Pruritus - in de volksmond jeuk genoemd - (synoniem: huid jeuk; ICD-10 L29.9: pruritus, niet gespecificeerd) is een huid ongevoeligheid die krabben dwingt.Een classificatie van pruritus wordt gemaakt:
Volgens lokalisatie
- Lokale pruritus: jeuk in een deel van het lichaam, bijvoorbeeld de anus (pruritus ani), vulva (vaginale jeuk; pruritus vulvae).
- Gegeneraliseerde pruritus: jeuk over het hele lichaam.
Volgens de bevindingen van de huid
- Pruritus sine materia - jeuk zonder zichtbaar huidletsels, wat kan duiden op een endogene ziekte (interne, neurologische of psychiatrische aandoeningen) (in ongeveer 50% van de gevallen zonder detecteerbare triggerende factoren, idiopathische pruritus).
- Pruritus cum materia - jeuk met zichtbare huidveranderingen begeleidende dermatosen (huidziekten) zoals atopisch eczeem (neurodermitis) Of urticaria (netelroos).
- Pruritus bij chronische kraslaesies - jeuk op grond van dermatologische of niet-dermatologische aandoeningen.
Volgens de cursus
- Acute pruritus versus chronische pruritus (CP;> 6 weken).
- Afhankelijk van het tijdstip van de dag
- Afhankelijk van het seizoen
Pruritus kan een symptoom zijn van vele ziekten (zie onder “Differentiële diagnoses”).
Bij het eerste optreden van chronische pruritus zijn mannen ouder dan vrouwen.
De prevalentie van chronische pruritus is 12.3% bij mensen onder de 30 jaar en stijgt tot 20.3% bij mensen van 60 tot 70 jaar (in Duitsland). Kinderen hebben ook vaak last van pruritus.
De incidentie (frequentie van nieuwe gevallen) van chronische pruritus is 7%.
Verloop en prognose: Therapie is oorzaakgebonden. Pruritus komt vaak voor bij dermatosen (huid ziekten), xeroderma (droge huid) Of ouder wordende huid, maar kan ook voorkomen bij ziekten van de interne organen (bv lever, nieren). Als er geen oorzaak kan worden vastgesteld, therapie wordt moeilijk. Chronische pruritus kan zelfs aanhouden ondanks behandeling van de oorzaak.
Comorbiditeit (bijkomende ziekten): Patiënten met pruritus hebben bijna zes keer zoveel kans om een maligniteit (tumorziekte) te ontwikkelen als patiënten zonder dit symptoom. In 36% van de gevallen van maligniteit, exantheem (huiduitslag) was ook aanwezig. Zie ".oorzaken / neoplasmata" voor meer informatie over pruritus en maligniteit.
