Laboratoriumparameters van de eerste orde - verplichte laboratoriumtests.
- Volledig bloedbeeld [bloedarmoede (anemie); leukopenie (verlaagd aantal witte bloedcellen); trombocytopenie (<100,000 / μl / verlaagd aantal bloedplaatjes)]
- Ontstekingsparameters - CRP (C-reactief proteïne) [meestal onopvallend] en ESR (bezinkingssnelheid van erytrocyten) [↑]
- Gammaglobulinen (antilichamen) [polyklonale hypergammaglobulinemie]
- Detectie van autoantilichamen (IgG) versus
- Antigenen in het cytoplasma van het speekselkanaalepitheel (biopsiemateriaal) (SS-A en SS-B (specifieke antilichamen van ANA)) en
- Auto-antilichamen tegen α-fodrine [SS-A (anti-Ro / SSA-antilichaam. Afkorting: SS-A (Ro) / SSA (Ro) antilichamen) pos: 40-80%; SS-B-positie: 40-80%; ANA pos: 70% van de gevallen].
- Mucosale biopsie (weefselmonster) - vanaf de binnenkant van de lip of een vergrote speekselklier [lymfocytinfiltratie (versterking van het slijmvlies of speekselklieren met lymfocyten / behoren tot de witte bloedcellen) → wordt beschouwd als een cruciaal diagnostisch criterium]
- Reumatoïde diagnostiek - reumafactor (RF), CCP-AK (cyclisch citrulline peptide antilichamen), ANA (antinucleaire antilichamen).
- Reumatoïde factoren zijn detecteerbaar bij ongeveer 50% van de getroffen personen zonder aan reumatoïde te lijden artritis.
Aangezien ongeveer 5% van de patiënten met Syndroom van Sjogren ontwikkelen van het non-Hodgkin-syndroom in de loop, zijn regelmatige laboratoriumtests vereist. Hierbij dient aandacht te worden besteed aan het optreden van monoklonale hypergammaglobulinemie.
