Oorzaken van aantasting van het glazuur | Aantasting van het glazuur

Oorzaken voor aantasting van het glazuur

De oorzaken van glazuur bederf kan van verschillende oorsprong zijn, omdat thermische, mechanische en chemische invloeden de buitenste tandlaag kunnen aantasten. Enerzijds komt mechanische slijtage (bijv. Door nachtelijk slijpen) vaak voor braken (bijv. in de loop van boulimia) kan leiden tot glazuur degradatie.

De belangrijkste oorzaak van glazuur afbraak wordt nog steeds beschouwd als de frequente consumptie van zure voedingsmiddelen en dranken. In deze context vormen niet alleen kunstmatige zuren, maar vooral zogenaamde natuurlijke zuren een hoog risico voor de ontwikkeling van glazuurafbraak processen. Een door zuur veroorzaakte tand glazuurafbraak (technische term: zure erosie) vindt dagelijks plaats tijdens voedselopname.

Deze groep omvat voedingsmiddelen en dranken die enorm zure eigenschappen hebben en, als ze teveel worden geconsumeerd, een bijzonder hoog risico lopen de ontwikkeling van tanden te bevorderen. glazuurafbraak. Naast appels, grapefruit en appelmoes, honingbehoren ook fruitjam en sinaasappelsap tot deze groep. Ananas (met een pH van 3.2), aardbeien en witte druiven hebben ook een relatief lage pH-waarde.

Als een of meer van deze voedingsmiddelen vaak worden geconsumeerd, kan het nuttig zijn om het tandglazuur te versterken door regelmatig fluoridehoudende tandpasta's of tabletten te gebruiken. De voedingsmiddelen die tot deze groep behoren, kunnen op de lange termijn ook de tandsubstantie, vooral het tandglazuur, verzachten en beschadigen. In veel gevallen is het resultaat een onomkeerbare afbraak van het tandweefsel.

Naast kersen (pH 4.0) behoren ook sinaasappels (pH 3.6), tomaten (pH 4.1), verse kaas en fruitsorbet tot deze voedingsgroep. Ahornsiroop (pH 4.6), augurken (pH 5.1) en kwark (pH 4.8) behoren tot deze voedingsgroep. Omdat hun pH-waarde relatief dicht bij de neutrale waarde van 7 ligt, behoren ze tot de (relatief) minder schadelijke voedingsmiddelen. Niettemin tast hun overmatige consumptie de tandsubstantie aan en kan dit leiden tot tandbederf.