Zika-virusinfectie: risico's, overdracht

Zika-virusinfectie: beschrijving

Zika-virusinfectie veroorzaakt een koortsachtige infectieziekte (Zika-koorts). De ziekteverwekker, het Zika-virus, wordt voornamelijk op de mens overgedragen door muggen van het geslacht Aedes.

Volgens het Duitse federale ministerie van Volksgezondheid ontwikkelt slechts ongeveer een kwart van de geïnfecteerden de typische symptomen van het Zika-virus. Het verloop van de ziekte is meestal mild. Geïnfecteerde zwangere vrouwen kunnen de ziekteverwekker echter doorgeven aan hun ongeboren kind.

In 2015 werden vooral in Brazilië steeds meer gevallen gemeld waarbij pasgeborenen van besmette moeders een te klein hoofd hadden (microcefalie). Deze slechte ontwikkeling gaat meestal gepaard met hersenbeschadiging en ernstige mentale retardatie.

Bovendien zou een Zika-infectie bij volwassenen het risico op het overigens zeer zeldzame Guillain-Barré-syndroom kunnen vergroten – een ziekte van de zenuwbanen waarbij ernstige verlamming kan optreden.

In Duitsland zijn sinds 2016 ziektes met het Zika-virus gemeld.

Het Zika-virus

Verspreiding van Zika-virusinfectie

Zika-virussen komen voor in alle tropische subtropische gebieden, met name in Afrika, Zuidoost-Azië en de eilanden in de Stille Oceaan. Tussen 2015 en 2017 hebben zich ook grote uitbraken voorgedaan in Midden- en Zuid-Amerika. In het najaar van 2019 deden zich in Zuid-Frankrijk zelfs geïsoleerde besmettingen met het zikavirus voor.

Onderzoekers ontdekten het Zika-virus voor het eerst in 1947 bij een resusaap in het Zika-woud in Oeganda. Bewijs van de eerste Zika-virusinfecties bij mensen vonden plaats in Oeganda en Tanzania in 1952. Vervolgens vond in 2007 de eerste grote uitbraak plaats op de Yap-eilanden in het westelijke deel van de Stille Oceaan (een deel van Micronesië). Vijfenzeventig procent van de bevolking daar liep een Zika-virusinfectie op. Dit werd in 2013 gevolgd door een golf van infecties in Frans-Polynesië. Op dat moment werd ongeveer tien procent van de bevolking ziek.

Intussen heeft het virus zich steeds verder verspreid. Het duurde echter tot de grote zika-uitbraak in Brazilië in 2015 voordat de ziekte internationale aandacht trok, vooral omdat wetenschappers hier voor het eerst een verband konden leggen met microcefalie bij in de baarmoeder geïnfecteerde kinderen.

Reiswaarschuwing voor regio's met een Zika-virusinfectie

Vanwege de wijdverbreide aard ervan wordt de Zika-virusinfectie nu als een reisziekte beschouwd. Reizigers raken in de getroffen landen besmet en brengen het virus mee naar huis, waar ze anderen kunnen besmetten, bijvoorbeeld tijdens seks. Als de muggensoorten die het virus doorgeven echter afwezig zijn in de thuislanden, zijn grote uitbraken uitgesloten. Dit is bijvoorbeeld het geval in Duitsland.

Voor regio’s met een hoog risico gelden reiswaarschuwingen voor zwangere vrouwen. Bovendien moeten vakantiegangers zich daar meer beschermen tegen muggenbeten om een ​​besmetting met het Zika-virus te voorkomen.

Zika-virusinfectie: symptomen

Een infectie met het Zika-virus verloopt vaak asymptomatisch, dat wil zeggen zonder symptomen.

Als er toch symptomen optreden, verloopt de ziekte doorgaans mild. De eerste symptomen van het Zika-virus verschijnen ongeveer twee tot zeven, soms twaalf dagen na infectie (incubatietijd). De symptomen zijn vergelijkbaar met die van andere door muggen overgedragen virusziekten, vooral dengue of chikungunya-koorts. Getroffen personen lijden dus meestal aan de volgende symptomen:

  • nodulaire gevlekte huiduitslag (maculopapulair exantheem)
  • gewrichtspijn (artralgie)
  • rode ogen als gevolg van conjunctivitis (ontsteking van het bindvlies)

Sommige patiënten voelen zich erg ziek en vermoeid en klagen ook over hoofdpijn en spierpijn. In zeldzame gevallen melden patiënten ook duizeligheid, maagpijn, misselijkheid met braken en diarree.

