Cervicale hernia: symptomen

Kort overzicht

  • Symptomen: pijn die soms uitstraalt naar armen en hoofd, tintelingen in armen en vingers, gevoelsstoornissen, verlamming
  • Beloop en prognose: Duur afhankelijk van de omvang van het incident en de aanwezige klachten tot enkele maanden, prognose gunstig
  • Behandeling: therapie met pijnstillende medicijnen, operatie, fysiotherapie, warmtetherapie
  • Oorzaken: Leeftijdsgebonden slijtage van de tussenwervelschijven, trauma of ongelukken.

Wat is een hernia van de cervicale wervelkolom?

Een hernia van de cervicale wervelkolom (cervicale schijfverzakking) is een aandoening in het cervicale gebied van de wervelkolom. De cervicale wervelkolom bestaat uit zeven individuele wervels, met een tussenwervelschijf tussen elk van de tweede tot en met zevende wervellichamen. Bij verzakking steekt de kern van de zachte schijf uit en drukt deze tegen de spinale zenuwen of het ruggenmerg, wat vaak pijn of gevoelloosheid veroorzaakt.

Symptomen van een hernia van de cervicale wervelkolom

Zo’n hernia veroorzaakt niet altijd klachten. Als het echter irriteert of druk uitoefent op de uitgaande zenuwwortels, melden getroffen personen vaak schietende pijn en/of paresthesie of tintelingen in het gebied waar de zenuwwortel zich verspreidt. Dit omvat bijvoorbeeld een gevoel van gevoelloosheid in de vingers. Andere symptomen van een acute hernia van de cervicale wervelkolom zijn:

  • Omgeschreven kloppende pijn
  • @ Hoofdpijn
  • Duizeligheid
  • Pijnlijke bewegingsbeperking van de cervicale wervelkolom
  • Krachtverlies of verlamming van individuele spieren, bijvoorbeeld in één arm (mogelijk ook aan beide zijden)

Artsen noemen deze symptomatologie cervicale radiculopathie.

Nek- en schouderpijn behoren tot de mogelijke tekenen van een dergelijke verzakking, evenals een verergering van de symptomen 's nachts.

Sommige patiënten melden dat ze een krakend gevoel in de nek hebben opgemerkt, dat wil zeggen in het gebied van de cervicale wervelkolom, op het moment van de verzakking. Dit is echter geen typisch teken van een hernia van de cervicale wervelkolom.

Hernia van de cervicale wervelkolom: duur

Afhankelijk van de omvang van de verzakking en de aanwezige symptomen kan de duur van het genezingsproces van een hernia van de cervicale wervelkolom in sommige gevallen oplopen tot enkele maanden. De prognose is echter meestal gunstig, zodat getroffen personen snel weer aan het werk kunnen. Hoe lang een getroffen persoon met een hernia in de nek ziek is of wanneer de persoon precies weer aan het werk kan, hangt af van het individuele geval.

Behandeling van een hernia van de cervicale wervelkolom

Mogelijke therapieonderdelen zijn bijvoorbeeld het toedienen van medicijnen (pijnstillers, spierverslappers), het kortstondig dragen van een nekbrace en warmtetoepassingen (koude werkt meestal minder goed). Op dezelfde manier verlichten fysiotherapeutische oefeningen onder begeleiding van een fysiotherapeut de symptomen van een hernia in de nek. Daartoe behoren bijvoorbeeld ontspannings- en losmakingsoefeningen of rugschool.

Voorzichtigheid is geboden bij chiropractische maatregelen: ze verhogen het risico dat een kleine, milde cervicale hernia zich ontwikkelt tot een massale hernia met druk op het ruggenmerg.

Chirurgie voor hernia van de cervicale wervelkolom

Als conservatieve therapie niet effectief is of als de hernia in de cervicale wervelkolom significante of toenemende tekenen van zenuwverlies veroorzaakt (zoals verlamming), is in de meeste gevallen een operatie noodzakelijk. In de regel wordt de operatie vanaf de voorzijde (ventraal) uitgevoerd, d.w.z. via een dwarse huidincisie ter hoogte van het strottenhoofd. Van daaruit wordt toegang verkregen tot de voorste cervicale wervelkolom en de wervels waar de hernia zich bevindt.

De chirurg verwijdert de schijf en vervangt deze meestal door een afstandsstuk.

Oorzaken van een hernia van de cervicale wervelkolom

Daarnaast is er ook sprake van acute hernia van de nekwervelschijf. Het is meestal het gevolg van een klein trauma, zoals abrupte rotatiebewegingen van het hoofd. Het komt ook voor bij jongere mensen.