Door liposuctie
De meest voorkomende procedures voor dij lift omvat voornamelijk het aanhalen van de huid door het operatief verwijderen van overtollige huidflappen en liposuctie op het gebied van de probleemzones, waarbij beide procedures afzonderlijk of in combinatie kunnen worden toegepast. Waar de behandelende arts uiteindelijk over beslist, hangt vooral af van de omvang van de procedure. Zo kan een kleine rijbroek een gewenst resultaat bereiken liposuctie alleen, terwijl grotere rijbroeken of aanscherping aan de binnenkant van de dijen en aanvullende ingrepen aan de billen meestal alleen gecorrigeerd kunnen worden door middel van huidincisies en huidflap verwijderen (= zogenaamde body lift; eventueel ook in combinatie met liposuctie ).
In de meeste gevallen is de reden voor een extra huidlift een teveel aan huid of een algemene aanleg voor een slappe huid, zodat liposuctie alleen zou geen optimaal effect bereiken. Bij liposuctie wordt een vacuümpompsysteem gebruikt om vetcellen op te zuigen via een canule die onder de huid wordt ingebracht. Er zijn verschillende methoden die variëren in het type vetcelloslating. Ook hier hangt de keuze van de geschikte methode af van de mate van vetophoping, het lichaamsgebied, de leeftijd en constitutie van de patiënt en de weefselstructuur.
Met laser
In de discussies over het gebruik van een laser voor dij tillen, verschillen de meningen tussen de behandelende artsen. Het is bewezen dat kleine vetkussentjes kunnen worden verwijderd met behulp van een zogenaamde laserliposuctie, terwijl een goede huidverstrakking niet mogelijk is bij een overtollige of slappe huid. Net als bij liposuctie omvat laserliposuctie ook het inbrengen van een canule onder de huid, waarbij het overtollige vetweefsel niet met een vacuümpompsysteem wordt weggezogen, maar een laserstraal wordt gegenereerd die ervoor zorgt dat het vetweefsel of de vetcellen vloeibaar worden.
Het werkingsmechanisme bestaat uit het verhitten van het onderhuidse vetweefsel door de laserstraal zodat de vetcellen smelten en verdwijnen. Afhankelijk van de grootte van het behandelde lichaamsgebied kan het vloeibare vet in het lichaam achterblijven, waar het na enige tijd vanzelf weer wordt afgebroken. Voor grotere operaties kan het voorzichtig afzuigen van het vloeibare vetweefsel ook nodig zijn. De prik plaatsen worden dan alleen met pleisters behandeld en genezen, in de meeste gevallen zonder dat de wonden moeten worden genaaid. De procedure wordt meestal uitgevoerd onder plaatselijke verdoving, aangezien het slechts licht invasief is.
