Introductie
Naast het structureren van atletische prestaties en het bieden van authentieke en zinvolle diagnostische procedures, is het bieden van vergelijkende normen een essentieel onderdeel van opleiding wetenschap. Vergelijkende normen (streefwaarden) kunnen worden gebruikt om individuele atletische prestaties te classificeren.
Normen voor het trainen van wetenschap
- Ideale normen
- Statistische standaarden
- Functionele standaarden
Ideale normen zijn sportieve prestatiewaarden die zijn verkregen van 's werelds beste atleten in een bepaalde sport. Een andere mogelijkheid is om ideale normen te creëren op basis van fysieke, rationele, mechanische overwegingen. Bovendien kunnen ideale normen ook aan regels worden gebonden. De ideale standaarden worden hieronder aan de hand van voorbeelden uitgelegd.
Bepaling van ideale normen op basis van fysieke overwegingen
Voorbeeld kogelstoten: Bij een schietsnelheid van 13.9 m / s en een schoothoogte van 2.20 m is de ideale starthoek van de bal van 7.26 kg 42 °. Met deze hoek kan de maximale afstand fysiek worden berekend.
Bepaling van ideale normen op basis van de set regels
Voorbeeld reactietijd bij start 100 meter: De ideale reactietijd bij start is 100 ms. Reactietijden onder deze waarde worden als valse starts geëvalueerd.
Bepaling van ideale normen op basis van topsporters
Aangenomen wordt dat atletische prestaties, afgemeten aan topsporters, de maatstaf zijn voor de hoogste prestatie. Hindernis nemen lopend als voorbeeld een technologie-index van 1 sec. kon worden bepaald voor 's werelds beste atleten. Het probleem is alleen de overdraagbaarheid op zwakkere atleten.
Let op:
Atleten kunnen nooit in alle deelkwalificaties de ideale standaard halen. (bv. paslengte en pasfrequentie bij sprinten resulteren in een onbereikbaar fantastisch record).
