Sarcoïdose is een ziekte die ofwel vanzelf verdwijnt of alleen symptomatisch kan worden behandeld. Ongeacht het stadium van sarcoïdose gediagnosticeerd, zijn regelmatige vervolgonderzoeken geïndiceerd, hoewel de frequentie en aard ervan variëren afhankelijk van therapie en ernst. In fase I zijn halfjaarlijkse examens voldoende, anders worden ze elke drie tot zes maanden geïndiceerd. De ogen moeten minstens één keer per jaar worden onderzocht, aangezien de betrokkenheid van de optische zenuw in sarcoïdose wel leiden naar blindheid Na voltooiing van sarcoïdose therapie, wordt de follow-up meestal gedurende drie jaar gedaan - als er gedurende deze tijd geen terugval optreedt, wordt een genezing verondersteld. De follow-up moet vaker plaatsvinden naarmate het medicijn intensiever is therapie was.
Sarcoïdose: prognose
Acute stadium I en II sarcoïdose geneest in de meeste gevallen; zelfs bij een chronisch beloop heeft sarcoïdose over het algemeen een gunstige prognose. Slechts ongeveer één op de 100 getroffen personen moet verwachten te overlijden aan complicaties zoals long mislukking. Hoewel de prognose over het algemeen beter is naarmate de getroffen persoon jonger is en de vorm acuter, kan het beloop van sarcoïdose in individuele gevallen nauwelijks worden voorspeld. Veel patiënten ervaren dit als een last. Zelfhulpgroepen kunnen helpen om met de ziekte om te gaan.
Omdat de oorzaken van sarcoïdose niet bekend zijn, is het ook niet bekend hoe het kan worden voorkomen. Als er ziekten in de familie zijn voorgekomen, moet men regelmatig medisch worden onderzocht.
