Prognose
Patiënten met een geïmplanteerd maagband hebben de kans om 40 - 60% van hun gewicht te verminderen. De maagband leidt ertoe dat de patiënt zijn voedselopname moet beperken: als de oorzaak van zwaarlijvigheid is overmatige consumptie van zoete voedingsmiddelen (zogenaamde "zoete eters"), zal de maagband geen effect hebben zolang de patiënt de consumptie van deze voedingsmiddelen niet beperkt. Daarom zullen mensen die de voorkeur geven aan stevig voedsel, meer baat hebben bij maagband.
De patiënt die een dergelijke operatie ondergaat, moet zich ervan bewust zijn dat hij / zij niet normaal kan eten zoals andere mensen. Hij heeft veel langer nodig voor voedselopname. De implantatie van een maagband heeft ook een positief effect op de bijkomende ziekten die hierdoor worden veroorzaakt zwaarlijvigheid Door de gewichtsvermindering kunnen de patiënten: De overgrote meerderheid van de patiënten rapporteren een significante toename van de kwaliteit van leven.
- Het eten kan niet meer worden geslurpt
- Het voedsel moet zorgvuldig worden gekauwd zodat het door de maagband past
- Anders komt het snel tot braken
- Zoete gerechten zoals ijs, milkshakes of chocolademousse passen gemakkelijk door de smalle opening van de maagband
- Normaliseer de bloedsuikerspiegel
- Lagere bloeddruk en
- Een slaapapneusyndroom verbetert of verdwijnt
- Gewrichtsaandoeningen nemen af
- Depressie verbetert of verdwijnt
Bijwerkingen
De maagband is een goede methode om effectief af te vallen en eventuele bijkomende ziekten zoals suikerziekte mellitus of hypertensie. De methode heeft echter ook nadelen. Het inbrengen (implantatie) van de maagband is een invasieve procedure die, net als elke andere operatie, verschillende risico's met zich meebrengt, zoals :.
Maar het is niet alleen de procedure zelf die tot complicaties kan leiden. Zelfs na succesvolle implantatie van de maagband kunnen op de lange termijn verschillende bijwerkingen optreden. Een veel voorkomende bijwerking van de implantatie van de maagband is het optreden van braken, wat buitengewoon stressvol kan zijn voor de patiënt.
Braken treedt vooral op als voedsel niet lang genoeg wordt gekauwd of te snel wordt doorgeslikt. De frequente braken zuur maagsap kan langdurige tandbeschadiging veroorzaken. Daarom wordt patiënten met een maagband aangeraden om regelmatig naar de tandarts te gaan.
Veelvuldig braken brengt ook het risico van aspiratie met zich mee. Aspiratie is het inslikken van vloeistoffen of voedselcomponenten in de luchtpijp. In het ergste geval kan dit zelfs tot acute kortademigheid leiden en daarmee levensgevaarlijk zijn.
Een ander probleem dat zich voordoet wanneer voedsel niet lang genoeg wordt gekauwd of te snel wordt ingeslikt, is dat te veel voedsel de doorgang door de maag.
- Bloeden
- infecties
- Letsel aan organen in de directe omgeving van de maag
- De vorming van blauwe plekken, bloedstolsels en storende littekens
Bovendien blijven voedselcomponenten in de maag te lang kan de maagwand irriteren en tot gastritis leiden. De doorgang van medicatie in tabletvorm kan ook worden belemmerd door een maagband, die de inwerkingtreding van de medicatie kan vertragen.
Hiermee moet vooral rekening worden gehouden bij patiënten met bijkomende ziekten. De maagband zelf kan ook voor problemen zorgen. Na verloop van tijd kan de maagband van positie veranderen, dwz omhoog of omlaag bewegen.
Dit proces wordt slippen genoemd. Enerzijds kan een verandering in de positie van de maagband leiden tot maag obstakels. Aan de andere kant kan de maagband zo wegglijden dat deze geen verstrakking meer heeft op de maag en de maagband dus niet meer functioneert.
Bovendien, als de druk op de maagwand te hoog is, kan de maagband zelfs met de wand meegroeien of in de maag snijden. Dit proces wordt penetratie genoemd. In het ergste geval kan door het binnendringen van de maagband bloedingen en perforaties in de maagwand ontstaan. Als de maagband wegglijdt of meegroeit met de maagwand (penetratie) is een nieuwe operatie nodig, wat weer de hierboven genoemde risico's met zich meebrengt .
Indien nodig kunnen andere methoden van maagverkleining moet dan worden overwogen. Hoe langer de maagband in het lichaam blijft, hoe groter de kans op een nieuwe operatie door wegglijden of doordringen van de maagband. In zeldzame gevallen kan ook lekkage van de maagband optreden, waardoor de feitelijke functie van de maagband kan worden opgeheven.
De maagband moet dan tijdens de operatie weer worden vervangen. In de meeste gevallen moet de maagband na vier tot vijf jaar worden vervangen vanwege slijtage of verstoppingen. Doordat de maagband van siliconen is gemaakt, is als verdere mogelijke bijwerking in principe ook een intolerantiereactie tegen de siliconen denkbaar.
Het is belangrijk dat ongezonde levensstijl wordt weggegooid na implantatie van een maagband. De maagband zorgt voor een verkleining van de maag, waardoor er minder voedsel en alleen kleinere voedselcomponenten kunnen worden opgenomen. Vooral groenten, fruit, vlees en brood veroorzaken vaak ongemak bij het eten, daarom beginnen sommige patiënten zacht of vloeibaar voedsel te eten.
Lekker zacht of vloeibaar voedsel zijn vooral desserts, zoals pudding, limonade en ijs. Op de lange termijn kan een andere belangrijke bijwerking van de maagband zelfs een toename van het gewicht van de patiënt zijn. Dit omgekeerde effect heeft op zijn beurt een negatieve invloed op mogelijke bijkomende ziekten zoals suikerziekte mellitus of hypertensie.
Bovendien is dit type dieet leidt tot een tekort aan essentiële componenten uit gezonde voeding (vitaminen, mineralen, sporenelementen) en dus andere bijwerkingen zoals vermoeidheid, haaruitval, spier krampen of osteoporose (botverlies) kan optreden. Daarom is het belangrijk dat de patiënt gezonde eetgewoonten leert na de implantatie van de maagband en voldoende tijd neemt om te eten. Een maagband kan zelfs na lange tijd bijwerkingen en late complicaties veroorzaken.
Enerzijds kunnen ingeslikte voorwerpen of brokken voedsel de doorgang door de maag blokkeren. In het ergste geval kan dit een andere noodoperatie noodzakelijk maken. In de meeste gevallen leidt de inname van een te groot deel van het voedsel echter snel tot braken.
Langetermijngevolgen van vaker braken bij maagbanddragers zijn tandbeschadiging en een verhoogd risico op longontsteking door ingeslikt braaksel (aspiratiepneumonie). Een andere mogelijke complicatie kan de incisie van de maagband in het orgaan zijn. De band kan ook wegglijden.
In beide gevallen is ook een nieuwe operatie nodig om de band te verwijderen. Bovendien kan herhaaldelijk doorboren van de poort om de druk van de maagband te regelen door overdracht van ziektekiemen leiden tot infectie van het vreemde materiaal. Zelfs in zo'n geval moet meestal het hele systeem worden verwijderd, anders bestaat er levensgevaar bloed vergiftiging.
