Schurft: symptomen, oorzaken, behandeling

In schurft - in de volksmond schurft genoemd - (synoniemen: Acarodermatitis; Aantasting door schurftmijten; Aantasting door Sarcoptes scabiei; Aantasting door schurft; Eczeem schurft; eczeem schurft​ Noorse schurft; Schurft met eczeem na schurft; ICD-10 B86: Scabies) is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door schurftmijten (Sarcoptes scabiei variatio hominis; parasiet) die de huid​ Het wordt in de volksmond aangeduid als schurft.

De schurftmijt behoort tot de spinachtigen (Arachnida), die behoren tot de familie Sarcoptidae.

Schurftinfestatie (lat .: infestare, aanvallen; kolonisatie van een organisme met een parasiet die zich niet voortplant in het gastheerorganisme) is een van de seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA). Overdracht vindt echter voornamelijk plaats door intens nauw en voldoende langdurig contact.

Voorval: De infectie komt wereldwijd voor. Het komt vooral voor in gebieden waar veel mensen in besloten ruimtes wonen en waar de hygiëne slecht is. In Duitsland treft het vooral mensen die in bejaardentehuizen en verpleeghuizen wonen. 15% van de bevolking in opkomende landen en ontwikkelingslanden heeft last van schurft.

De besmettelijkheid (besmettelijkheid of overdraagbaarheid van de ziekteverwekker) is gemiddeld. Schurftmijten kunnen maar korte tijd zonder gastheer leven en dit alleen bij lage temperaturen en hoge luchtvochtigheid. Bij kamertemperatuur van 21 ° C en een relatieve vochtigheid van 40-80% is het onwaarschijnlijk dat schurftmijten langer dan 48 uur besmettelijk zijn.

Directe transmissie kan worden onderscheiden van indirecte transmissie (infectieroute). Directe overdracht vindt plaats door langdurig en dichtbij huid contact tussen twee mensen, bijvoorbeeld tijdens geslachtsgemeenschap. Daarom behoort schurft ook tot de seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) of SOA (seksueel overdraagbare aandoeningen). Kort huid contacten zoals handen schudden zijn niet voldoende voor overdracht. Indirecte overdracht vindt plaats door contact met geïnfecteerde huidschilfers.

Overdracht van mens op mens: Ja (huid-op-huid contact) [vereist uitgebreid huidcontact gedurende 5 tot 10 minuten vanwege het doorgaans lage aantal mijten].

Incubatieperiode (tijd van infectie tot begin van de ziekte) is 2-5 weken voor de eerste infectie en 1-2 dagen voor herbesmetting.

Frequentiepiek: schurft treft alle leeftijdsgroepen.

Verloop en prognose: Schurft manifesteert zich snel als een extreem jeukende dermatose (huidziekte). Onder voldoende therapie, het beloop van schurft is goedaardig. De pruritus (jeuk) houdt echter enige tijd aan na het einde van therapie​ Notitie

  • Zieke zuigelingen, ernstige secundaire bacteriële infecties (infectie die aanvullend is en met een andere ziekteverwekker dan die van de aanvankelijk aanwezige infectie) en het klinische beeld van een schurft crustosa (zie hieronder 'Klachten - Symptomen') vereisen opname in het ziekenhuis therapie.
  • Nog weken tot maanden kunnen optreden na een succesvolle behandeling papels (knobbeltje-achtige verandering op de huid) en knooppunten die aanhouden. Dit zijn postscabiale granulomen (immuunreactie op het mijteiwit), die niet meer besmettelijk zijn, omdat ze geen mijten meer bevatten.

In jeugd, recidieven (herhaling van de ziekte) komen vaak voor.

In Duitsland valt de ziekte niet onder de Infectiebeschermingswet (IfSG). Mensen met schurft of mensen waarvan wordt vermoed dat ze de ziekte hebben, mogen echter niet in zorginstellingen werken als ze contact hebben met de verzorgers. Ook als de zorgvragers zelf besmet zijn, mogen ze de gemeenschapsvoorziening niet betreden.