Kinderopvangrecht en juridische bijstand

Definitie van voogdijwet

Veel mensen kennen het woord 'arbeidsongeschiktheid', dat altijd iets bedreigend en negatiefs met zich meebrengt. Zelfs patiënten die, om wat voor reden dan ook, 'verzorgd' worden, zijn vaak bang om vanaf nu arbeidsongeschikt te worden en niet langer zelf beslissingen te mogen nemen.

Wanneer wordt iemand onder toezicht geplaatst?

Alle volwassen personen die hulp nodig hebben vanwege een geestesziekte of mentale, psychische of fysieke handicap en die niet langer in staat zijn om hun "levensaangelegenheden" te vervullen, hebben recht op een verzorger. Onder levensaangelegenheden worden heel verschillende gebieden verstaan, zoals de zorg voor de eigen volksgezondheid, omgaan met autoriteiten, financiële zaken, enz. Typische psychische aandoeningen waarvoor juridische zorg nodig kan zijn, zijn bijvoorbeeld verslaving, dementieernstige persoonlijkheidsstoornissen (bijv. borderline-stoornissen) of psychosen. Zelfs bij een verstandelijke beperking is het niet ongebruikelijk dat zorg nodig is.

Wat zegt de BGB?

Een aangewezen promotor kan worden benoemd volgens §§1896 ev. BGB, kan een aangestelde voogd alleen ondersteunend optreden door een vertegenwoordigingsrecht uit te oefenen voor het welzijn van de persoon die wordt verzorgd. Dit betekent dat er geen sprake is van arbeidsongeschiktheid en dat de te verzorgen persoon juridisch bekwaam blijft.

Dit geldt echter niet meer wanneer §1903 BGB in werking treedt. In deze paragraaf wordt ingegaan op de juridische onbekwaamheid van de betrokkene indien hij transacties in zijn / haar nadeel afsluit. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren bij bipolaire stoornissen tijdens een manische fase.

In dat geval krijgt de vertrouwenspersoon, indien de juridische onbekwaamheid is bewezen, een Reservering toestemming, zodat de vertrouwenspersoon alleen vergaande contracten kan sluiten met instemming van de vertrouwenspersoon om zo ongunstige contractconclusies tegen te gaan. De voogdijrechter kan een voogd de aanvullende beschikking geven voor een Reservering van toestemming in overeenstemming met §1903 BGB, als er een aanzienlijk gevaar dreigt voor de persoon of het vermogen van de persoon die wordt verzorgd. Dit betekent dat de voogd de mogelijkheid heeft om de rechtsbevoegdheid van de persoon voor wie de zorg wordt verzorgd, te beperken als de rechtbank van oordeel is dat hij / zij juridisch onbekwaam is vanwege een ziekte of handicap en de eigendommen van de persoon verkwistend zijn gebruikt.

Hoe komt de ondersteuning tot stand?

Pas als de kinderopvangrechter een suggestie krijgt om deze te starten, komt er pas een kinderopvang. In theorie kan iedereen (familieleden, behandelend arts, maatschappelijk werker, maar ook buren) beginnen met het opzetten van zorg. Om vast te stellen of de instelling daadwerkelijk nuttig en noodzakelijk is, wordt altijd naar een dergelijke suggestie gekeken.

Zo'n onderzoek gaat altijd gepaard met een gerechtelijk verhoor (een zogenaamde hoorzitting), waarin de patiënt de gelegenheid krijgt om op de suggestie te reageren. Indien hij of zij wegens ziekte geen commentaar kan geven, wordt een griffier aangesteld om de patiënt bij te staan. Dit is een juridisch geschoold persoon die namens de patiënt en zijn zorgen spreekt.

Hij probeert een zo goed mogelijk overzicht van de situatie van de patiënt te krijgen door met hem, zijn arts en, indien mogelijk, familieleden te praten. Verder moet een medisch oordeel worden ingewonnen bij de rechtbank, waarin de medische noodzaak voor het vestigen van zorg wordt toegelicht. Zo'n deskundig oordeel kan alleen worden gegeven door “een arts met ervaring in de psychiatrie”.

Bij de beoordeling heeft de patiënt het recht om een ​​vertrouwenspersoon aanwezig te laten zijn. Pas als de rechter een volledig beeld heeft gekregen of en zo ja, op welke levensgebieden hulp nodig is, beslist alleen de bevoegde rechter of zorg moet worden vastgesteld. De rechtbank wijst dan een verzorger aan.

In principe is het ook mogelijk om zorgtaken over te nemen als familielid van de patiënt. Indien dit niet mogelijk of niet gewenst is, worden professionele fulltime zorgverleners aangesteld. Iedere persoon die uiteindelijk onder de zorg wordt geplaatst, heeft het recht in beroep te gaan tegen deze beslissing.

Het toezicht wordt altijd "tijdelijk" ingesteld. Dit betekent dat de zorg eindigt wanneer de redenen die in eerste instantie hebben geleid tot het starten van de procedure niet meer gelden. Aan de andere kant moet de noodzaak om de zorg binnen bepaalde perioden te handhaven worden herzien (meestal 6 maanden voor ziekten met een goede prognose).

Officieel is een verzorger de wettelijke vertegenwoordiger van de patiënt onder zorg. Dit is echter uitdrukkelijk alleen in de levensaangelegenheden die door de rechtbank worden opgesomd. Een persoon die duidelijk overbelast is met officiële procedures en officiële taken (bijv. Kuuroordaanvragen, werkloosheidsuitkeringen, enz.)

zou een verzorger aan zijn zijde hebben op dit gebied van het leven, maar zou toch de volledige controle over zijn vermogen hebben. Dus als een patiënt onder zorg staat in het punt "volksgezondheid zorg ”, kan de mantelzorger bijvoorbeeld ook tegen de wil van de patiënt in het ziekenhuis opnemen. Hij kan echter bijvoorbeeld de financiële zaken van de patiënt niet bepalen of beïnvloeden.

De wet schrijft in principe voor dat een mantelzorger bij alle beslissingen overleg moet plegen met de patiënt. Als een patiënt nu 'gevaarlijk' handelt voor zijn of haar leven of eigendommen in zaken waarin hij of zij wordt verzorgd (bijv. volksgezondheid of het beheer van zijn of haar vermogen), kan de verzorger een zogenaamd “toestemmingsvoorbehoud” bestellen. Op dit punt eindigt de onafhankelijkheid van de patiënt die wordt verzorgd. Zijn of haar beslissingen worden teruggedraaid of vernietigd.