Droge mond of xerostomie

Droge mond (xerostomie): diagnostische tests

Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Sialometrie (bepaling van de speekselstroomsnelheid) - dit is de enige objectieve procedure voor het detecteren van bestaande hyposalivatie (oligosialie) of xerostomie. Meting van de speekselstroom geeft volumewaarden per tijdseenheid (ml/min is de eenheid die in de literatuur vaak wordt gebruikt). Optionele diagnostiek van medische hulpmiddelen – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, … Droge mond (xerostomie): diagnostische tests

Droge mond (xerostomie): preventie

Om xerostomie (droge mond) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Mondademhaling Stressmedicatie ACE-remmers (benazepril, captopril, cilazapril, enalapril, fosinopril, imidapril, lisinopril, moexipril, perindopril, quinapril, ramipril, spirapril, trandolapril, zofenopril). Alfa-2-agonisten (apraclonidine, brimonidine, clonidine). Alfa-1-receptorblokkers (bunazosine, doxazosine, prazosine, terazosine). Anorexia (sibutramine). Anti-allergisch (H1-antihistaminica) Anticholinergica (ipratropium … Droge mond (xerostomie): preventie

Droge mond (xerostomie): symptomen, klachten, tekenen

Er zijn tal van typische symptomen die kenmerkend zijn voor xerostomie (droge mond), wat leidt tot een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van leven voor de getroffenen. De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op xerostomie: Droge slijmvliezen – het mondslijmvlies is atrofisch, rood en gevoelig voor pijn. Kleven van de tong aan de slijmvliezen; tongoppervlak vertoont af en toe … Droge mond (xerostomie): symptomen, klachten, tekenen

Droge mond (xerostomie): therapie

Bij de behandeling van patiënten met persisterende xerostomie kan een principieel onderscheid worden gemaakt tussen causale en symptomatische therapie. Causale therapie Bij een droge mond is de eerste stap het achterhalen van de oorzaak. Indien mogelijk kan een verandering van medicatie verlichting bieden. Bij onomkeerbare schade aan de speekselklieren, voor … Droge mond (xerostomie): therapie

Droge mond (xerostomie): medische geschiedenis

De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van xerostomie (droge mond). Familiegeschiedenis Sociale geschiedenis Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Hoe lang is de droge mond al aanwezig? Is je nog iets opgevallen... Droge mond (xerostomie): medische geschiedenis

Droge mond (xerostomie): of iets anders? Differentiële diagnose

Ademhalingssysteem (J00-J99) Hyperplasie van de neusschelp – goedaardige vergroting van de neusschelpen (meestal de onderste neusschelpen aantastend) → obstructie van de neusluchtweg. Deviatie van het neustussenschot (kromming van het neustussenschot) → obstructie van de neusademhaling. Bloed, bloedvormende organen – immuunsysteem (D50-D90). Heerfordt-syndroom - chronische ontsteking van de parotis (parotisklier) en traanklier. Het kan te maken hebben met … Droge mond (xerostomie): of iets anders? Differentiële diagnose

Droge mond (xerostomie): complicaties

Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door xerostomie (droge mond): Ademhalingsstelsel (J0-J99) Faryngitis (ontsteking van de keel). Ogen en oogaanhangsels (H00-H59). Keratoconjunctivitis (droge ogen met branderig gevoel). Xerophthalmia (uitdrogen van het hoornvlies en bindvlies). Mond, slokdarm (slokdarm), maag en darmen (K00-K67; K90-K93). Gingivitis (ontsteking van … Droge mond (xerostomie): complicaties

Droge mond (xerostomie): onderzoek

Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid en slijmvliezen [symptomen: Kleven van de tong aan de slijmvliezen. Het mondslijmvlies is atrofisch, rood en gevoelig voor pijn Sterke slechte adem (foetor ex ore) Droog, … Droge mond (xerostomie): onderzoek

Droge mond (xerostomie): test en diagnose

2e orde laboratoriumparameters – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, etc. – voor differentiële diagnostische verduidelijking Auto-AK (IgG) tegen SS-A/SS-B (anti-SSA/anti-Ro en anti-SSB/ anti-La-AK) – voor verdenking op het syndroom van Sjögren (positief in 40-80% van de gevallen). Sublaryngeale of parotisklierbiopsie / weefselverzameling van de parotisklier (onder lokale anesthesie) - voor verdenking op het syndroom van Sjögren. … Droge mond (xerostomie): test en diagnose