Uit wetenschappelijke studies is bekend dat mensen die gescheiden of gescheiden zijn, vaker last hebben van Depressie Sterker nog, hoe eenzamer iemand is, hoe groter zijn of haar sterfterisico (risico op overlijden), omdat sociaal isolement een vergelijkbaar negatief effect heeft op volksgezondheid de risicofactoren of roken, zwaarlijvigheid en hypertensie (hoge bloeddruk Mensen die bijzonder gesteld zijn op de samenleving, lijden onder de gevolgen van een gebrek aan sociale contacten. Aangezien het verlies van een echtgenoot of familieleden en vrienden toeneemt met de leeftijd, is het des te belangrijker om bestaande contacten te onderhouden. Stressvolle situaties en gebeurtenissen worden beter doorstaan en aangepakt als men er niet alleen in staat, maar mensen aan zijn zijde kent die hem steunen.
Wat veroorzaakt sociaal isolement?
Men spreekt van sociaal isolement als men niet langer deelneemt aan het sociale leven. Dit wordt echter pas als pathologisch (pathologisch) beschouwd totdat zich als gevolg daarvan gevoelens van eenzaamheid en neerslachtigheid ontwikkelen.
Wat draagt ertoe bij dat mensen niet meer voldoende deelnemen aan het sociale leven?
Exogene factoren (bijv. Behoren tot een risicogroep) of endogene factoren (bijv. Persoonlijkheidsstructuur) zorgen ervoor dat mensen niet langer adequaat deelnemen aan het sociale leven. Exogene factoren
- Alleenstaande ouders - dubbele last (werk en opvoeding van het kind / kinderen) en daaruit voortvloeiend gebrek aan tijd voor het sociale leven.
- Werklozen - geen betaalde baan; situatie van mislukking (mislukking), blijf uit schaamte weg van het openbare leven.
- Chronisch ziek (inclusief gehandicapten) - beperking van de uitvoering; mogelijk beperking van mobiliteit, zintuiglijke waarneming (bijv. visie of gehoorstoornissen), dus beperkingen van communicatie (conversatie) en dus verminderde deelname aan het sociale leven.
- Senioren - leeftijdsgebonden ontbinding van sociale banden, bijv. Pensionering uit het beroepsleven; verlies van echtgenoot; verlies van vrienden (door ziekte of overlijden).
- Mensen die zorg nodig hebben - Hier vormen zorgverleners en sociale netwerken (familieleden / familie en vrienden, indien nog aanwezig, de enige brug naar het sociale leven.
- Trauma lijden - Trauma, vooral in jeugd, kan het vertrouwen in de samenleving verminderen en daarmee leiden tot isolatie.
- Maakt deel uit van een etnische of LGBTQ-minderheid (lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender) met discriminatie (racisme, homofobie of transfobie) hiervan. Dit kan zowel deelname aan als vertrouwen in de samenleving bemoeilijken.
Endogene factoren
- Vrije keuze - Ook sociaal isolement - of dit nu in de context van een religieuze of persoonlijke levenskeuze is - kan volledig bewust en vrijwillig zijn. Afhankelijk van de genetische constitutie is het heel goed mogelijk dat in dit isolement tevredenheid wordt gevoeld. Voor de meeste mensen is dit feit echter niet van toepassing.
- Negatief zelfbeeld - Gebrek aan zelfrespect leidt ertoe dat deze mensen zichzelf niet als prettig of positief ervaren en daarom sociaal contact vermijden uit angst voor dreigende afwijzing.
- Grote afwijkingen van het normale intelligentiequotiënt (IQ) - Zowel mensen met een hoger als een lager IQ kunnen moeite hebben met het maken of onderhouden van contact met mensen. Dit kan ook onvermijdelijk zijn leiden tot sociaal isolement.
- Selectieve negatieve perceptie - Een geïsoleerd leven neemt steeds meer met name negatieve ervaringen waar en vervaagt positieve ervaringen.
- Gebrek aan sociale vaardigheden - onvermogen om persoonlijke of sociale behoeften onder woorden te brengen of deze niet af te dwingen. Dit wordt ook de oorzaak van negatieve sociale ervaringen (mislukte tweerichtingsrelatie; lage status binnen een groep, enz.).
Vaak is sociaal isolement het resultaat van exogene en endogene factoren, wat vervolgens leidt tot alcohol problemen (alcoholmisbruik) of ander verslavend gedrag of zelfs Depressie Hoe ouder je wordt, hoe belangrijker het voor je wordt om je sociale contacten te onderhouden. Zowel sociale middelen als de aanwezigheid van sociale banden of vertrouwelingen bevorderen volksgezondheid - stressvolle gebeurtenissen kunnen zo worden opgevangen.
Gevolgen van sociaal isolement
- Er zijn sterke aanwijzingen voor een verhoogde mortaliteit (sterftecijfer) met sociaal isolement en, met iets zwakker bewijs, met zelfperceptie van eenzaamheid bij oudere mensen. op welzijn. Dit kan leiden om lichamelijke activiteit te verwaarlozen, waardoor een cardioprotectieve (“hart--beschermende ”) levensstijl.
- Andere gevolgen van sociaal isolement kunnen zijn Depressie, verminderde slaapkwaliteit en verhoogde cognitieve achteruitgang.
