Angina Pectoris: symptomen, typen

Kort overzicht

  • Symptomen: pijn achter het borstbeen, uitstraling naar andere gebieden mogelijk, benauwdheid en/of kortademigheid vaak met angst voor de dood, instabiele vorm: levensbedreigend, bij vrouwen/ouderen/diabetes atypische symptomen zoals duizeligheid, misselijkheid
  • Oorzaken en risicofactoren: zuurstoftekort van het hart, meestal als gevolg van coronaire hartziekte, risicofactoren: roken, hoge bloeddruk, diabetes mellitus, hogere leeftijd
  • Behandeling: Medicijnen: zowel Nitro-preparaten als andere tegen de onderliggende ziekte, eventuele (chirurgische) ingrepen zoals ballondilatatie of bypass-operatie, veranderingen in levensstijl: niet roken, gezonde voeding, lichamelijke activiteit.
  • Beloop en prognose: Snelle hulp is van groot belang voor het beloop en de prognose, aangezien een levensbedreigend beloop met een hartaanval mogelijk is, afhankelijk van de ernst van de onderliggende ziekte en levensstijl.
  • Preventie: stoppen met roken, lichaamsbeweging en gezonde voeding

Angina pectoris (beklemmend gevoel op de borst, beklemmend hart, stenocardie) is de term die artsen gebruiken om een ​​aanvalachtige pijn achter het borstbeen te beschrijven. Het is meestal het belangrijkste symptoom van arteriosclerose van de kransslagaders (coronaire hartziekte = CHD). Angina pectoris is dus eigenlijk een symptoom en geen ziekte.

  1. Pijn achter het borstbeen
  2. Trigger is een fysieke of emotionele stress
  3. Klachten verminderen door lichamelijke rust en/of door nitrospray/capsule

Bij atypische angina wordt aan slechts twee van de drie criteria voldaan. Het is ook mogelijk dat er geen pijn in het hartgebied is of dat er aan slechts één criterium wordt voldaan.

Wat zijn de symptomen?

Getroffen mensen beschrijven vaak een gevoel van zwaarte en gevoelloosheid in de arm, schouder, elleboog of hand. Dit heeft meestal invloed op de linkerkant van het lichaam. Daarnaast kunnen klachten optreden als plotselinge kortademigheid, misselijkheid, braken, zweten en/of een beklemmend, verstikkend gevoel in de keel. Vaak gaan deze signalen gepaard met gevoelens van angst die zo ver gaan als angst voor de dood en verstikking.

Speciale kenmerken bij vrouwen

Speciale kenmerken bij oudere mensen

Oudere mensen (vooral mensen ouder dan 75 jaar) vertonen vaak vergelijkbare symptomen van angina pectoris als vrouwen. Tijdens een aanval klagen ze vaak alleen over kortademigheid en prestatieverlies.

Bijzonderheden bij diabetes

Wat zijn de verschillende vormen?

Afhankelijk van het verloop van de ziekte maken artsen onderscheid tussen verschillende vormen van angina pectoris: stabiele en instabiele angina pectoris.

Stabiele angina pectoris: symptomen

In rust verdwijnen de symptomen gewoonlijk binnen 15 tot 20 minuten. Wanneer een nitrospray wordt gebruikt om de tekenen van angina pectoris te bestrijden, verdwijnen deze meestal na ongeveer vijf minuten.

Artsen verdelen stabiele angina in vijf fasen, volgens de Canadian Cardiovascular Society:

Stadium

Klachten

0

Geen Symptomen

I

Geen klachten bij alledaagse stress zoals lopen of traplopen, maar bij plotselinge of langdurige stress

II

III

Ongemak tijdens lichte fysieke inspanning, zoals normaal lopen of aankleden

IV

Rustklachten en ongemak bij de geringste lichamelijke inspanning

Instabiele angina pectoris: symptomen

Een bijzondere vorm van instabiele angina pectoris is de zeldzame Prinzmetal-angina. In dit geval raken de bloedvaten van het hart gespannen (coronaire vasospasmen). Het komt voor in rust, bijvoorbeeld tijdens de slaap.

Instabiele angina pectoris ontstaat door een stabiele beklemming op de borst of ontstaat uit het niets.

Artsen verdelen onstabiele angina in drie graden van ernst:

Rang

Strengheid

I

Nieuw begin van ernstige of verergerende angina pectoris

II

III

Angina pectoris in rust in de afgelopen 48 uur

Bij onstabiele angina pectoris is er een hoog risico op een hartaanval (20 procent). Daarom is het absoluut noodzakelijk om bij een aanval onmiddellijk de spoedarts te bellen! Artsen spreken van acuut coronair syndroom wanneer onstabiele angina pectoris overgaat in een hartaanval.