Een ernstig verloop van de ziekte, zoals kan optreden bij dengue (bloeding als gevolg van een enorme daling van het aantal bloedplaatjes) of chikungunya (gewrichtspijn, maandenlang bloeden), komt zeer zelden voor bij een Zika-virusinfectie. Het kan echter gevaarlijk zijn voor zwangere vrouwen of hun ongeboren kind. Er is ook een mogelijk verband met het Guillain-Barré-syndroom.

Zika-virusinfectie bij zwangere vrouwen

Een Zika-virusinfectie geneest meestal na een paar dagen zonder gevolgen. Alleen de huiduitslag houdt ongeveer een week aan. Het kan echter gevaarlijk zijn als zwangere vrouwen besmet raken met het Zika-virus. De ziekteverwekker kan dan via het bloed aan het kind worden doorgegeven – ook als de zwangere vrouw zelf geen klachten ervaart.

Het virus kan weken tot maanden in het lichaam blijven. Daarna is er waarschijnlijk levenslange immuniteit. Als een vrouw weken na een genezen zikavirusinfectie zwanger wordt, is er dus waarschijnlijk geen enkel risico meer voor het kind.

Guillain-Barré-syndroom na infectie met het Zika-virus

Ook voor volwassen besmette personen kan een Zika-virusinfectie gevaarlijke gevolgen hebben. In individuele gevallen veroorzaakt het het Guillain-Barré-syndroom. Dit is een zeldzame neurologische ziekte die zich manifesteert in verlammingsverschijnselen, die in het ergste geval ook de ademhalingsspieren kunnen aantasten. Ongeveer 20 procent van de patiënten blijft ernstig lichamelijk gehandicapt en ongeveer vijf procent sterft.

Zika-virusinfectie: oorzaken en risicofactoren

Overdracht van het Zika-virus

Volgens de huidige kennis brengen alleen muggen van het geslacht Aedes het Zika-virus over op de mens. Bekende vertegenwoordigers zijn Aedes albopictus (Aziatische tijgermug) en Aedes aegypti (Egyptische tijgermug), die onder meer ook de gele koorts-, chikungunya- en dengue-virussen kunnen overbrengen.

De virussen circuleren in het bloed. Als een besmet persoon dus opnieuw wordt gebeten door Aedes-muggen, pikt hij de ziekteverwekkers op met het bloed en kan deze bij de volgende bloedmaaltijd doorgeven aan andere mensen. Zo kan een Zika-virusinfectie zich onder de bevolking verspreiden.

Naast mensen worden ook primaten beschouwd als de belangrijkste dragers van het Zika-virus.

Onder de gevaarlijke muggen verdient de Aziatische tijgermug (Aedes albopictus) speciale aandacht. Het is ongeveer vijf millimeter klein, zwart en zilverwit gestreept en wijdverspreid. Volgens het Federaal Milieuagentschap is de Aziatische tijgermug tot nu toe in 26 landen gedetecteerd en in 19 landen als gevestigd beschouwd. De soort komt nu ook regelmatig voor in Duitsland.

Zika-virusinfectie tijdens seks

Door seksueel contact kan een besmette persoon het Zika-virus overdragen op een andere persoon – ook als de besmette persoon geen klachten (meer) ervaart. Vooral mannen zijn drager, vermoedelijk omdat de virussen zich in het afgeschermde deel van de testikels langer voor immuuncellen weten te verbergen.

Zika-virusinfectie via bloedproducten

Theoretisch kan het Zika-virus ook worden aangetroffen in bloedtransfusies. Overdracht via deze route wordt echter als uiterst onwaarschijnlijk beschouwd en is tot nu toe slechts in enkele gevallen bewezen. Niettemin mogen mensen die terugkeren uit de getroffen gebieden gedurende een aantal weken geen bloed doneren.

Risicogroepen

Net als bij andere infectieziekten geldt voor besmetting met het Zika-virus het volgende: vooral mensen met reeds bestaande aandoeningen (zoals hoge bloeddruk, diabetes, hartfalen), een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld door HIV-infectie) en ouderen risico.

Gezien het toegenomen aantal pasgeborenen met kleine hoofden (vooral in Brazilië) vormen zwangere vrouwen een bijzondere risicogroep. Er is echter nog steeds onderzoek nodig om precies te bepalen hoe de Zika-virusinfectie ongeboren kinderen beïnvloedt. Na de geboorte is een Zika-virusinfectie meestal onschadelijk, zowel bij kinderen als bij volwassenen.

