Histologie van de testis
Microscopisch is de testis verdeeld in ongeveer 370 testiculaire lobben (Lobuli testis), die van elkaar gescheiden zijn door bindweefsel septa. Elke testiculaire lob bestaat uit 1 tot 4 testiculaire tubuli (Tubuli seminiferi), die sterk worden samengedrukt door verwarring. De testiculaire tubuli worden gevormd door twee celtypen, de Sertoli-cellen en de kiemcellen van sperma ontwikkeling.
De Sertoli-cellen vormen een ondersteunende omgeving voor de kiemcellen van waaruit sperma ontwikkelen. De testiculaire tubuli gaan dan verder via korte rechte tubuli (Tubuli recti) in reticulaire tubuli (Rete testis). Deze leiden naar andere kanaalsystemen, de Ductuli efferentes, die zich op de bovenste pool van de testis bevinden.
Deze worden gevolgd door de epididymale en deferente kanalen. In zijn geheel wordt het kanaalsysteem van de testis omsloten door een grove capsule van bindweefsel, de tunica albuginea. Met deze capsule is een tweelagige sereuze schede (tunica vaginalis) versmolten.
Het binnenblad grenzend aan de tunica albuginea wordt epiorchium genoemd, het buitenste wordt periorchium genoemd. Daartussen zit een spleet met wat vloeistof (Cavitas serosa scroti). Twee fasciae (fascia spermatica interna en externa) liggen erop, de tunica dartos bestaande uit gladde spieren, de sclera en tenslotte de scrotale huid van het scrotum.
Het weefsel tussen het kanaalsysteem is samengesteld uit losse bindweefsel, bloed en weefselvocht schepen en tussenliggende cellen. Deze tussenliggende cellen van de testis worden Leydig-cellen genoemd. Ze dienen de productie van seks hormonen androgenen.
Hoe groot is een normale zaadbal?
De exacte grootte en het volume van de testikels kan worden bepaald door middel van een ultrageluid examen. De standaard voor de testikelgrootte bij volwassen mannen wordt gegeven met de volgende waarden: De lengte is gewoonlijk tussen de 4-5 cm. De breedte is 2-3 cm.
Het normale volume is 15-35 ml bij volwassenen. Bij jongens zijn de normwaarden afhankelijk van de respectievelijke ontwikkelingsfase en puberteit. In de geneeskunde worden deze ingedeeld volgens de zogenaamde Tanner-stadia.
- Vóór de puberteit, in stadium I, is het testiculaire volume minder dan 1.5 ml.
- Naarmate de ontwikkeling vordert, wordt het testikels in fase II vergroten tot een volume van 6 ml.
- In stadium III en IV neemt de penisgrootte samen met het volume van de testikels, dat is dan 12-20 ml.
- Zodra stadium V is bereikt, is de ontwikkeling eindelijk voltooid en komen de waarden overeen met die van een volwassene.
