Introductie
Gedragsproblemen zijn geen fysieke of geestesziekte als zodanig, maar ze kunnen het kind en zijn omgeving enorm belasten. Zonder professionele hulp hebben de ontwikkeling en schoolprestaties van veel kinderen last van hun symptomen, die later in het volwassen en professionele leven tot problemen kunnen leiden. De behandeling richt zich op gedrags- en psychotherapieën waarbij het gezin en mogelijk ook de leerkrachten betrokken zijn, waardoor het kind en zijn omgeving worden opgeleid.
Wie biedt therapieën aan?
Er wordt van veel verschillende kanten hulp geboden, bijvoorbeeld door opvoeders en leraren, door schoolpsychologen, door particuliere oudergroepen, maar ook door artsen en kinderpsychologen of psychotherapeuten, die meestal de meest competente behandeling kunnen bieden. In principe zijn echter, afhankelijk van de oorzaak van de gedragsstoornis, verschillende benaderingen zinvol en kunnen deze door verschillende instanties worden uitgevoerd. Niet elke aanbieder is voldoende professioneel, dus het eerste aanspreekpunt dient een gespecialiseerde arts, psycholoog / psychotherapeut of een ervaren pedagoog te zijn. In het geval van slechts licht uitgesproken gedragsproblemen, kan het voldoende zijn om de ouders en opvoeders / leerkrachten op te leiden, die het kind vervolgens zullen behandelen met hun eigen gedragsmaatregelen; in ernstigere gevallen krijgt het hele gezin psychotherapeutische zorg. Bij escalatie kunnen de kinderen ook als intramuraal behandeld worden, de therapie wordt dan uitgevoerd door gespecialiseerde klinieken.
Welke arts is verantwoordelijk voor kinderen en jongeren met gedragsproblemen?
Over het algemeen kan de kinderarts de behandeling starten, maar in de meeste gevallen verwijst de patiënt door naar een kinderpsycholoog, psychiater of psychotherapeut. Afhankelijk van de ernst van de gedragsstoornis zijn deze specialisten de juiste personen om contact op te nemen en nauwkeurige diagnostiek en competente therapie uit te voeren. Daarnaast kunnen alternatieve artsen, osteopaten of andere alternatieve artsen hulp bieden.
Hoe kunnen kinderen en jongeren met gedragsproblemen worden aangemoedigd?
Kinderen zetten hun gedragsproblemen opzij als positief gedrag wordt aangemoedigd in plaats van negatief gedrag te bestraffen. Dit betekent niet dat ongewenst gedrag eenvoudigweg moet worden geaccepteerd. Er worden duidelijke regels opgesteld en consequenties worden getrokken wanneer deze regels worden overtreden.
Het moet de kinderen echter duidelijk worden gemaakt dat ze door opvallend gedrag niet zullen krijgen wat ze willen. Ouders en opvoeders moeten hen de voordelen van passend gedrag laten zien die ze anders kunnen missen of die ze kunnen missen, zoals deelname aan gemeenschapsactiviteiten. Zelfs als het moeilijk is, moeten volwassenen zich concentreren op de capaciteiten en talenten van het kind in plaats van het kind terug te brengen tot zijn negatieve gedrag en het een "probleemkind" te noemen.
Vaak krijgen deze kinderen en adolescenten te maken met veel meer afwijzing dan bevestiging, wat hun gedragsproblemen versterkt en ervoor zorgt dat ze de motivatie voor positief gedrag verliezen. Om een efficiënte ondersteuning te garanderen, is het daarom noodzakelijk om in detail met het kind om te gaan en zijn sterke punten uit te werken. Op basis van zijn of haar talenten kan het kind dan verschillende rollen aannemen in een sociale groep, bijvoorbeeld als onderdeel van een voetbalteam, een band of een jeugdgroep.
Dit heeft tot doel het zelfrespect van het kind te versterken en hem aan te moedigen om uit eigen beweging nieuw gedrag te ontwikkelen. Helaas voelen veel volwassenen zich overweldigd en worden ze ongeduldig. Op deze manier kan geen constructief gesprek ontstaan, zeker niet als de relatie met het kind al enige tijd problematisch is en het gedrag diep geworteld is.
De principes van het omgaan met kinderen en jongeren met gedragsproblemen zijn daarom: kalm blijven, duidelijke regels stellen en consequenties afdwingen, positief gedrag prijzen en zelfstandig gedrag aanmoedigen. Helaas is er meestal geen onmiddellijk merkbaar effect. Zolang de volwassenen het echter volhouden, is de kans op succes groot omdat kinderen slim zijn en veranderingen snel in hun voordeel accepteren. Deze ondersteuning heeft echter alleen zin als ouders en leerkrachten of andere volwassen verzorgers van het kind elkaar ondersteunen en uniforme regels stellen. Daarom is de eerste stap bij het promoten van het kind altijd het opleiden van de ouders en leerkrachten.
