Wat is een jodiumallergie?
An jodium allergie is relatief zeldzaam allergische reactie dat gebeurt wanneer grote hoeveelheden jodium in contact komen met het lichaam. Jodium is ook een vitale stof die het lichaam nodig heeft om de schildklier te produceren hormonen, bijvoorbeeld. Mensen met een jodiumallergie reageren doorgaans niet op het jodium in de voeding, waardoor ze ondanks de allergie toch voldoende jodium via de voeding kunnen opnemen. De allergische reactie is waarschijnlijker als er bijvoorbeeld een jodiumhoudend ontsmettingsmiddel wordt gebruikt of na contact ermee Röntgenstraal contrastmiddelen of na inname van jodiumhoudende medicatie.
Wat veroorzaakt de jodiumallergie?
Als jodium aan het lichaam wordt toegevoerd, wordt het door het lichaam opgenomen via een slijmvlies. De immuunsysteem controleert of de stof gevaarlijk of onschadelijk is. Soms is dit onderscheid niet betrouwbaar en wordt jodium ten onrechte als een gevaarlijke stof beschouwd.
Dit heet sensibilisatie. Alleen als er symptomen optreden, wordt dit een allergie genoemd. Allergie voor jodium behoort tot de groep van late type allergieën (type 4).
Bij het eerste contact met jodium wordt het geabsorbeerd en worden specifieke cellen (T-lymfocyten) gevormd in de weefselvocht knooppunten, die gevoelig reageren op jodium (sensibilisatiefase). De trigger- of effectorfase begint pas bij het volgende contact met jodium. De T-lymfocyten herkennen het jodium en veroorzaken een cascade van immuunreacties. In verband met deze immuunreactie komen boodschappersubstanties vrij, die op hun beurt ontstekingen in het weefsel bevorderen en zo leiden tot de bekende symptomen van een allergische reactie.
Hoe kan een jodiumallergie worden vastgesteld?
De diagnose wordt meestal gesteld door een allergoloog. Door middel van een uitgebreid gesprek kan worden besproken in welke situaties de allergische reactie optreedt. Hierdoor kunnen de triggerende stoffen worden geïdentificeerd.
Bij jodiumallergie kan dit soms lastig zijn, aangezien de meeste patiënten niet reageren op het jodium in voeding, maar pas een reactie vertonen als er grote hoeveelheden jodium worden ingenomen, bijvoorbeeld bij een contrastmiddelonderzoek. In een analyse van de bloedkunnen stoffen worden geïdentificeerd die bij een allergie verhoogd worden gevonden. De volgende stap zou een provocatietest zijn door wat jodium op een huidgebied aan te brengen en te wachten tot de reactie optreedt.
