Algemene informatie De dij is het bovenste deel van het been tussen heup en knie, of tussen billen en onderbeen. Het heeft een sterk ontwikkeld spierstelsel, dat voornamelijk dient voor voortbeweging en statica. De mate van beweging in het heup- en kniegewricht is echter veel minder uitgesproken dan op de bovenarm. Dij … Dij
Femorhals De femurhals (collum femoris) is het anatomische deel van het dijbeen dat de schacht (corpus femoris) verbindt met de kop (caput femoris). Er wordt een bepaalde hoek gevormd tussen het collum en het corpus femoris (de collum-diafysaire hoek), die tussen 125 en 135 graden moet zijn. Aan de ene kant de nek van … Femurhals | Dij
Gewrichten Het heupgewricht staat voor de verbinding tussen dij en heup (Articulatio coxae). Het is een moerverbinding, een speciale vorm van het kogelgewricht. De kop van het gewricht bevindt zich duidelijk meer dan halverwege het acetabulum. De kom (acetabulum) wordt gevormd door het bekken, de gewrichtskop is de kop van het dijbeen … Gewrichten | Dij
Zenuwen op het bovenbeen De zenuwinnervatie van het bovenbeen vindt plaats via de verschillende zenuwen van de plexus bekkenzenuw (Plexus lumbosacralis). Uit de lumbale plexus komt de genitofemorale zenuw naar voren, die het scrotum en een klein deel aan de binnenkant van de dij gevoelig innerveert. De femorale zenuw is ook afkomstig van de ... Zenuwen op de dij | Dij
Ziekten van de dij De fractuur van de femurhals (ook wel femurhalsfractuur genoemd) is een veel voorkomende fractuur. Het treft vooral postmenopauzale vrouwen en patiënten die lijden aan osteoporose. Anatomisch is de femurhalsfractuur verdeeld in een mediale (binnen het gewrichtskapsel) en een laterale (buiten het gewrichtskapsel) fractuur. Verder is de … Ziekten van de dij | Dij
Samenvatting De dij bestaat uit het grootste buisvormige bot (femur) van het menselijk lichaam en talrijke spieren, die vooral worden gebruikt voor voortbeweging en om rechtop te staan. Ze zijn onderverdeeld in drie grote groepen: De dij is via het heupgewricht met de romp verbonden en via het kniegewricht met het onderbeen. Verscheidene … Samenvatting | Dij
De diagnose De diagnose van een greenwoodfractuur wordt op verschillende manieren gesteld. De eerste stap is een uitgebreid gesprek over het verloop van het ongeval en het letselpatroon, omdat dit vaak al bepalend kan zijn. Bij oudere kinderen en adolescenten moet dan een röntgenfoto worden gemaakt om een breukopening op te sporen … De diagnose | De groene houtbreuk
De behandeling De behandeling van een greenwoodfractuur is afhankelijk van de ernst van de fractuur. Bij frequente ongecompliceerde fracturen is het voldoende om het getroffen gebied enige tijd te immobiliseren met een gipsverband of spalk. De breuk geneest dan volledig vanzelf. Zelfs in het geval van een lichte … De behandeling | De groene houtbreuk
Wat is de prognose? De prognose van de infantiele greenwoodfractuur is meestal zeer goed. Juist omdat het bot nog groeit, duurt de genezing veel minder lang dan bij volwassenen. In de meeste gevallen is de breuk uiterlijk na zes weken zonder gevolgen genezen. Echter, meer ernstige fracturen, zoals die die de groei beïnvloeden ... Wat is de prognose? | De groene houtbreuk
Wat is een groenhoutbreuk? Een greenwood-fractuur is een soort botbreuk die alleen bij kinderen voorkomt. Omdat de botten van kinderen structureel anders zijn dan de botten van volwassenen, vertonen ze vaak een ander fractuurpatroon. Het bot van een kind is nog erg flexibel en heeft een veel dikker periost. Het is dus vergelijkbaar… De groene houtbreuk
