Elektro-encefalografie, of kortweg EEG, wordt gebruikt om potentiële fluctuaties van zenuwcellen in de grote hersenen te meten en weer te geven. De basis hiervoor is de verandering in elektrolytconcentratie (elektrolyten = zouten) van de intra- en extracellulaire ruimte tijdens excitatie van de cel. Het is belangrijk dat het EEG geen individuele actiepotentialen registreert, … Elektro
Evaluatie Afhankelijk van het probleem wordt bij de evaluatie van het elektro-encefalogram rekening gehouden met verschillende parameters. Om de EEG-golven te karakteriseren, wordt eerst hun frequentie bepaald. Tijdens perioden van hoge belasting van de neuronen van de grote hersenen, zoals bij het oplossen van een moeilijke mentale oefening, kan het EEG golven registreren met een frequentie van 30-80 Hz … Evaluatie | Elektro-encefalografie
Elektro-encefalografie en slaap Alleen met behulp van elektro-encefalografie slaagden onderzoekers erin de tegenwoordig bekende slaapstadia te definiëren. Bovenal helpen de verschillende golffrequenties en andere eigenaardigheden zoals slaapspindels of k-complexen om te differentiëren. Eerst wordt een normale slaapcyclus beschreven. Als je je ogen sluit, alfagolven met lage ... Elektro-encefalografie en slaap | Elektro-encefalografie
Klinisch gebruik Sommige pathologische veranderingen van de hersenen kunnen worden gevisualiseerd door middel van het EEG. Met deze methode kunnen bijvoorbeeld bloedsomloop-, aandachts- en slaapstoornissen worden gediagnosticeerd. Een bijzonder voorbeeld is de neurodegeneratieve ziekte multiple sclerose. In de loop van de ziekte breekt de isolerende laag rond de zenuwcellen af, waardoor hun … Klinisch gebruik | Elektro-encefalografie
