Wat kunnen de ouders doen tegen de buitensporige eisen?
Het is in deze situatie vaak niet eenvoudig om als ouder kalm te blijven. Getroffen ouders moeten daarom hulp zoeken voordat ze volledig overweldigd zijn. Grootouders of vrienden kunnen ze misschien tijdelijk ontlasten en zo de kans geven om weer bij bewustzijn te komen.
Verloskundigen kunnen ook een verlichtende hulp zijn en advies geven aan ouders. Als de ouders van schrijvende baby's af en toe hun eigen grenzen bereiken, moeten ze de kamer even verlaten om uit te rusten. De baby mag in geen geval langdurig brullend of zelfs trillend zonder toezicht worden achtergelaten.
Getroffen ouders kunnen professionele hulp zoeken in een huilende ambulance, die samen met de ouders strategieën zal ontwikkelen om goed met de situatie om te gaan. Daar leren de kleuters hun natuurlijke zelfregulatie te ontwikkelen en leren de ouders hun kind niet te overbelasten en op het juiste moment te kalmeren. Osteopathie kan eraan bijdragen dat schreeuwende kinderen zich beter en sneller kunnen ontspannen.
Osteopaten spreken van mogelijke blokkades die dit veroorzaken pijn en ongemak voor de kinderen. Een osteopaat probeert deze blokkades op te heffen om het kind te helpen ontspannen. Zeker osteopathie is niet de enige hulp in deze situatie voor elk kind.
Daarom wordt aanbevolen om te geven osteopathie een kans om erachter te komen of het de persoon kan helpen. Homeopathie is in geen enkel onderzoek bewezen een effectieve therapie te zijn. Daarom moet men oppassen naar wiens mening men luistert; het is echter niet bewezen dat de homeopathische middelen significante bijwerkingen hebben, zodat iedereen het kan uitproberen. homeopathie voor zichzelf zonder gevaar te hoeven vrezen. Homeopathie beveelt Chamomilla, Colocynthis or soort mos voor het schrijven van baby's, om maar een paar voorbeelden te noemen.
Wat is de ontwikkeling op lange termijn van schrijvende baby's?
Sommige onderzoeken kunnen een verband aantonen tussen schreeuwende kinderen en gedragsproblemen in jeugd en adolescentie. Dit betekent dat wordt aangenomen dat meer kinderen sociaal opvallen die een schrijvende baby waren dan kinderen die dat niet waren. Ze reageren vaak zelfs later gevoeliger op hun omgeving en zijn prikkels dan onopvallende baby's, die zich kunnen manifesteren in ADHD, ongerustheid, Depressie of zelfs agressie.
Daarom moeten de problemen van baby's, vooral huilende baby's, serieus worden genomen. Schreeuwende poliklinieken en consulten kunnen hierbij een grote hulp zijn, met een duidelijk slagingspercentage in 90 procent van de gevallen. Deze vraag is nog niet definitief opgehelderd.
Vaak wordt aangenomen dat kinderen die schreeuwen gevoeliger reageren op prikkels uit hun omgeving, maar zich er net zo snel door overweldigd voelen. Ze kunnen snel en gemakkelijk mentaal opgewonden raken, maar hebben des te langer nodig totdat ze in een mentale toestand verkeren ontspanning nog een keer. Aangenomen wordt dat schreeuwende kinderen later ook meer gedragsproblemen hebben dan anderen.
Ze vertonen vaker agressief en destructief gedrag, evenals aandachtstekorten. Daarom moeten de problemen van de kinderen serieus worden genomen. Hier kan hulp worden geboden door een huilende ambulance, die voor vrijwel alle kinderen en ouders aanzienlijke verlichting kan bieden.
Maar natuurlijk worden niet alle voormalige schreeuwende kinderen sociaal opvallend of problematisch. Ongeveer 60 procent van de kinderen ontwikkelt zich vrij normaal. Het “aandachtstekort- en hyperactiviteitssyndroom”, dat de laatste jaren steeds meer op ieders lippen is, is een vorm van gedragsafwijking.
Er is ook een verband tussen het voorkomen van ADHD en het aanzienlijke huilen als een gillend kind, dat is bewezen in studies. Reeds schreeuwende kinderen hebben grote problemen met het feit dat ze zichzelf reguleren of uitschakelen. Ze reageren extreem gevoelig op allerlei prikkels uit hun omgeving, maar krijgen ook net zo snel te hoge eisen en hebben behoorlijk wat tijd nodig om uit te schakelen. Schrijvende baby's moeten daarom in een vroeg stadium worden geholpen, bijvoorbeeld door een gereguleerde dagelijkse routine in te voeren of door een huilkliniek te bezoeken.
