Introductie
Terwijl ideale normen de best mogelijke kwantificeren en statistische normen het gemiddelde, karakteriseren functionele normen de individuele norm van individuele atleten. Hardnekkige naleving van statistische normen kan leiden tot negatieve effecten in de individuele vorm. Voorbeeld: lichaamshouding door Michael Johnson.
Bij de dagelijkse training gaat het erom de functionele norm van een atleet te vinden. Functionele normen zijn minimumvereisten voor de individuele sporter. De functionele norm past zich aan de training aan voorwaarde.
Bepaling van de functionele standaard
In tegenstelling tot de statistische norm is de functionele norm niet kwantificeerbaar. Het kan alleen subjectief worden waargenomen. Door “jaren van” training en experimenten kan de functionele norm worden gevoeld.
Functionele standaarden en ideale standaarden
Omdat ideale normen vaak worden verhoogd op basis van de prestaties van 's werelds beste atleten, zijn deze ideale normen in feite functionele normen. Voor deze atleten zijn ideale normen = functionele normen.
Functionele standaard en statistische standaard
In hoeverre zijn verschillen tussen de functionele standaard en de statistische standaard nog aanvaardbaar?
Voor de trainingspraktijk
Individuele functionele standaarden zijn cruciaal voor een succesvolle trainingsplanning en trainingcontrole op de lange termijn. De functionele normen worden verkregen op basis van vastgestelde bevindingen van het individuele geval. Het leveren van volledige ideale en statistische standaarden is daarom een belangrijke taak van opleiding wetenschap.
