie en psycho- /gedragstherapie heeft verreweg het beste effect op ADHD. Deze studie bevestigde ook dat ADHD-therapie in het algemeen veel succesvoller is als het de hele dag "werkt". Een behandeling alleen 's morgens tijdens de schooluren is meestal niet voldoende, omdat' s middags meestal het andere therapeutische middel is maatregelen plaatsvinden (bijv. een ergotherapie) en het kind moet kunnen opschieten in het verkeer, in de kliek en natuurlijk ook in het gezin. Deskundigen spreken dan van een “dagtherapie”.
Psycho- / gedragstherapie
Gedragstherapie heeft tot doel ongunstig gedrag te verminderen en specifiek te vervangen door nieuw aangeleerd gedrag. Gedragstherapie is nuttig als de symptomen mild zijn of als er andere bijkomende psychiatrische stoornissen zijn, zoals agressieve gedragsstoornissen of Depressie Andere redenen om de behandeling voornamelijk op te baseren gedragstherapie: Medicijnen laten niet het gewenste effect zien, worden niet goed verdragen, of ouders hebben fundamentele bedenkingen bij medicamenteuze therapie. Aan het begin van de gedragstherapie worden ouders meestal voorgelicht over ADHD, zodat ze de aandoening en de omvang ervan volledig kunnen begrijpen en het verdere behandelingsproces actief kunnen ondersteunen. De volgende stap is om te onderzoeken in hoeverre diepgewortelde gedragspatronen tussen ouders en broers en zussen kunnen bijdragen aan de gedragsproblemen. Afhankelijk van de leeftijd van het kind wordt ook individuele gedragstraining met het getroffen kind zelf aanbevolen. Door middel van gedragstherapie leert het kind zelfbewuster en bewuster te worden van zijn of haar onbehulpzame gedrag, zodat het vervolgens beter onder controle kan worden gehouden. Gedragstherapie en medicatie zijn ook goed in combinatie te gebruiken.
ADHD-medicatie
Er zijn een aantal medicijnen en stoffen die worden gebruikt bij ADHD. De belangrijkste zijn amfetaminen, antidepressiva, en het actieve ingrediënt methylfenidaat. amfetaminen worden voornamelijk overwogen voor kinderen die niet reageren op de behandeling met methylfenidaat Deze sappen op recept of capsules, hoewel effectief, worden meestal niet zo goed verdragen. Met antidepressiva voor de behandeling van ADHD is er tot dusver in Duitsland slechts beperkte toepassingservaring. Eerste vergelijkingen laten echter een schijnbaar lagere werkzaamheid zien dan methylfenidaatHet actieve ingrediënt methylfenidaat wordt al meer dan 50 jaar met succes gebruikt in Duitsland. Tegenwoordig wordt het beschouwd als de goud standaard onder de beschikbare actieve ingrediënten; met andere woorden, methylfenidaat is de eerste keus bij medicamenteuze behandeling. Het actieve ingrediënt beïnvloedt de centrale zenuwstelsel en leidt in 70 tot 85 procent van de gevallen tot een effectieve vermindering van de gedragsstoornissen die kenmerkend zijn voor ADHD. Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat het effectief is en ook goed wordt verdragen bij langdurig gebruik. Tegenwoordig is methylfenidaat een van de best bestudeerde stoffen ooit bij kinderen. Deze stof wordt na inname echter zeer snel door het lichaam afgebroken en heeft daarom maar een korte effectieve fase van drie tot vier uur. Voor een volledige dagtherapie - dwz een controlerend effect op ADHD-symptomen gedurende de actieve dag van het ADHD-kind - moeten kortwerkende methylfenidaatpreparaten meerdere keren per dag worden ingenomen. Dit kan vaak in verband worden gebracht met aanzienlijke moeilijkheden in het dagelijks leven van de kinderen en hun ouders: getroffen kinderen en adolescenten krijgen vaak het stigma dat ze ‘pilkinderen’ zijn of vergeten eenvoudigweg hun medicatie op tijd in te nemen. Dit leidt niet zelden tot voortijdige stopzetting van de behandeling.