De sulcus centralis is een gebied in de grote hersenen van de mens hersenen Het is een groef tussen de precentrale gyrus en de postcentrale gyrus. Het scheidt dus de frontale van de wandbeenkwabben.
Wat is de sulcus centralis?
De sulcus centralis wordt de centrale groef genoemd. Het is een groef die verschillende gebieden rond de mens scheidt hersenen De centrale sulcus is dus een onderdeel van de centrale zenuwstelsel Na zijn naam vertegenwoordigt het een centrale rol. De mens hersenen is verdeeld in twee helften. Deze zijn op hun beurt weer onderverdeeld in vier andere regio's. In het frontale gebied van de hersenschors bevindt zich de frontale kwab. Dit gaat ongeveer in het midden van het kalotje over in de pariëtale lob. Deze overgang wordt gevormd door de sulcus centralis. Het scheidt de motorische cortex van de somatosensorische cortex. Het scheidt dus de precentrale gyrus van de postcentrale gyrus. De precentrale gyrus is waar bewegingsbesturing plaatsvindt. De postcentrale gyrus is belangrijk voor perceptie en somatosensorische verwerking. De sulcus centralis loopt transversaal en is ook verbonden met de hemisferische spleet. Dit is de longitudinale groef van het menselijk brein, ook wel bekend als de interhemisferische spleet. De sulcus centralis werd voor het eerst beschreven in 1786. Dit werd gedaan door de Franse arts Vicq d'Azyr.
Anatomie en structuur
In de geneeskunde is een sulcus een groef of groef in de hersenen. Als centrale groef is de sulcus centralis een zeer lange groef in het menselijk brein. De grote hersenen extern verdeeld in twee hemisferen gescheiden door de fissura longitudinalis cerebri. Dit zijn de linker- en rechterhersenhelft van de hersenen. Ze zijn verbonden door de bars, het corpus callosum. Beide hersenhelften kunnen worden onderverdeeld in vier lobben. Dit zijn de frontale, pariëtale, temporale en occipitale lobben. De frontale kwab, ook wel lobus frontalis genoemd, begint bij de frontale pool van de hersenen. Dit wordt ook wel de frontale pool genoemd. De frontale kwab eindigt posterieur bij de sulcus centralis. De lobus paracentralis wikkelt zich om de sulcus centralis. Dit is de overgang van de precentrale gyrus naar de postcentrale gyrus. Het vertegenwoordigt de grens tussen de frontale en wandbeenkwabben. De primaire somatosensorische cortex strekt zich uit in de cerebrale windingen. Het begint anterieur bij de sulcus centralis en eindigt in de sulcus lateralis. De sulcus centralis loopt aan beide zijden dwars. Het bevindt zich op het hersenoppervlak.
Functie en taken
Sulci hebben in feite de taak om verschillende regio's of windingen in het menselijk brein te scheiden. Verschillende sulci lopen door alle delen van de hersenschors om hersengebieden van elkaar te scheiden. De paden van de groeven zijn meestal transversaal en gebogen. Ze passen zich aan de structuren en grootte van het omringende weefsel aan. Ze hebben een karakteristieke uitstraling. Dit is golvend en ongelijk. De sulcus centralis kenmerkt zich door zijn grootte. Het is een centrale groef die bijzonder groot of lang is. De sulci centralis biedt dus mogelijkheden tot ontwijken tijdens bewegingen van het weefsel binnen de hersenstructuren. Dus als zwelling of bloeding optreedt, kan deze in een groef worden ondergebracht. De sulcus centralis is een van de belangrijkste sulci. Het scheidt duidelijk de frontale van de wandbeenkwabben. Deze afbakening maakt een visuele scheiding van hersengebieden mogelijk. Daarnaast vindt hier een functionele scheiding plaats. Bij het onderzoeken van de oorzaak van klachten helpt de sulcus centralis door zijn functie van afbakening. Bij chirurgische ingrepen heeft de groef een belangrijke taak. Hierdoor kan de chirurg een schone scheiding van weefselstructuren herkennen en gebruiken. De precentrale gyrus verwerkt de motorische functie, terwijl de postcentrale gyrus het gevoel verwerkt. Deze duidelijke afbakening van de verschillende functies wordt door de sulcus centralis zowel inhoudelijk als uiterlijk uitgevoerd. Door de complexe structuren van het menselijk brein kunnen sommige functies niet duidelijk van elkaar worden gescheiden. Hier is echter een afbakening en afbakening door de centrale sulcus mogelijk. Dit is zowel belangrijk bij het stellen van diagnoses als bij chirurgische ingrepen.
Ziekten
Stoornissen en laesies bij de mens schedel verschillende oorzaken hebben. De meeste worden in het dagelijks leven veroorzaakt door vallen, kneuzingen of ongevallen. Laesies kunnen leiden tot bloeding, wat op zijn beurt hersenzwelling veroorzaakt. Omdat de vooraf bepaalde vorm van de schedel betekent dat het weefsel weinig ontwijkingsmogelijkheden heeft, ruimtegebrek treedt snel op. De gevolgen zijn vaak hoofdpijn of een gevoel van druk. In ernstige gevallen kunnen permanente bloedingen optreden, die beroertes kunnen veroorzaken, epilepsie of verminderd bewustzijn. De ontwikkeling van tumoren in de hersenen ook leiden op ruimtelijke beperkingen met bijbehorende klachten. Daarnaast bestaat het gevaar dat tumorcellen kunnen loskomen en getransporteerd worden via de bloed naar een ander deel van het menselijk organisme. Daar, nieuw metastasen kan vormen. Laesies van de precentrale gyrus leiden tot motorische gebreken. De vrijwillige motorische functie is aangetast of heeft gebreken. Laesies van de postcentrale gyrus leiden tot een ernstige beperking van het tastgevoel. Druk, temperatuur en pijn is niet meer in voldoende mate voelbaar. Dit kan in het dagelijks leven levensbedreigende gevolgen hebben. Bovendien kunnen de laesies leiden tot een lokaal verlies van perceptie. Sommige klachten zijn terug te voeren op zenuwschade In de meeste gevallen zijn dit ontstekingen.
