Hoe test je kinderen? | Kleurenblind

Hoe test je kinderen?

Om kleur te diagnosticeren blindheid (achromasie) bij kinderen, kunnen tests worden gebruikt voor onderzoek vanaf ongeveer de leeftijd van drie jaar. De tests verschillen echter niet veel van die voor volwassenen. Een typische test is de Ishihara-kleurenkaart.

Het wordt gebruikt om te testen of de kinderen een patroon of afbeelding herkennen die is samengesteld uit stippen in verschillende kleuren. Hoewel de kleurverzadigingen verschillen, blijft de helderheid identiek aan de achtergrond. De test is dus alleen afhankelijk van kleurtinten, maar niet van contrastverschillen. In plaats van de gebruikelijke patronen van cijfers of letters die door volwassenen worden gebruikt, kunnen kinderen dierlijke motieven of andere eenvoudige afbeeldingen gebruiken. Afhankelijk van de leeftijd en het begrip van de taak, kunnen kinderen een anomaloscoop gebruiken om groene en rode tinten te mengen om een ​​specifieke gele tint te creëren, of de Farnsworth-test gebruiken om een ​​kleurvolgorde te bepalen

Kan een bril helpen?

In kleur blindheidzijn de sensorische cellen op ons netvlies die verantwoordelijk zijn voor de waarneming van kleuren (de kegeltjes) niet functioneel. Er zijn verschillende kegels voor verschillende kleurpercepties. In de meeste gevallen van kleur blindheidzijn slechts twee van de drie soorten kegels intact.

Deze aandoeningen zijn meestal aangeboren aandoeningen en zijn erfelijk. Helaas, bril kunnen dergelijke veranderingen in het netvlies niet compenseren. Mensen met Kleurenblind ontwikkelen gewoonlijk hun eigen strategieën om dit tekort te compenseren. Ze oriënteren zich bijvoorbeeld bij verkeerslichten door of het boven-, midden- of onderlicht aan is en kunnen het dus redden zonder de kleur precies te herkennen.

Kan kleurenblindheid worden gesimuleerd?

Het is heel goed mogelijk om te simuleren Kleurenblind. Als men kijkt naar de tests die worden gebruikt om een ​​diagnose te stellen Kleurenblind, het valt op dat ze allemaal de medewerking van de patiënt vereisen. Het is daarom mogelijk om een ​​test uit te voeren op een manier die duidt op kleurenblindheid.

Je zou bijvoorbeeld kunnen doen alsof je de patronen op de Ishihara-tabletten niet kunt herkennen. Er zijn echter borden die dergelijke simulanten kunnen blootleggen. Dit zijn tabellen die verschillen in kleurtonen en helderheid laten zien.

Deze tabellen moeten worden herkend door zowel gezonde mensen als kleurenblinde mensen. Als iemand simuleert en beweert deze patronen niet te kunnen herkennen, valt dat op. De meeste mensen proberen echter te simuleren dat ze geen kleurstoornis vertonen en proberen de test te halen door de kaarten uit het hoofd te leren.