Dikke ouders, dikke kinderen - dokters luiden alarm. Het aantal mensen met ernstige zwaarlijvigheid blijft stijgen. Tips over dieet en het verliezen van gewicht lijken weinig effect te hebben. Wat gedaan kan worden? Obesitas is een massa fenomeen, vooral in geïndustrialiseerde landen: het aantal te zwaar mensen nemen in een alarmerend tempo toe, vooral in jeugd. Obesitas beperkt de kwaliteit van leven en verkort de levensverwachting. Obesitas is een risicofactor voor veel ziekten, zoals hoge bloeddruk (hypertensie).
Van overgewicht tot obesitas
Volgens de wereld Gezondheid Organisatie (WHO), is het aantal mensen met obesitas de afgelopen 20 jaar verdrievoudigd. Milde zwaarlijvigheid heeft weinig negatieve invloed op volksgezondheid, om zeker te zijn. Maar het is al een teken dat er meer energie wordt opgenomen met voedsel dan er wordt verbruikt. Vaak blijft overtollig vetweefsel zich dan ophopen en de te zwaar vordert in zwaarlijvigheid.
Obesitas: voeding als belangrijkste reden
Ongeveer een op de vijf Duitsers lijdt nu aan dergelijke morbide obesitas. Bij kinderen en adolescenten is dat ongeveer 15% te zwaar en 6% is zwaarlijvig, blijkt uit een studie van het Robert Koch Institute (KiGGS-studie). Dit betekent dat 800,000 kinderen en jongeren aan overgewicht lijden. Bijzonder kritisch: zwaarlijvigheid niet groeien uit, maar neemt toe met de leeftijd.
De belangrijkste reden is onze dieet: te veel, te vet, te hoog in calorieën Bovendien is er te weinig beweging nodig om het eigen risico te benutten calorieën Dit betekent dat de energie niet wordt verbrand, maar opgeslagen voor een regenachtige dag. Alleen dat deze nooit komen, en dus de vetopslag groeien Als u overgewicht heeft, wordt u vaak traag en raakt u snel buiten adem - wat op zijn beurt niet echt het plezier van sporten bevordert. Zo overgewicht en obesitas vormen een vicieuze cirkel waarin steeds meer mensen worden gevangen.
Mate van zwaarlijvigheid
Of het gewicht nog binnen het normale bereik ligt, er sprake is van overgewicht of dat er al obesitas is ontstaan, kan worden bepaald met de body mass index (BMI). BMI relateert gewicht aan lengte (BMI = kg / m²), met lichte variaties afhankelijk van de leeftijd. Voor normaal gewicht ligt de BMI in het bereik van 18.5 tot 24.9, voor overgewicht tot 29.9; alles daarboven is zwaarlijvigheid.
Dit wordt vaak verder onderverdeeld in drie graden - zwaarlijvigheidsklasse I bestaat uit een BMI van 30, zwaarlijvigheidsgraad II vanaf een BMI van 35 en zwaarlijvigheidsgraad III (obesitaspermagna) vanaf een BMI van 40. Bijvoorbeeld een vrouw van 170 cm heeft zwaarlijvigheidsklasse I vanaf een gewicht van 87 kilogram, terwijl obesitaspermagna bestaat vanaf een gewicht van 116 kilogram.
