Pathogenese (ontwikkeling van ziekte) Luierdermatitis is een vorm van irriterende toxische dermatitis door de vorming van een natte kamer door uitwerpselen en urine in de luier. Bovendien kan schimmelkolonisatie leiden tot candidosis genito-glutealis infantum (luierlijster, erythema mycoticum infantile). De spruitschimmel Candida albicans komt hier veelvuldig voor. … Luierdermatitis: oorzaken
Algemene maatregelen Naast het behandelen van de huid met pasta's (droogpasta's voor de tranen van de huid of het bedekken van zachte zinkpasta's), moet erop worden gelet dat luiers regelmatig worden verwisseld. Luierwissel elke twee uur en later elke drie tot vier uur. Zo nu en dan baby's heel lang zonder luiers in de lucht... Luierdermatitis: therapie
Therapiedoel Verbetering van de symptomatologie. Therapieaanbevelingen De volgende principes moeten worden gevolgd: Droogpasta's voor de huilende huid. Bedekkende zachte zinkpasta om de huid te beschermen Bij matige tot ernstige dermatitis (huidontsteking) kunnen cortisonezalven korte tijd (langer dan 3 dagen) worden gebruikt. Als schimmelspruiten worden gedetecteerd, therapie met antischimmelmiddelen (antischimmel ... Luierdermatitis: medicamenteuze therapie
Om luierdermatitis te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Te weinig luierwissels en gebrek aan babyverzorging kunnen luierdermatitis verergeren. Primaire preventie Grondige reiniging na ontlasting met lichtzure reinigingsproducten. Pasgeborenen: luierwissel elke twee uur en later elke drie tot vier uur Pasgeborenen: luierwissel … Luierdermatitis: preventie
De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op luierdermatitis: Hoofdsymptomen Erytheem (rode huid van de huid). Uitlekken van het getroffen gebied Uiterlijk van satellietpuisten In aanwezigheid van infectie met Candida albicans (luierlijster), kan er een toename van de symptomen zijn met extra pijn en pruritus (jeuk). Voorkeursplaatsen (lichaamsgebieden waar de … Luierdermatitis: symptomen, klachten, tekenen
De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van luierdermatitis. Familiegeschiedenis Sociale geschiedenis Huidige anamnese/systemische anamnese (somatische en psychische klachten). Welke veranderingen heb je opgemerkt in de huid van het kind? (Roodheid van de huid, sijpelen van de regio, vorming van puistjes). Waar bevinden deze wijzigingen zich precies? Sinds wanneer bestaan ze? Hoe … Luierdermatitis: medische geschiedenis
Huid en onderhuids (L00-L99). Atopisch eczeem (neurodermatitis). Infantiele psoriasis - psoriasis bij kinderen. Seborroïsch eczeem (seborrheic dermatitis) – chronische huidziekte: eczeem met onduidelijke oorzaak, dat wordt gekenmerkt door wazig erytheem (rode huid van de huid) Infectieuze en parasitaire ziekten (A00-B99). Impetigo (pustuleuze korstmos, vochtige maling). Primaire Candida-infectie - schietschimmelinfectie. Andere en … Luierdermatitis: of iets anders? Differentiële diagnose
De volgende zijn de belangrijkste ziekten of complicaties waaraan kan worden bijgedragen door luierdermatitis: Perinatale periode (P00-P96). Ernstige systemische infecties kunnen optreden bij premature of deficiënte zuigelingen als gevolg van onbehandelde spruwinfectie
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Inspectie (bekijken) van de huid [leidende symptomen: erytheem (uitgebreide roodheid van de huid), sijpelen van het aangetaste gebied, verschijnen van satellietpuisten]. Dermatologisch onderzoek [vanwege differentiële diagnose: atopisch eczeem (neurodermatitis). infantiel … Luierdermatitis: onderzoek
2e orde laboratoriumparameters - afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek en verplichte laboratoriumparameters - voor differentiële diagnostische verduidelijking. Indien nodig, huiduitstrijkje – voor het opsporen van candida-infectie. Indien nodig huidtesten – als voedselallergie wordt vermoed (zie hieronder de gelijknamige ziekte).