Zika-virusinfectie: onderzoeken en diagnose

Symptomen van het Zika-virus, zoals koorts, gewrichtspijn en huiduitslag, komen ook voor bij andere reisziekten die een veel ernstiger verloop kunnen hebben (bijvoorbeeld dengue). Ook voor zwangere vrouwen is een bezoek aan de arts aan te raden, omdat een besmetting met het Zika-virus – vooral in het begin van de zwangerschap – schade aan het ongeboren kind kan veroorzaken.

Medische geschiedenis

De arts zal eerst uw medische geschiedenis afnemen (anamnese). Om dit te doen, zal hij of zij vragen naar uw symptomen en recente reizen. Mogelijke vragen zijn onder meer:

  • Hoe lang heeft u uw klachten?
  • Wanneer was u voor het laatst in het buitenland?
  • Waar ben je naartoe gereisd en hoe lang ben je daar gebleven?
  • Bent u gebeten door muggen?
  • Heeft u onlangs een verhoogde lichaamstemperatuur gemeten?
  • Zijn uw klachten inmiddels afgenomen en nemen ze nu weer toe?
  • Heeft u gewrichtspijn, rode ogen of huiduitslag?

Fysiek onderzoek

Laboratoriumtests

Om de diagnose van een Zika-virusinfectie te bevestigen, zal de arts uw bloed moeten afnemen. Sommige bloedwaarden kunnen afwijken van normaal. Het aantal witte bloedcellen (leukocyten) en bloedplaatjes (trombocyten) is bijvoorbeeld verlaagd bij een Zika-virusinfectie. Andere waarden, zoals C-reactief proteïne (CRP), zijn daarentegen verhoogd.

Dergelijke veranderingen worden echter ook bij veel andere ziekten aangetroffen en zijn dus geen bewijs van een Zika-virusinfectie. De diagnose kan alleen met zekerheid worden gesteld als de ziekteverwekker kan worden opgespoord – preciezer: als het genetisch materiaal van het Zika-virus in het bloed en/of de urine kan worden aangetoond. Deze detectie gebeurt met behulp van een speciale laboratoriummethode, de ‘reverse transcriptase polymerase chain reaction’ (RT-PCR). Hierdoor kunnen zelfs kleine sporen van het RNA van het Zika-virus worden geamplificeerd en bepaald.

Directe detectie van pathogenen via het virusgenoom is alleen mogelijk in het acute stadium van de infectie:

  • Tot de 7e dag na het begin van de symptomen is het nuttig om bloed- en urinemonsters van de patiënt te testen op Zika-virus-RNA.
  • Als de symptomen meer dan 28 dagen geleden zijn ontstaan, kan een infectie alleen worden opgespoord door specifieke antilichamen in het bloed.

Deze laboratoriummethoden leveren soms onjuiste resultaten op, omdat de gebruikte stoffen ook reageren met andere flavivirussen (kruisreactiviteit). Bij de zogenaamde neutralisatietest is daarentegen een betrouwbare detectie van de Zika-virusinfectie mogelijk. Deze methode duurt echter enkele dagen en is zeer tijdrovend. Daarom wordt de snellere en goedkopere RT-PCR als de standaardmethode beschouwd.

Uitsluiting van andere ziekten

Bij het testen op een mogelijke Zika-virusinfectie moet de arts andere ziekten met vergelijkbare symptomen uitsluiten (vooral andere tropische/reisziekten) (differentiële diagnose). Dit is erg belangrijk, want hoewel een Zika-virusinfectie meestal onschadelijk is, kunnen er bij andere ziekten ernstige complicaties optreden – met in het begin vergelijkbare symptomen.

Symptoom

chikungunya

Knokkelkoorts

Zika virusinfectie

Fever

plotseling, tot 40 graden Celsius

geleidelijk aan toenemen

of helemaal niet, dan meestal slechts lichte koorts, zelden hoger dan 38.5 graden Celsius

Duur van koorts

meestal maar een paar dagen, twee pieken met daartussen koorts

een week

maar een paar dagen

vlekkerige, knoestige huiduitslag

veelvuldig

zelden

vaak en duurt ongeveer zes dagen

Bloeding (hemorragische koorts)

Zelden

bijna altijd

niet bekend

gewrichtspijn

bijna altijd en langdurig (soms maanden)

zelden en indien van duidelijk kortere duur

ja, maar ook maar een paar dagen

Conjunctivitis

zelden

zelden

vaak

Bovendien zijn de witte bloedcellen bij chikungunya gewoonlijk significanter verminderd dan bij een Zika-virusinfectie of dengue. Bloedplaatjes daarentegen dalen tot een kritiek bereik, vooral bij knokkelkoorts.

