Parodontitis is de belangrijkste oorzaak van tandverlies bij volwassenen. Meer dan 80 procent van de bevolking lijdt eraan gingivitis, volgens de resultaten van de derde Duitse mondelinge Gezondheid Studie. Een op de drie volwassenen vertoont tekenen van matig parodontitis, en een op de zeven zelfs die van ernstige parodontitis. Maar deze dramatische situatie hoeft niet zo te zijn, want tegenwoordig beschikt de tandarts over de modernste diagnostische en therapeutische methoden. Met vroege diagnose en vroeg therapie, gingivitis en parodontitis kan met succes worden behandeld. Door gebrekkige diagnostiek blijven veel parodontale aandoeningen echter in hun vroege stadia onopgemerkt. Bij regelmatige controle door de tandarts kan hij of zij passende maatregelen nemen maatregelen indien nodig in een vroeg stadium, zoals een snelle test om de tandvleeszakjes te controleren. De test werkt moeiteloos en is volledig pijnloos. Met behulp van een zogenaamde sneltestprobe (“screening”) worden de tandvleeszakjes gemeten. Hier telt elke millimeter.
Parodontale screening index
A parodontale screening index (PSI) is een goedkope procedure voor de vroege opsporing van parodontitis die relatief snel kan worden uitgevoerd en waarvoor niet veel apparatuur nodig is. Het onderzoek wordt uitgevoerd met een speciale parodontale sonde (WHO-sonde), waarmee de bloedingsneiging van de gingiva en ruwheid van de subgingivale tandoppervlakken kunnen op eenvoudige wijze worden bepaald en de diepte van gingivale pockets kan worden gemeten. De tandarts gebruikt de sonde om de diepte van de zogenaamde gingivale pockets te controleren. Dit zijn de onzichtbare ruimtes tussen de tandvlees en de tanden. “Hoewel weergaven van het gebruik van de sondes op het eerste gezicht enigszins onaangenaam lijken, is de test pijnloos, zelfs in het geval van ontsteking”, Zegt proDente-expert dr. Dietmar Oesterreich over het onderzoek. Tegelijkertijd wordt bestaande bloeding geregistreerd en de aanwezigheid van schaal evenals overhangende vullingen en kronen worden beoordeeld door de tandarts. Evenzo worden bestaande loszittende, blootliggende tandhalzen en wortelruimtes geregistreerd.
Onderzoek en behandeling
Voor onderzoek, het tandstelsel is opgedeeld in sextanten waarin de bevindingen worden verzameld en toegewezen aan vijf verschillende codes. Het resultaat van dit onderzoek is een nauwkeurige classificatie van het gebit van de patiënt volksgezondheid Met behulp van een index worden vijf ernstniveaus (van 0-4) onderscheiden. Voor elk gebied wordt alleen de hoogste waarde genoteerd, legde Wolfgang Bengel de procedure uit. Met code 0 zijn het tandvlees en de parodontitis gezond. Codes 1 en 2 geven aan gingivitisgeven codes 3 en 4 respectievelijk een matig ernstige of ernstige vorm van parodontitis aan. Op basis van de resultaten zal de tandarts, indien nodig, een uitgebreider parodontaal onderzoek uitvoeren en een gepaste therapie starten maatregelen.
| Strengheid | Behandelingsmaatregelen |
|---|---|
| Grade 0 | Tandvlees en parodont zijn gezond, niet verder therapie nodig. |
| Grade I | De tandvlees zijn ontstoken. Er moet een grondige tandreiniging worden uitgevoerd. Bovendien moet de patiënt nauwkeurig worden geïnformeerd over tandheelkundige zorg thuis. |
| Graad II | Het tandvlees is ontstoken en dat is er schaal of overhangende vullingen en kronen. Na professionele gebitsreiniging en informatie over beter mondhygiëne, vullingen en kronen zijn opnieuw afgewerkt of vernieuwd. |
| Graad III | Milde parodontitis is aanwezig. Daarnaast kunnen bovenstaande bevindingen ook aanwezig zijn. Naast de behandeling maatregelen vermeld in I en II, systematisch parodontaal therapie worden uitgevoerd. |
| Rang IV | Er is sprake van ernstige parodontitis. Daarnaast kunnen bovenstaande bevindingen ook aanwezig zijn. Naast de maatregelen vermeld in I en II, moet dringend systematische parodontale therapie worden uitgevoerd, mogelijk met verdere chirurgische maatregelen. |
Genen dragen ook verantwoordelijkheid
In sommige gezinnen komt parodontitis vaker voor. Wie nu direct denkt aan optredende infecties bij mensen die met elkaar in nauw contact staan, heeft niet altijd gelijk. Ook bij mensen die veel belang hechten aan hun mondhygiëne en toch ontwikkelde parodontitis. Hoewel slecht mondhygiëne bevordert de ontwikkeling van parodontitis, het is niet uitsluitend hieraan te wijten.
Sterk verhoogd risico voor een derde van de bevolking
Ondertussen weet de wetenschap meer antwoorden op deze vragen: bepaalde patiënten lopen bijvoorbeeld genetisch een hoger risico op het ontwikkelen van parodontitis. Ondertussen is er een eenvoudige nieuwe test die duidelijkheid kan brengen over een mogelijk risico op parodontitis. Om dit te doen, wordt een wattenstaafje eenvoudig over de mond gedept slijmvlies, en het resultaat wordt geëvalueerd in een laboratorium. Als een verhoogde productie van interleukine-1 wordt gedetecteerd, is er een grotere neiging tot ontsteking Ten slotte bestaat er een risico op botverlies op de aangetaste plaats. In ieder geval is het met regelmatige profylactische zorg mogelijk om de situatie dienovereenkomstig te verbeteren. Een zeer hoge risicofactor - roken - moet koste wat het kost door de betrokken personen worden vermeden.
