Verlies van eetlust bij het kind | Verlies van eetlust

Verlies van eetlust bij het kind

Bij een kind verlies van eetlust is vaak het eerste teken wanneer een ziekte op handen is. Hierbij is het van belang dat een voldoende vochtopname gegarandeerd is. Ouders moeten op andere tekenen letten en als er begeleidende symptomen optreden, raadpleeg dan een kinderarts.

Zelfs als gewichtsverlies wordt toegevoegd, moet de kinderarts worden geïnformeerd. Bij kinderen zijn de voedingsbehoeften sterk afhankelijk van hun energieverbruik. Als het kind op een bepaalde dag niet de gebruikelijke eetlust heeft, kan dit simpelweg te wijten zijn aan weinig lichaamsbeweging of aan het eten van veel snoep tussen de maaltijden door.

Een andere reden voor de verlies van eetlust kunnen stressvolle gebeurtenissen zijn. Ergernis bij kleuterschool of school of veranderingen in het dagelijkse leven leiden er vaak toe dat het kind weigert te eten. Veranderingen in dieet, bijvoorbeeld de omschakeling van papvoedsel naar vast voedsel of de overgang naar zelfstandig eten, kan ook leiden tot tijdelijk gebrek aan eetlust.

Tandjes krijgen is ook een veel voorkomende reden voor een verminderde eetlust. Schildklieraandoening kan ook leiden tot een verlies van eetlust bij kinderen. Hier, vermoeidheid en lusteloosheid zijn bijkomende begeleidende symptomen. EEN bloed test door de arts kan de diagnose bevestigen.

Verlies van eetlust bij de baby

Tijdelijk verlies van eetlust bij baby's is meestal onschadelijk en kan soms voorkomen. Net als bij volwassenen kan de eetlust groter of kleiner zijn. Als dit echter voorwaarde gaat lang mee en de baby wil niet drinken, de oorzaken moeten worden opgehelderd.

Regelmatige gewichtscontrole is erg belangrijk. Een veel voorkomende oorzaak is tandjes krijgen bij baby's. Zoals dit leidt tot pijn en ontevredenheid, de baby weigert te eten.

Ook als zich een gastro-intestinale infectie ontwikkelt, wordt de eetlust verminderd. Psychologische stress kan ook leiden tot gebrek aan eetlust bij de baby. De overgang van zomer- naar wintertijd kan bijvoorbeeld een mogelijke oorzaak zijn, evenals een onrustige omgeving tijdens het geven van borstvoeding.

De moeder moet ervoor zorgen dat er tijdens het geven van borstvoeding een sfeer van voldoende rust wordt gecreëerd en ze moet ervoor zorgen dat de weigering om te voeden niet te wijten is aan een onjuiste borstvoedingstechniek. Een verminderde melkproductie door de moeder kan ook de oorzaak zijn, waardoor de baby niet graag drinkt en vooral niet genoeg wil drinken. Om ervoor te zorgen dat de baby ondanks het verlies van eetlust voldoende vocht krijgt, moet de baby vaker dan normaal borstvoeding krijgen. Bovendien helpen regelmatige lepels water of thee om de baby te beschermen uitdroging en het verminderen van elk ongemak veroorzaakt door een gastro-intestinale infectie.