Verpleegkundigen op het gebied van curatief onderwijs ondersteunen mensen met een handicap bij hun deelname aan het sociale leven in een poliklinische of intramurale setting. Ze treden op als partners en verzorgers voor hen en hun familieleden, maar ook voor andere contacten. De belangrijkste focus van curatieve verpleging is hulp bij het vormgeven van het dagelijkse leven en de relaties met andere mensen.
Wat is curatieve verpleegkunde?
Tot de verantwoordelijkheid van een verpleegkundige met speciale behoeften kan het werken met geesteszieken, verstandelijk gehandicapten, lichamelijk gehandicapten of verslaafden behoren. Afhankelijk van het type handicap worden verpleegkundigen in het buitengewoon onderwijs op verschillende gebieden betrokken. Mogelijke verantwoordelijkheden zijn onder meer het werken met geesteszieken, verstandelijk gehandicapten, lichamelijk gehandicapten of mensen die aan een verslaving lijden. Vaak hebben de getroffenen meerdere handicaps. De focus ligt op het herkennen en activeren van bestaande middelen en capaciteiten, en op het bieden van de nodige ondersteunende hulp bij het omgaan met het dagelijkse leven en interpersoonlijke relaties. Het doel is om een ​​levensstijl te bereiken die zo onafhankelijk en zelfbepaald mogelijk is. Daarbij worden pedagogische en verpleegkundige aspecten gecombineerd. De beroepsgroep is opgeleid om de behoeften en capaciteiten van mensen met een handicap te herkennen en te promoten. Idealiter resulteert dit in zorg die de persoonlijkheid van de betrokkene en zijn waardigheid respecteert en hem of haar begeleidt op een manier die bij de situatie past. Verpleegkundigen curatief onderwijs maken deel uit van een competentienetwerk van artsen, therapeuten etc. en werken interdisciplinair. Zorg, levensondersteuning, hulpverlening, pedagogiek en counseling zijn de kerncompetenties. Er is geen landelijke uniforme regeling voor dit beroep. Daarom zijn er verschillende terminologieën: er wordt onderscheid gemaakt tussen Erzieher / in (curatief onderwijs), Heilerzieher / in (curatief onderwijs) en Pfleger / in - Heilerziehung (curatief onderwijs).
Behandelingen en therapieën
Curatief onderwijs verpleegkunde is een zeer gedifferentieerde functieomschrijving, aangezien de focus ligt op de persoon met een handicap in zijn geheel. Dienovereenkomstig is het behandelingsspectrum breed. Afhankelijk van de mate van handicap ligt de focus op educatieve of verpleegkundige aspecten. Bij ernstig gehandicapte of bedlegerige gehandicapten ligt de nadruk op lichamelijke hygiëne en aangepaste kleding. Gehandicapten met meer uitgesproken capaciteiten worden geholpen om zelfstandig een huishouden te runnen. Als gedragsstoornissen onderdeel zijn van de medische diagnose, worden deze door individuele zorg zoveel mogelijk verminderd. Hetzelfde geldt voor andere psychologische aanleg. Als mantelzorgers zijn curatieve onderwijsverpleegkundigen verantwoordelijk om deze in het dagelijks leven zoveel mogelijk te corrigeren interacties en ze in een gezondere richting sturen. In overeenstemming met de ernst van de handicap, assisteren curatieve verpleegkundigen ook bij de integratie op de tweede of eerste arbeidsmarkt (inclusie), indien de bestaande middelen van de betrokken personen dit toelaten. Het doel van al deze maatregelen is om mensen met een handicap in staat te stellen leiden zinvolle, zelfbepaalde levens in waardigheid. Het doel is om een ​​sfeer van veiligheid te creëren. Aangezien handicaps totaal verschillende gebieden kunnen treffen (psychisch, lichamelijk, geestelijk, handicaps als gevolg van verslavingsproblematiek) en vaak in combinatie voorkomen, is het werkterrein zeer breed. Verpleegkundigen op het