Gezichtsscherptetest: refractometrie

Refractometrie is een oogheelkundige methode voor het testen van objectieve gezichtsscherpte (testen van gezichtsscherpte). Het omvat het bepalen welk extra brekingsvermogen nodig is om een ​​scherp beeld op het netvlies te krijgen. Het menselijk oog heeft ongeveer de vorm van een bol en bevat een complex optisch systeem. Bij emmetropie (normaal zicht) is de oogbal ongeveer 24 mm lang en is het totale brekingsvermogen van het accommoderende (ingesteld voor zicht op afstand) oog ongeveer 58 dpt, waarvan het grootste deel wordt verklaard door het brekingsvermogen van het hoornvlies ( 43 dpt) en de lens (20 dpt). Lichtstralen die afkomstig zijn van een vast punt in de omgeving worden gefocust door de optische refractieve media van het oog en zo nauwkeurig mogelijk afgebeeld op de fovea centralis (punt met het scherpste zicht op het netvlies). Bij afwijkingen van de normale toestand, zoals korte of lange oogbal of veranderingen in het refractievermogen, treedt ametropie (gebrekkig zicht) op. Het door het oog geconstrueerde beeldpunt wordt voor of achter het netvliesvlak verschoven, wat resulteert in een wazig beeld op het netvlies, en de patiënt neemt dus een vermindering van de gezichtsscherpte waar. In principe zijn er subjectieve en objectieve methoden om de gezichtsscherpte te bepalen. De subjectieve methoden hebben altijd de medewerking van de patiënt nodig en zijn daarom moeilijk of onmogelijk uit te voeren bij jonge kinderen of niet-meewerkende patiënten. Hier vinden objectieve methoden zoals refractometrie hun nut.

Indicaties (toepassingsgebieden)

Refractometrie is geïndiceerd voor het testen van de gezichtsscherpte en, indien nodig, voor het bepalen van ametropie (gebrekkig zicht). Ametropie (bijziendheid (bijziendheid​ hypermetropie (verziendheid); astigmatisme (astigmatisme)) kan worden veroorzaakt door afwijkingen in de axiale lengte van het oog (axiale ametropie) of door veranderingen in het brekingsvermogen (refractieve ametropie). Refractometrie is een objectieve methode voor het testen van de gezichtsscherpte omdat het onafhankelijk van de patiëntinformatie kan worden uitgevoerd. Het heeft dus de volgende toepassingen:

  • Uitgevoerd voorafgaand aan subjectieve fijnafstelling van brilrecept. Zo kan de arts de ametropie vooraf inschatten en zich bij het plaatsen beperken tot een smal bereik van lenzen brilwat onder andere zeer tijdbesparend is.
  • Kinderen met strabismus (strabismus) of met verdenking op strabismus.
  • Personen met onbetrouwbare informatie

Bij coöperatieve patiënten is refractometrie alleen niet voldoende als testmethode voor de gezichtsscherpte. Een volgende subjectieve methode is altijd nauwkeuriger en maakt een systematische optimalisatie van de lenssterkte mogelijk met behulp van de informatie van de patiënt.

Contra-indicaties

Er zijn geen contra-indicaties bekend voor het uitvoeren van refractometrie.

Voor het onderzoek

Kinderen kunnen de ciliaire spier niet vrijwillig ontspannen (samentrekking van deze parasympathisch geïnnerveerde ciliaire spier veroorzaakt accommodatie). Daarom moeten ze worden gegeven cyclopentolaat oogdruppels vóór het onderzoek om accommodatie te elimineren (aanpassing van het brekingsvermogen van het oog).

De procedure

Het principe van refractometrie is gebaseerd op observatie van een testfiguur die op het netvlies van de patiënt wordt geprojecteerd. Als dit door de onderzoeker wordt gezien als in focus, wordt aangenomen dat de patiënt het ook als in focus kan waarnemen. Handmatige refractometer:

  • Een testfiguur wordt afgebeeld via de leerling op het netvlies van de patiënt.
  • De onderzoeker bekijkt het netvlies door een oftalmoscoop (oogspiegel).
  • Het beeld van de testfiguur wordt scherpgesteld op het netvlies. Dit kan op twee verschillende manieren worden bereikt: door de afstand tussen de testfiguur en het oog te veranderen of door lenzen voor de stralengang te plaatsen.
  • De vastgestelde waarden (afstand van de testfiguur of lenssterkte) bepalen de refractie.

Automatische refractometer:

  • Het scherpstellen van het beeld op het netvlies gebeurt automatisch met behulp van een computer.
  • Tegenwoordig worden bijna uitsluitend automatische apparaten gebruikt.

Mogelijke complicaties

Bij refractometrie worden geen complicaties verwacht. Tijdens gebruik cyclopentolaat oogdruppelsmoeten bijwerkingen of contra-indicaties worden overwogen.