Tintelingen (gevoelloosheid): oorzaken, behandeling

Kort overzicht

  • Oorzaken van tintelingen: bijv. beknelling of vernauwing van een zenuw (bijv. hernia, carpaaltunnelsyndroom), magnesiumtekort, vitamine B12-tekort, koortsblaasjes, contactallergie, rhinitis, rustelozebenensyndroom, spataderen, syndroom van Raynaud, migraine, fibromyalgie, beroerte, enz.
  • Tintelingen – wanneer moet je naar een dokter? Als de tinteling nieuw is en zonder duidelijke reden optreedt, vaak terugkeert, verergert of gepaard gaat met andere symptomen zoals verlamming

Tintelingen: wat zit erachter?

Vaak zijn de oorzaken van tintelingen onschadelijk, bijvoorbeeld "in slaap gevallen" benen na langdurig hurken. Het vervelende symptoom verdwijnt dan na korte tijd vanzelf. Soms zit er echter een ziekte achter, waarvoor mogelijk behandeling nodig is.

Hieronder vindt u de meest voorkomende oorzaken van tintelingen – gescheiden door de getroffen lichaamsregio:

Tintelingen in armen, vingers, handen

  • Vernauwing van de medianuszenuw van de hand: Dit carpaletunnelsyndroom treedt op wanneer de medianuszenuw van de hand (zenuw van de middenarm) bekneld raakt in de carpale tunnel, een nauwe doorgang in het gebied van de pols. Dit veroorzaakt vaak pijn, tintelingen en/of gevoelloosheid in de vingertoppen (uitzondering: pink) en mogelijk ook in de handpalm en onderarm. Getroffen personen worden 's nachts vaak wakker met hun hand "in slaap".
  • Elleboogdislocatie: Als de elleboog hevig pijn doet, opzwelt en niet meer kan worden bewogen na een val op de uitgestrekte arm, is er waarschijnlijk sprake van een elleboogdislocatie. In sommige gevallen veroorzaakt het ook gevoelloosheid of tintelingen in de onderarm of hand.
  • Magnesiumtekort: Een tekort aan het mineraal magnesium kan spierkrampen, tintelingen in de handen en voeten en hartritmestoornissen veroorzaken.
  • Teveel kalium: Te veel kalium in het bloed kan onder andere sensaties veroorzaken zoals tintelingen in de voeten en handen, evenals spierzwakte en ademhalingsproblemen.

Tintelingen in tenen, benen

  • Voeten/benen ‘in slaap vallen’: Na een lange tijd ongemakkelijk te hebben gelegen of gezeten (bijvoorbeeld met de benen over elkaar of met het been naar beneden gevouwen), kan het ‘beknelde’ deel van het lichaam gevoelloos en tintelend aanvoelen als gevolg van druk op zenuwen en zenuwen. schepen. Net als bij de “in slaap gevallen” arm (zie hierboven) is dit meestal onschadelijk en verdwijnt het vanzelf na enkele minuten, of uiterlijk na een paar uur.
  • Vernauwing van de scheenbeenzenuw (tarsaaltunnelsyndroom): In dit geval wordt de scheenbeenzenuw bekneld in zijn loop door het tarsale kanaal (gevormd door het enkelbot, hielbeen en de binnenkant van de enkel). Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn na een blessure aan de enkel of voet. Symptomen zijn onder meer gevoelloosheid, tintelingen en/of pijn aan de binnenkant van de voet, vooral 's nachts en bij inspanning. Soms straalt de pijn uit naar de voetzool en kuit.
  • Spataderen (spataderen): Een gevoel van zwaarte, pijn, jeuk en/of tintelingen in het been – meer bepaald in het onderbeen – kan veroorzaakt worden door spataderen.
  • Hernia: Een tintelend of gevoelloos gevoel rond de anus of op het been kan veroorzaakt worden door een hernia. Bovendien resulteert dit vaak in pijn, spierzwakte of verlamming in een arm of been met rugpijn.
  • Tekort aan pantotheenzuur: De vitamine pantotheenzuur zit in bijna alle voedingsmiddelen, waardoor een tekort zelden voorkomt. Maar als dat wel het geval is, manifesteert het tekort zich onder meer in maag-darmstoornissen, hoofdpijn, gevoelloosheid en tintelende en stekende pijn in de voeten.

Tintelingen in het gezicht

  • Rhinitis: Bij het optreden van verkoudheid en allergische rhinitis kunnen naast een loopneus, niezen en een belemmerde neusademhaling ook jeuk en tintelingen in het hoofd of de neus optreden. Hetzelfde geldt voor de zogenaamde vasomotorische rhinitis, die kan worden veroorzaakt door verkoudheid, alcohol, warme dranken, stress of overmatig gebruik van neusdruppels.
  • Koortslip (herpes simplex): Een herpesinfectie in het gebied van de lippen manifesteert zich in een blaasjesachtige uitslag. Zelfs voordat de blaren zich vormen, is de infectie meestal merkbaar door een tintelend of branderig gevoel op de lippen.
  • Paniekaanval: Bij sommige patiënten manifesteert een paniekaanval zich onder andere met een tintelend gevoel rond de mond – vaak gepaard gaand met een beklemmend gevoel op de borst, snelle ademhaling en grote angst.

