Is een MRI tijdens de zwangerschap gevaarlijk - waar moet op worden gelet?

Synoniem

  • Magnetic Resonance Imaging
  • Magnetic Resonance Imaging
  • NMR

Definitie

De term MRI (Magnetic Resonance Imaging) verwijst naar een beeldvormingsprocedure die dient om het menselijk lichaam weer te geven. Net als computertomografie (CT) behoort MRI tot de groep van sectionele beeldvormingstechnieken. MRI is een diagnostische techniek die wordt gebruikt om te visualiseren interne organen en verschillende weefselstructuren.

MRI werkt met magnetische velden en radiogolven. De te onderzoeken patiënt wordt tijdens deze beeldvormingsprocedure niet blootgesteld aan röntgenstraling. Er zijn echter enkele beperkingen voor de voorbereiding van een MRI.

Om deze reden bijvoorbeeld mensen die een implantaat hebben gangmaker kan niet worden vastgesteld met behulp van een MRI. Er is tot op heden beperkte ervaring met het beoordelen of het uitvoeren van een MRI-onderzoek tijdens zwangerschap kan schadelijk zijn voor het ongeboren kind. Een MRI tijdens zwangerschap moet altijd zorgvuldig worden overwogen.

Vanwege de afwezigheid van straling die schadelijk is voor de foetus, een MRI tijdens zwangerschap is mogelijk onder bepaalde voorwaarden. Tegenwoordig wordt aangenomen dat, in tegenstelling tot de voorbereiding van röntgenfoto's, MRI onderzoeken tijdens de zwangerschap vormen geen enkel risico door straling. Toch moet voor elk MRI-onderzoek worden gecontroleerd of het echt nodig is om doorsnede-opnamen te maken met behulp van magnetische resonantiebeeldvorming. Dit geldt vooral tijdens het eerste derde deel van de zwangerschap.

Functionaliteit van de MRT

De werking van een magnetische resonantietomograaf is gebaseerd op de vorming van een zeer sterk magnetisch veld. Dit magnetische veld kan worden gebruikt om de atoomkernen uit te lijnen, vooral de kernen van waterstofatomen. In het proces veranderen de atoomkernen van een lage energietoestand naar een hoogenergetische toestand.

De atoomkernen die door het magnetische veld worden aangeslagen, worden vervolgens in trilling gebracht. De magnetische resonantie tomograaf (MRI) kan het magnetische veld dat het genereert met regelmatige tussenpozen uitschakelen. Op deze manier vallen de eerder geëxciteerde atoomkernen terug in hun energiezuinige grondtoestand en geven ze energie vrij.

Deze energie kan worden opgenomen door de MRI en omgezet in doorsnedebeelden. Het maken van dergelijke doorsnedebeelden met behulp van een magnetische resonantietomograaf kan om verschillende redenen nuttig zijn. Een belangrijke reden voor het gebruik van deze beeldvormende techniek is de gerichte en gedifferentieerde beeldvorming van alle lichaamsweefsels.

In tegenstelling tot conventionele röntgenfoto's kan de MRI niet-benige structuren in beeld brengen, zoals zacht weefsel, organen, kraakbeen, tussenwervelschijven of de hersenen. Bovendien gedetailleerde afbeeldingen van de hart- kan nu worden geproduceerd. Met behulp van magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kunnen zelfs kleine veranderingen in het lichaam, zoals ontstekingsprocessen of kleine gezwellen, met uiterste nauwkeurigheid worden gedetecteerd. Anatomische structuren die alleen een laag watergehalte hebben, zoals botten of de lucht gevuld long, kan echter niet optimaal worden afgebeeld met MRI. In dit geval wordt een speciale MRI van de long moet worden gemaakt waarbij het contrast wordt versterkt door helium.