Definitie - Wat is de coagulase-test?
Een coagulase-test wordt uitgevoerd om te detecteren bacteriën. Bacterie uit de groep van stafylokokken kan worden onderscheiden door de zogenaamde klonterfactor. Er zijn coagulase-positief stafylokokken (Staphylococcus aureus) en coagulase-negatief stafylokokken (Staphylococcus epidermidis). De test wordt meestal in een laboratorium uitgevoerd. Door de detectie kan de therapie specifiek op de bacterie worden afgestemd.
Indicaties voor een coagulase-test
Een coagulase-test wordt uitgevoerd als een stafylokokkeninfectie wordt vermoed. Dit is een bolvormige bacterie. Sommige komen ook voor op de huid van gezonde mensen, maar veroorzaken een infectie in een wond.
Dit betekent dat ze facultatief pathogeen zijn. Alle stafylokokken veroorzaken verschillende ziekten. Er wordt onderscheid gemaakt tussen coagulase-positieve stafylokokken zoals S. aureus, die as MRSA (methicilline-resistent Staphylococcus aureus) kan leiden tot gevaarlijke infecties omdat het tegen velen resistentie ontwikkelt antibiotica.
Het wordt vooral gevreesd in ziekenhuizen. Een infectie kan leiden tot de ontwikkeling van abcessen en systemische infecties. Voorbeelden van coagulase-negatieve stafylokokken zijn S. epidermidis, die een gezonde huid koloniseert, en S. haemolyticus.
Deze kunnen plaatselijke irritatie en ontsteking veroorzaken. Om te kunnen onderscheiden met welke bacterie de wond is geïnfecteerd, is de coagulase-test vereist. Indicaties kunnen zijn: stafylokokkensepsis, dermatitis, abcessen, toxisch schokken syndroom, MRSA. De test wordt ook steeds vaker gebruikt in het laboratorium of in de biologie.
Voorbereiding voor een coagulase-test
Om een coagulase-test uit te voeren, moet eerst een monster van het geïnfecteerde gebied worden genomen. Dit kan worden gedaan door een huid of neus- wattenstaafje, bijvoorbeeld. Hiervoor zijn er speciale uitstrijkjes.
Dit wordt vervolgens naar het laboratorium gestuurd, waar het uitstrijkje wordt verdeeld op een zogenaamde agarplaat. Op dit bord staan voedingsstoffen waarmee de bacteriën worden verbouwd en vormen een kolonie. Van de bacteriekolonies kan nu materiaal worden afgenomen en voor de test worden gebruikt.
Procedure
Het materiaal van de gekweekte bacteriekolonie wordt nu overgebracht naar een objectglaasje. Daar wordt het gemengd met een fibrinogeenhoudend plasma. Fibrinogeen is een enzym van de coagulatiecascade.
Coagulase-positieve stafylokokken hebben een zogenaamde klonteringsfactor A. Deze factor maakt coagulase vrij, dat via verschillende mechanismen het enzym trombine activeert, dat op zijn beurt fibrinogeen in fibrine splitst. Het resultaat is de vorming van kleine stolsels.
De coagulase-reactie is dus positief en het is een coagulase-positieve staphylococcus, dwz S. aureus. Een wat verouderde variant is de buistest. Hier wordt de bacteriekolonie niet op een objectglaasje maar in een reageerbuis met het plasma gemengd. Het resultaat en de evaluatie zijn hetzelfde. Deze test duurt echter veel langer dan de schuiftest.