Onthoud altijd: als u tijdens of na een reis mogelijke Zika-virussymptomen of andere tekenen van ziekte ervaart, vooral naar gebieden met een hoog risico, dient u onmiddellijk medische hulp in te roepen.

Zika-virus: behandeling

Er bestaat geen therapie die direct werkt tegen het Zika-virus. Alleen symptomatische behandeling van het Zika-virus is mogelijk, dat wil zeggen behandeling van de symptomen:

Vooral in onduidelijke gevallen mogen NSAID's onder geen enkele omstandigheid worden ingenomen! Dit kan gevaarlijk zijn als het geen Zika-virusinfectie is, maar knokkelkoorts. Bij deze ziekte kunnen inwendige bloedingen optreden, die door NSAID's verergerd zouden worden.

Als er andere symptomen zijn van een Zika-virusinfectie, zoals conjunctivitis, zal de arts de behandeling dienovereenkomstig verlengen.

Zika-virusinfectie: ziekteverloop en prognose

Zika-virusinfectie verloopt vaak zonder tekenen van ziekte. Veel besmette mensen merken daardoor niet eens dat ze het virus bij zich dragen. Als er symptomen van de ziekte optreden, duren deze meestal slechts enkele dagen tot een week. De huiduitslag duurt meestal het langst. Alleen in uitzonderlijke gevallen is een ziekenhuisbehandeling nodig.

Mogelijke complicaties van een Zika-virusinfectie zijn – zoals hierboven vermeld – een slechte ontwikkeling bij ongeboren kinderen en het Guillain-Barré-syndroom bij volwassen patiënten.

Voorkomen van Zika-virusinfectie

De volgende maatregelen beschermen u tegen beten:

Gebruik insectenwerende middelen

Zogenaamde insectenwerende middelen met de actieve ingrediënten DEET, icaridine of IR3535 zijn effectief. Voor kruidenproducten adviseren deskundigen producten op basis van citroen-eucalyptusolie (PMD/Citriodiol).

Gezondheidsautoriteiten raden echter af om insectenwerende middelen te gebruiken bij baby's jonger dan twee maanden. Om pasgeborenen ook tegen besmetting met het Zika-virus te beschermen, moet je hun lichaam volledig bedekken met kleding en kinderwagens en autostoelen uitrusten met klamboes.

Draag een lange broek en kleding met lange mouwen.

Hoe minder blote huid je laat zien, hoe minder oppervlak je hebt voor bloedzuigers om aan te vallen. Voor extra bescherming tegen muggenbeten en dus tegen besmetting met het Zika-virus, kunt u uw kleding besproeien met het insecticide permethrin.

Gebruik muskietennetten.

Installeer muskietennetten, vooral boven uw slaapgedeelte en op ramen. Voor extra bescherming kunt u het klamboe inspuiten met permethrin. Houd er rekening mee dat veel zonlicht de permethrinbescherming tenietdoet.

Vermijd en elimineer watervlekken.

Reis niet naar risicogebieden als u gezondheidsproblemen heeft of zwanger bent!

Houd u aan de huidige aanbevelingen van de gezondheidsautoriteiten. Voor meer informatie over de huidige situatie met betrekking tot Zika-virusinfecties kunt u de websites van de Wereldgezondheidsorganisatie, het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken en de Europese of Amerikaanse gezondheidsautoriteiten (ECDC, CDC) bezoeken.

Breng uw arts op de hoogte van eventuele eerdere reizen!

Dit geldt vooral voor zwangere vrouwen die terugkeren uit een risicogebied. Meld uw reis uiterlijk bij uw volgende controle bij uw gynaecoloog. Als u ziek wordt, zullen zij u testen op een besmetting met het Zika-virus en indien nodig verdere tests starten. Als u zich gezond voelt, zal uw arts de informatie gebruiken om op echografie vooral te letten op vroege tekenen van een defecte hersen- en schedelontwikkeling bij het kind.

Niet alleen in het geval van een Zika-virusinfectie, maar in het algemeen:

Zika-virus: vaccinatie?

Medicamenteuze preventie tegen een zikavirusinfectie in de zin van vaccinatie is nog niet mogelijk. Er zijn echter onderzoeken hiernaar gaande.