Cel Nucleaire Divisie

Introductie

De meeste weefsels van het lichaam vernieuwen zichzelf continu. Deze vernieuwing wordt bereikt door een constante vorming van nieuwe cellen. Deze nieuwe formatie wordt bereikt door een celdeling.

Deze celdeling vereist dat de cellen zich kunnen delen. De cellen die bij volwassenen kunnen worden gedeeld, worden volwassen stamcellen genoemd. De feitelijke deling van de cel, ook wel cytokinese genoemd, wordt voorafgegaan door de deling van de celkern.

De celkern bevat voornamelijk DNA. Het DNA bevat de genetische informatie. Om ervoor te zorgen dat de resulterende cellen alle informatie bevatten, wordt het bevattende DNA verdubbeld voordat het wordt gedeeld de celkern. Het proces van de deling van de celkern wordt ook wel mitose genoemd.

Volgorde van een celdeling

De celkerndeling vindt plaats in 5 fasen. Aan het einde van deze 5 fasen, in plaats van één kern, zijn er twee volledig functionele en identieke celkernen. Het is belangrijk voor het begrijpen van nucleaire deling waarin het DNA is georganiseerd chromosomen.

De volledige genetische informatie bij mens en dier is daarom opgedeeld in meerdere chromosomen. In alle lichaamscellen, behalve het ei en sperma cellen bezitten mensen 2 exemplaren van de volledige genetische informatie. Een kopie van de moeder en een van de vader.

In totaal is het DNA in de celkern verdeeld in 46 chromosomen. Mitose wordt voorafgegaan door de verdubbeling van de genetische informatie in de zogenaamde celcyclus, de levenscyclus van een cel. Voor verdubbeling zijn de chromosomen aanwezig als chromosomen met één chromatide, na verdubbeling zijn ze aanwezig als chromosomen met twee chromatiden.

Nadat de celkernen zijn gesplitst, zijn er weer chromosomen met één chromatide. Dit is om te illustreren dat de genetische informatie wordt verdubbeld voordat de celkernen zich delen en er geen informatie verloren gaat. Nucleaire deling begint wanneer de chromosomen dichter bij elkaar zijn gepakt.

Deze zijn eigenlijk ongesorteerd in de celkern aanwezig. Door deze condensatie zijn de individuele chromosomen onder de lichtmicroscoop te herkennen. Dit is eerder niet mogelijk, omdat de chromosomen voorheen ongesorteerd zijn en de celkern vullen.

Tegelijkertijd vervalt de schaal die de celkernen omringt. Vervolgens worden de chromosomen in een lijn gerangschikt door het spilapparaat. Het spilapparaat bestaat uit eiwitstructuren die op een draadachtige manier zijn gerangschikt, de microtubuli.

Deze eiwitstructuren kunnen chromosomen verplaatsen en ze zo in één vlak rangschikken voor de volgende stappen. Zodra de chromosomen correct zijn gerangschikt, trekt het spilapparaat de twee identieke chromatiden uit elkaar. Zo zijn er nu weer enkele chromatide chromosomen gemaakt.

Uiteindelijk wordt de schil van de celkern herbouwd en zijn er twee identieke kernen aanwezig. De cel deelt zich dan en de kernen worden verdeeld over twee nieuw gevormde cellen. Dit proces is echter geen onderdeel van de celkerndeling, maar een aparte stap en wordt celdeling of cytokinese genoemd.

Nucleaire deling kan worden onderverdeeld in 5 fasen. De fasen worden profase, prometafase, metafase, anafase en telofase genoemd. In de eerste fase, de profase, vindt voornamelijk de condensatie van de chromosomen plaats.

Vóór deze fase zijn de individuele chromosomen onder de lichtmicroscoop niet van elkaar te onderscheiden. Pas in de gecondenseerde toestand worden ze zichtbaar als individuele chromosomen. Naast condensatie begint het verval van de schaal die de kern omgeeft.

In de volgende fase, de prometafase, vervalt de nucleaire envelop volledig en wordt het spilapparaat gevormd. Het spilapparaat wordt belangrijk in de volgende fase, de metafase. In deze fase worden de chromosomen geordend.

De volgende fase wordt anafase genoemd. In deze fase worden de chromosomen gescheiden zodat er 2 identieke dochterchromosomen ontstaan. De resulterende chromosomen bewegen ook uit elkaar.

De laatste fase van mitose is de telofase, waarin de nucleaire granaten worden hersteld. Bovendien wordt de condensatie van de chromosomen omgekeerd. Aan het einde van de telofase bevinden zich twee functionele celkernen. Dit onderwerp kan je ook interesseren: Taken van de celkern