Klinische toestand van het visuele centrum | Centrum bekijken

Klinische toestand van het visuele centrum

Schade aan de visuele pad kan worden veroorzaakt door tal van processen: Dergelijke schade kan leiden tot relatief specifieke gezichtsstoringen, afhankelijk van de locatie van het visuele pad of het visuele systeem. Bijvoorbeeld een eenzijdige laesie van de optische zenuw leidt tot eenzijdig blindheid. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als gevolg van een optische zenuw breuk bij een verkeersongeval.

Een laesie in het gebied van het middelste deel van het optische chiasma leidt tot een zogenaamde bitemporale hemianopsie, dat wil zeggen dat de getroffen persoon aan beide kanten niets meer kan zien in het externe gezichtsveld, omdat de vezels voor dit doel het midden van de andere kant in het chiasme. Zo'n storing kan worden veroorzaakt door een tumor in de buurt van de hypofyse, bijvoorbeeld. Op het gebied van de hersenenleidt een laesie vaak tot nog ernstiger storingen, aangezien er in een kleine ruimte veel belangrijke bewerkingsstappen plaatsvinden.

Als de primaire visuele cortex aan één kant beschadigd is, leidt dit - afhankelijk van de omvang - tot kleinere gezichtsvelduitval of tot een gelijknamige hemianopsie. Dit betekent dat in het ene oog het laterale gezichtsveld verloren gaat in het ene oog en het mediale gezichtsveld in het andere. Dit komt door het feit dat de vezels die in het chiasma kruisen, bijvoorbeeld de linkerkant van de hersenen om vezels te ontvangen van de mediale zijde van het linker gezichtsveld en de laterale zijde van het rechter gezichtsveld.

Bij processen in het gebied van de primaire visuele cortex komt dat doordat de visuele cortex van beide kanten erg dicht bij elkaar ligt, maar vaker wordt de primaire visuele cortex van beide kanten aangetast, bijvoorbeeld door een tumor in dit gebied. Dit kan dan leiden tot voltooiing blindheid. Laesies in het gebied van de secundaire visuele cortex leiden echter niet tot gezichtsveldverlies of blindheid.

In dit geval kan de patiënt niet meer verwerken en herkennen wat hij heeft gezien. Dit wordt visuele agnosie genoemd. Als het een storing is van slechts een klein deel van de secundaire visuele cortex, kunnen selectieve herkenningsprocessen worden verstoord, bijvoorbeeld alleen de herkenning van gezichten (prosopagnosie). Het visuele systeem bestaat dus uit een complex netwerk en het wisselen van vezels op weg van het oog naar het hersenen, waar het geziene alleen wordt verwerkt voor zover het bewust kan worden waargenomen en geïnterpreteerd.

  • Trauma's
  • ontstekingen
  • Tumoren en anderen.