Kort overzicht
- Beloop en prognose: Meestal goed; ernstig beloop mogelijk bij zwangere vrouwen en mensen met een verzwakt immuunsysteem
- Oorzaken en risicofactoren: Parvovirus B19
- Symptomen: Vaak geen, anders: felrode huiduitslag, griepachtige symptomen, bij kinderen mogelijk jeuk, bij jonge vrouwen gewrichtspijn
- Diagnose: Herkenning van de typische huiduitslag, bloedonderzoek, eventueel beenmergonderzoek
- Preventie:Handhygiëne, geen vaccinatie
Wat is ringworm?
Ringworm is een ziekte die wordt veroorzaakt door een infectie met parvovirus B19.
Ringworm: infectie en incubatietijd
Tussen de infectie en het verschijnen van de eerste symptomen verstrijken gewoonlijk iets minder dan twee weken. Deze periode wordt de incubatieperiode genoemd.
Getroffen personen zijn besmettelijk in het beginstadium, d.w.z. een paar dagen na de infectie en voordat er mogelijk huiduitslag optreedt. Er is vrijwel geen risico op infectie zodra de uitslag zich ontwikkelt.
Na een ringworminfectie hebben getroffen personen levenslange immuniteit tegen de ziekte.
Ringworm hoeft niet te worden gemeld in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.
Wat is het beloop van ringworm bij kinderen?
Na een ringworminfectie is de huid, vooral van het gezicht, vaak erg schilferig en heeft deze gedurende ongeveer vier weken extra huidverzorging nodig.
Wat is het beloop van ringworm bij volwassenen?
Net als andere kinderziekten brengt ringworm het risico met zich mee dat hij op volwassen leeftijd ongewoon ernstige symptomen veroorzaakt en ernstig kan zijn. Het is vooral gevaarlijk voor zwangere vrouwen en mensen met een verzwakt immuunsysteem.
Wat is het beloop van ringworm bij adolescenten?
Wat is het beloop van ringworm tijdens de zwangerschap?
Twee derde van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd is immuun voor de ringwormziekteverwekker. Als dit niet het geval is, is voorzichtigheid geboden, want als een zwangere vrouw besmet raakt met ringworm, kan dit ernstige gevolgen hebben voor het ongeboren kind.
Als er tijdens de zwangerschap ringworm wordt vermoed, wordt het kind daarom nauwlettend gevolgd door middel van echografie. Dit maakt het mogelijk om passende tegenmaatregelen te nemen bij de eerste tekenen van een verminderd bloedvolume bij de baby.
Lees meer over de risico's en de behandeling van ringworm tijdens de zwangerschap in het artikel Ringworm – Zwangerschap.
Wat zijn de symptomen van ringworm?
Symptoom van ringworm: huiduitslag.
De slinger- of ringvormige uitslag (“infantiele uitslag” zoals het wordt genoemd) is een kenmerkend symptoom van ringworm. Het komt echter slechts bij ongeveer één op de vier patiënten voor. Het wordt vermoedelijk niet rechtstreeks veroorzaakt door het ringwormvirus, maar ontstaat door de eigen immuunreactie van het lichaam tegen de ziekteverwekker.
Na een paar dagen verdwijnt de uitslag. Af en toe laait de aandoening keer op keer op gedurende een periode van één tot twee maanden. Dit kan worden veroorzaakt door blootstelling aan zonlicht of hoge temperaturen, bijvoorbeeld tijdens het baden.
Ringworm is, samen met mazelen, rubella, waterpokken en roodvonk, een van de vijf kinderziekten die vaak huiduitslag veroorzaken. In Engelstalige landen worden ze daarom ook wel ‘vijfde ziekte’ genoemd.
Symptoom van ringworm: bloedarmoede
- Vermoeidheid en vermoeidheid
- Bleekheid van de huid: bloed is verantwoordelijk voor een gezonde huidskleur; daarom zien patiënten er bij bloedarmoede vaak bleek uit.
- Verhoogde hartslag: Om ervoor te zorgen dat de lichaamscellen ondanks bloedarmoede nog steeds voldoende zuurstof ontvangen, begint het hart het bloed sneller door de bloedsomloop te pompen.
Gevaren van het ringwormvirus
Ringworminfectie bij meisjes en vrouwen leidt af en toe tot polyartritis, een ontsteking in verschillende gewrichten. Vooral knie-, enkel- en vingergewrichten worden vaak getroffen. Deze ontstekingen zijn een foutieve reactie van het immuunsysteem, maar gaan meestal vanzelf over en vereisen geen speciale behandeling.
Wat veroorzaakt ringworm?
Parvovirus B19 herkent een zeer specifieke oppervlaktestructuur van erytroblasten (voorlopers van rode bloedcellen) en dringt deze cellen binnen. Sommige mensen missen deze karakteristieke structuur op hun bloedcellen. Ze zijn dus vanaf de geboorte immuun voor het parvovirus.
Hoe wordt ringworm gediagnosticeerd?
De arts diagnosticeert ringworm meestal op basis van de typische huiduitslag. Bij onduidelijke klachten of bij patiënten zonder huiduitslag bevestigt een bloedonderzoek de diagnose: in het bloed van besmette personen kunnen antilichamen tegen het ringwormvirus of het virus zelf worden aangetoond.
Slechts in zeldzame gevallen moet de arts een beenmergmonster afnemen (beenmergpunctie). Als de patiënt daadwerkelijk ringworm heeft, kan parvovirus B19 in het monster worden gedetecteerd.
Hoe wordt ringworm behandeld?
Artsen schrijven hiervoor vaak medicijnen tegen koorts en pijn voor. Koude kompressen verlichten de jeuk die af en toe gepaard gaat met ringwormuitslag. Bij ernstige bloedarmoede kan een bloedtransfusie noodzakelijk zijn.
Hoe kan ringworm worden voorkomen?
Er bestaat geen vaccin tegen parvovirus B19. De enige maatregelen om infectie te voorkomen zijn het handhaven van een goede handhygiëne en het vermijden van contact met geïnfecteerde mensen. Deze maatregelen zijn vooral belangrijk voor zwangere vrouwen. Ze kunnen ook beter niet naar een kleuterschool of school gaan als daar een uitbraak van ringworm is geweest.