Hoe ontstaat angina pectoris?

Bij arteriosclerose – de hoofdoorzaak van angina pectoris – worden de bloedvaten vernauwd door afgezette vetten, bloedplaatjes, bindweefsel en calcium. Als de kransslagaders zijn aangetast, krijgt het hart te weinig zuurstof en voedingsstoffen. Artsen spreken dan van coronaire hartziekte (CHD) met als belangrijkste symptoom angina pectoris.

Risicofactoren bevorderen de afzetting van bloedvetten op de vaatwanden. Deze risicofactoren zijn:

  • Roken
  • Verhoogde bloeddruk
  • Hoge leeftijd

Ontstekingsprocessen transformeren de wand van het bloedvat – er ontstaat een zogenaamde arteriosclerotische plaque. In de volksmond wordt dit arteriosclerose genoemd. Gedurende vele jaren verharden de vaten en neemt hun diameter af. Als zo'n plaque scheurt, vormt zich ter plaatse een bloedstolsel. Soms blokkeert dit de slagader volledig.

De volgende factoren verhogen het risico op atherosclerose van de kransslagaders:

  • Ongezonde voeding en obesitas: Vetrijke en calorierijke diëten leiden op de lange termijn tot obesitas en een hoog cholesterolgehalte.
  • Gebrek aan lichaamsbeweging: verhoogt soms de bloeddruk en verslechtert het cholesterolmetabolisme
  • Genetische aanleg: Hart- en vaatziekten komen in sommige families voor, dus genen lijken een rol te spelen. Het risico is groter als familieleden in de eerste graad CHD hebben ontwikkeld vóór de leeftijd van 55 jaar (vrouwen) of 65 jaar (mannen).
  • Roken: Stoffen in tabaksrook bevorderen onder meer de vorming van instabiele plaques in de bloedvaten.
  • Hoge bloeddruk: Verhoogde bloeddrukniveaus beschadigen direct de binnenwanden van de bloedvaten.
  • Diabetes mellitus: Bij slecht gecontroleerde diabetes is de bloedsuikerspiegel permanent te hoog, waardoor de bloedvaten beschadigd raken.
  • Verhoogde ontstekingsniveaus: Als het eiwit CRP bijvoorbeeld verhoogd is in het bloed, maakt dit de plaques instabiel.
  • Hogere leeftijd: Met het ouder worden neemt het risico op arteriosclerose van de kransslagaders toe.

Hoe wordt angina pectoris gediagnosticeerd?

Gesprek en lichamelijk onderzoek

Allereerst praat de arts met de patiënt en neemt zijn of haar medische geschiedenis op (anamnese). Hij vraagt ​​bijvoorbeeld hoe lang de symptomen van een hartstilstand bestaan, hoe ze zich precies manifesteren, waardoor ze ontstaan ​​of in welke situatie ze ontstaan. Ook vraagt ​​de arts of u al een nitrospray gebruikt en of de klachten daarmee verlicht kunnen worden.

De volgende stap is een lichamelijk onderzoek. De arts luistert onder meer naar het hart en de longen en tikt op de borst. Ook een bloeddruk- en polsmeting maken deel uit van dit onderzoek. Op deze manier controleert de arts of de patiënt een hoge bloeddruk (hypertensie) heeft. Een bloedonderzoek geeft, vooral bij instabiele angina pectoris, informatie over de vraag of er mogelijk een hartaanval heeft plaatsgevonden.

Beeldvormingsprocedures

Echografie van het hart: Tijdens een echografie van het hart (echocardiografie) onderzoekt de arts of de hartspier veranderd is. Hierdoor kan hij de hartkamers en hartkleppen en hun functie beoordelen. De arts voert deze echografie meestal uit via de slokdarm. Meestal is de patiënt niet op de hoogte van het onderzoek, omdat hij of zij onder narcose wordt gebracht.

Stress-ECG: Artsen voeren het stress-ECG uit in de kliniek of praktijk met zogenaamde fietsergometrie. Tijdens dit proces rijdt de patiënt op een hometrainer met een geleidelijke toename van de belasting. Als de belasting ervoor zorgt dat er onvoldoende bloed naar de hartspier stroomt, registreren de aangesloten apparaten dit. Als angina pectoris optreedt en het ECG verandert, is dit belangrijk voor de diagnose.