Andere oorzaken van tintelingen

  • Thoracic-outletsyndroom (TOS): de term omvat alle symptomen waarbij druk in het bovenste deel van de borstkas de zenuwen of bloedvaten beschadigt of aantast. Mogelijke tekenen van TOS zijn afwisselende pijn, tintelingen en gevoelloosheid aan de buitenkant van de schouder, en vaak ook aan de arm en hand. Bepaalde bewegingen en houdingen, zoals het draaien van het hoofd of activiteiten boven het hoofd, kunnen de symptomen veroorzaken.
  • Fibromyalgie: Deze chronische pijnstoornis manifesteert zich door diepe spierpijn, vaak gepaard gaand met stijfheid, branderig gevoel, tintelingen of gevoelloosheid. De laatste twee symptomen treffen vaak de rug, borst, nek, armen en benen.
  • Beroerte: hemiplegische gevoelloosheid, tintelingen in een arm of been, mogelijk gepaard gaand met verlamming, kunnen wijzen op een beroerte.

Tintelingen: wat te doen?

  • Deppen: Als een brandend of tintelend gevoel op de lippen herpesblaren aankondigt, moet u onmiddellijk reageren. Beproefde huismiddeltjes zijn onder meer het herhaaldelijk deppen van gedroogde of verse rode wijn en kompressen van eikenschors, sint-janskruid, salie of toverhazelaarthee. Bereid dergelijke theeën twee keer zoveel voor om herpes te voorkomen als om thee te drinken. Voor tintelingen op de lippen kunt u ook propolis, etherische muntolie of tea tree olie (verdund) aanbrengen.

Huismiddeltjes hebben hun grenzen. Als de klachten ondanks de behandeling langdurig aanhouden, niet beter worden of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen.

De concepten van Schüßler-zouten en homeopathie en hun specifieke werkzaamheid zijn controversieel in de wetenschap en niet duidelijk bewezen door studies.

  • Magnesium: Als magnesiumtekort de tintelingen veroorzaakt, moet u uw inname van magnesiumrijk voedsel verhogen, zoals volle granen, melk en zuivelproducten, lever, gevogelte, vis, diverse groenten en aardappelen.

Tintelingen: wanneer moet u naar een arts?

In de meeste gevallen zijn tintelingen onschadelijk, bijvoorbeeld bij “in slaap gevallen” ledematen of als voorbode van een milde verkoudheid. Bij de volgende tintelingen moet u echter naar een arts gaan om de oorzaak te laten ophelderen:

  • aanhoudend, vaak terugkerend of verergerend tintelend gevoel
  • tintelingen gepaard gaand met andere symptomen (bijvoorbeeld gevoelloosheid, spierzwakte of verlamming)

Tintelingen: wat doet de dokter?

Diverse onderzoeken kunnen het vermoeden vervolgens bevestigen of wegnemen. Deze omvatten bijvoorbeeld:

  • Lichamelijk onderzoek: dit is routine als patiënten met onduidelijke tintelingen of andere klachten bij de dokter komen.
  • Bloedonderzoek: Een bloedanalyse kan bijvoorbeeld een tekort aan magnesium of vitamine B12 aan het licht brengen, maar ook een teveel aan kalium als trigger voor tintelingen.
  • Beeldvormingsprocedures: Röntgenfoto's, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) en computertomografie (CT) kunnen bijvoorbeeld nuttig zijn als wordt vermoed dat een hernia, vernauwing van het wervelkanaal (spinale stenose) of epilepsie de tintelingen veroorzaakt. Een speciale echografieprocedure, Doppler-echografie, wordt gebruikt om spataderen nader te onderzoeken.
  • Meting van de zenuwgeleidingssnelheid: Bij elektroneurografie (ENG) meet de arts hoe snel perifere zenuwen (zoals die in de armen of benen) informatie doorgeven. Het resultaat kan duiden op zenuwbeschadiging die de tintelingen veroorzaakt (bijvoorbeeld bij polyneuropathie of carpaal tunnel syndroom).
  • Meting van elektrische spieractiviteit: Elektromyografie (EMG) meet de elektrische activiteit van spiervezels.
  • Allergietest: Als de arts een contactallergie achter de tintelingen vermoedt, kan een zogenaamde pleistertest (epicutane test) zekerheid bieden.

Als de arts heeft kunnen achterhalen waardoor de tintelingen worden veroorzaakt, zal hij indien mogelijk een passende behandeling voorstellen.