Paruresis kan niet met medicijnen worden behandeld. Maar het kan er positief door worden veranderd gedragstherapie Voor het starten therapieechter fysieke oorzaken, zoals prostaat vergroting, prostaat kanker or urethrale strictuur moet worden uitgesloten door een specialist. De paruresis therapie heeft de volgende opbouw: Voorafgaand aan de therapie wordt een zeer gedetailleerde diagnostiek gemaakt, zodat de therapie optimaal op de paruresispatiënt kan worden afgestemd.
Aan de paruresis-patiënt wordt uitgelegd hoe de blaas werkt en waarom de blaas in sommige situaties niet wil functioneren zoals de paruresis-patiënt zou willen. Hieruit worden vervolgens oefeningen afgeleid om paruresis te helpen overwinnen.
Paruresis: behandeling door middel van oefeningen
In het tweede deel van paruresis therapie, worden de oefeningen dan uitgevoerd en vaak leiden tot een aanzienlijke verbetering van plasproblemen. Het lichaam moet leren dat de toiletsituatie volkomen ongevaarlijk is - en om dit te doen, moet de paruresis-patiënt deze situatie het hoofd bieden. De therapeut stelt samen met de betrokkene een lijst met verschillende moeilijkheidsgraden op.
Voor sommige patiënten met paruresis is plassen terwijl ze in een hokje zitten gemakkelijk; Staand plassen is moeilijker. De patiënt moet tijdens alle oefeningen veel gedronken hebben zodat de drang om te plassen maakt het plassen iets gemakkelijker. Het derde deel van de paruresistherapie behandelt dan de “paruresis in de hoofd”- de negatieve gedachten. In discussies worden de gedachten van de getroffen persoon in detail geanalyseerd, bevraagd en mogelijk ook veranderd.
Paruresis: zelfhulp voor getroffenen.
Ten eerste moet de getroffen persoon “zijn” paruresis leren kennen. Daarbij moet een lijder aan paruresis een moeilijkheidsgraad creëren, dwz in welke situatie plassen gemakkelijk is (zoals wanneer er niemand in de buurt is) en wanneer het onmogelijk is (voor sommigen is het bijvoorbeeld onmogelijk om op kantoor te plassen wanneer collega's binnenkomen), kan een derde bang zijn dat het spetteren te luid is. Bij de volgende stap van zelfhulp heeft de paruresis-lijder een 'maatje' nodig, dat wil zeggen een vertrouwenspersoon met wie hij of zij bewust door situaties heen kan komen.
Deze vertrouwenspersoon moet precies op de hoogte zijn van het probleem, begrip hebben en bereid zijn serieus deel te nemen aan de oefeningen om een waardevolle hulp te zijn. Nu, voor paruresis zelfhulp, wordt het lichaam voor de gek gehouden: het lichaam moet leren dat toilet geen gevaar betekent. De oefening omvat het oefenen van het onderbreken van de urinestraal gedurende drie tot vijf seconden - thuis in rust natuurlijk. Dit kan door de spieren te spannen. Om zich op de oefening voor te bereiden, moet de persoon die aan een paruresis lijdt, veel drinken (ongeveer twee liter), bij voorkeur niet-koolzuurhoudend waterOmdat de drang om te plassen moet erg sterk zijn.
Paruresis: hulp door zelfhulp
Alleen de volgende stap tijdens de zelfhulp van paruresis is een confrontatieoefening: zoek naar de situatie waarin naar het toilet gaan nog gewoon werkt, dus bijvoorbeeld voor mannen die zittend in het hokje plassen terwijl er niemand buiten de deur staat te wachten. In een openbaar toilet in een warenhuis oefenen we nu: staand plassen met de kastdeur op een kier - met de buddy erbij en wachtend voor de deur. Als dit werkt, probeert men de stream te onderbreken.
De oefeningen, waarbij je altijd tegenslagen moet accepteren, worden in moeilijkheidsgraad verhoogd. De volgende stap is om de vervolgoefeningen samen met de buddy te doen. De laatste gemakkelijkere oefening, die succesvol was, moet als eerste worden herhaald. Alleen dan mag men bijvoorbeeld de oefenlocaties veranderen en de training verhogen.
Versla paruresis
De toen volgende stap in de zelfhulp van de paruresis betekent dat de getroffen persoon nu alleen kan oefenen, wat enige overwinningen zal kosten. Maar door met de buddy te oefenen, kent men nu veel situaties die vaak kunnen en moeten worden geprobeerd, ingedeeld naar moeilijkheidsgraad. Dit alles kost tijd en kost altijd overwinnen, maar zonder dit zul je paruresis niet overwinnen. De laatste stap is de eerste stap naar een zelfbepaald leven: het vermijdingsgedrag moet achtereenvolgens worden verminderd om paruresis te kunnen verslaan.