Cardiale scintigrafie: Cardiale of myocardiale scintigrafie geeft de bloedstroom naar de hartspier in rust en onder stress weer. Om dit te doen, injecteert de arts de patiënt eerst met een zwak radioactieve stof die het spierweefsel van het hart absorbeert. De zogenaamde gammacamera brengt vervolgens de radioactieve straling in beeld en laat zien welke delen van het hart slecht worden voorzien.

Hoe wordt angina pectoris behandeld?

Het eerste doel van de behandeling van angina pectoris is het voorkomen van ernstige aanvallen en een hartaanval. Het gevaar van een hartaanval bestaat vooral bij instabiele angina pectoris. Dit is bijvoorbeeld te herkennen aan plotselinge pijn en een beklemmend gevoel op de borst wanneer de patiënt in rust is, of aan de ongebruikelijke ernst van de gebruikelijke angina pectoris-symptomen.

Het slachtoffer heeft absoluut eerste hulp nodig tot de komst van de spoedarts. De volgende eenvoudige maatregelen zullen in een dergelijke situatie helpen:

  • Maak kleding los die het slachtoffer belemmert, zoals kragen of riemen.
  • Houd zijn bovenlichaam hoog.
  • Probeer bij de patiënt te blijven en hem gerust te stellen.
  • Zorg voor frisse lucht: Als de aanval in een kamer plaatsvindt, helpt het om het raam te openen. Veel patiënten vinden dit rustgevend.

Angina pectoris: medicijnen

Nitropreparaten mogen nooit samen met potentiemedicijnen (fosfodiësterase-5-remmers) worden ingenomen! Dit is levensbedreigend, omdat beide medicijnen de bloeddruk verlagen. Als gevolg hiervan is het mogelijk dat de bloeddruk zo laag daalt dat het leven in gevaar is.

Andere medicijnen die artsen voorschrijven als onderdeel van de behandeling van angina pectoris, zelfs op lange termijn, zijn:

  • Bloedverdunners zoals bloedplaatjesaggregatieremmers, acetylsalicylzuur of clopidogrel
  • Vaatverwijders voor vasodilatatie met verschillende nitraten
  • Statines voor verhoogde cholesterolwaarden

Angina pectoris: interventies op het hart

Artsen verwijden het vernauwde deel van het bloedvat dat angina pectoris veroorzaakt met behulp van ballondilatatie. Zo werkt het: ze brengen een kleine ballon in het vernauwde gedeelte van het bloedvat via een dunne plastic buis (katheter). Ze blazen deze ballon ter plekke op, zodat deze de vernauwing vergroot.

Angina pectoris: gezonde levensstijl

Voor een succesvolle behandeling van angina pectoris is de medewerking van de patiënt vereist. Als patiënt is het raadzaam om een ​​gezonde levensstijl aan te nemen die de risicofactoren voor beklemming op de borst vermijdt of op zijn minst vermindert. Dit kun je bijvoorbeeld bereiken door:

  • Een gezond dieet
  • Regelmatige lichaamsbeweging
  • Zich onthouden van nicotine
  • Afvallen als u overgewicht heeft

Wat is het beloop van angina pectoris?

De prognose en levensverwachting van angina pectoris zijn afhankelijk van de onderliggende ziekte. Angina pectoris is eigenlijk per definitie een symptoom en geen ziekte op zich, maar moet altijd als een waarschuwingssignaal worden beschouwd.

Angina pectoris-aanvallen leiden voor veel patiënten tot een verminderd inspanningsvermogen en, in het algemeen, tot een verminderde levenskwaliteit.

Kan angina pectoris worden voorkomen?

Als u angina pectoris wilt voorkomen, gelden in principe dezelfde tips als voor mensen die al last hebben van benauwdheid op de borst: Leid een gezonde levensstijl om uw hart en bloedvaten gezond te houden. Dit bevat:

  • Gezond eten
  • @ Zorg voor regelmatige lichamelijke activiteit
  • Het verminderen van overgewicht
  • Stoppen met roken
  • Om stress te vermijden en rust te vinden

Het is ook belangrijk om regelmatig preventieve controles uit te voeren. Alleen op deze manier is het voor de arts mogelijk om ziekten zoals diabetes, hoge bloeddruk of een verhoogd cholesterolgehalte in het bloed, die de bloedvaten beschadigen, tijdig op te sporen en te behandelen. Als de arts u de juiste medicijnen voorschrijft, is het noodzakelijk dat u deze regelmatig inneemt, ook als u zich op dat moment goed voelt.