gebied van curatief onderwijs werken daarom op verschillende gebieden: in speciale tehuizen voor gehandicapten, in beschutte werkplaatsen, in de poliklinische sector (ondersteuning van mensen met een handicap die grotendeels zelfstandig kunnen wonen), in psychiatrische instellingen, in integratieve kleuterscholen, bij senioren 'huizen, enz. Om deze reden hangt de exacte omvang van de taken af ​​van het specifieke probleem dat zich voordoet. De kerntaak is echter altijd om de persoon met een handicap zijn of haar leven te begeleiden. Vanwege deze complexiteit is de opleiding tot verpleegkundige curatief onderwijs zeer omvangrijk en kan deze tot vijf jaar duren, afhankelijk van de federale staat. In andere Europese landen zijn dit zelfs academische opleidingen, waarbij rekening moet worden gehouden met medische, psychologische, psychiatrische, verpleegkundige en andere aspecten.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Het is niet de taak van verpleegkundigen op het gebied van curatief onderwijs om medische diagnoses te stellen en medische onderzoeken uit te voeren. Als mantelzorger van mensen met een handicap zijn ze echter nauw betrokken bij het behandeltraject. Om deze complexe activiteit te vervullen, beschikken ze over verschillende instrumenten. Binnen de haalbaarheid organiseren ze vrijetijdsactiviteiten en ondersteunen ze artistieke vaardigheden zoals handvaardigheid, zang en dans. De kunsttherapeutische benaderingen staan ​​onomstreden in hun helende werking en zijn daarom een ​​belangrijk onderdeel in de zorg voor mensen met een handicap en hun educatieve ondersteuning. Sociale integratie door middel van gezamenlijke activiteiten, als een fundamentele menselijke behoefte, is ook een essentieel aspect van het behandelingsproces. Hierdoor komen mensen met een handicap nauwer in contact met buitenstaanders, ook getroffen personen en andere groepen mensen. Hieronder valt ook het organiseren van opendeurdagen, waar contacten worden gelegd en buitenstaanders goed gefundeerde informatie krijgen, waardoor remmingsdrempels worden verlaagd. Verpleegkundigen op het gebied van curatief onderwijs helpen ook bij het opstellen van ondersteuningsplannen die de artistieke en praktische aspecten van het leven bestrijken. Omdat ze in nauw contact staan ​​met de betrokken personen en daardoor een goed inzicht hebben in actuele problemen, stellen ze vaak therapeutische voor maatregelen en werken samen met andere beroepsgroepen zoals artsen, psychologen, ergotherapeuten, enz. Als medicatie wordt voorgeschreven door een arts, wordt deze in bewaring gehouden, besteld en op de juiste wijze verstrekt door curatieve onderwijsverpleegkundigen. Het voorschrijven van medicatie is echter de exclusieve verantwoordelijkheid van artsen. Maar deze beroepsgroep kan artsen ook waardevol advies geven. Verpleegkundigen curatief onderwijs stellen ook ontwikkelings- en voortgangsrapportages op van de betrokkenen en begeleiden hen indien nodig. Ontwikkelings- en voortgangsrapportages geven andere betrokken beroepsgroepen inzicht in de voorwaarde van de persoon met een handicap en geef aanwijzingen voor verdere best mogelijke ondersteuning. Als er fysieke handicaps zijn die speciale verpleegkundige vaardigheden vereisen, is het ook de taak van curatieve verpleegkundigen om medisch te interveniëren. Voor bedlegerige patiënten kan dit bijvoorbeeld betekenen dat doorligwonden of andere fysieke schade worden voorkomen. Patiënten die door een psychische aanleg de neiging hebben zichzelf of anderen te verwonden (bijvoorbeeld door te krabben), moeten professionele zorg krijgen. Medisch-verpleegkundige kennis is daarom ook een elementair onderdeel van de orthopedagogiek.
