Diagnose - Hoe kom je erachter dat de tand dood is?
Door het verlies van zijn vitale parameters is de tand nu ongevoelig voor thermische veranderingen in de omgeving. De tandarts doet een zogenaamde vitaliteitstest. Hij houdt een absorberend katoen afgekoeld met koude spray tegen de tand.
Als de patiënt het koud heeft, leeft de tand; als hij het niet voelt, is het dood. Maar deze test kan ook misleiden. Als de tand al is gekroond, kan de test negatief zijn vanwege de dikte van de laag en het materiaal van de kroon, ook al is de tand nog vitaal.
Naast de test met koude spray, kunt u de vitaliteit van de tandzenuw ook controleren met CO2-sneeuw of door een elektrische weerstandstest. Vaak een Röntgenstraal wordt genomen om de diagnose te bevestigen. Indien apicaal parodontitis is de oorzaak van het verlies van vitaliteit, een donkere schaduw is te zien op de Röntgenstraal afbeelding onder de wortelpunt.
Dit is een teken van het heersen ontsteking van de tandwortel. Vaak is de tand ook gevoelig voor kloppen en druk door de ontstekingsprocessen. Voor deze test tikt de tandarts voorzichtig met een stomp instrument op de tand en vergelijkt de sensatie met de aangrenzende tanden. Devitale tanden zijn vaak gevoeliger dan de andere vanwege de ontsteking onder de worteltip. Deze percussietest kan de tandarts ook helpen bij het stellen van een diagnose.
Wat veroorzaakt dode tanden?
Oorzaken voor overlijden van tanden kunnen zeer variabel zijn cariës is zo ver gevorderd dat het vruchtvlees is bereikt, bacteriën kan de schepen in het vruchtvlees. De ontstoken bloed en zenuw schepen sterven als gevolg van het ontstekingsproces en de punt van de wortel kan ook ontstoken raken tot aan het punt van zogenaamde apicale parodontitis of tandwortelontsteking. Door het afsterven van de pulpa wordt het dentine niet meer aangevoerd schepen.
De tand verliest zijn vitale functies en sterft volledig af. Een andere oorzaak van een gedevitaliseerde tand kan trauma (letsel) zijn. Een enkele klap op de tand of mechanische irritatie is vaak voldoende om de zenuw te laten afsterven.
Jaren later kan het trauma ertoe leiden dat de zenuw afsterven en daarmee de tand. Dit gebeurt vaak zonder symptomen totdat de tand optisch verkleurt en de getroffen persoon het pas dan opmerkt. Een tand kan ook worden getraumatiseerd door slijpen.
Een andere oorzaak is gegeneraliseerd parodontitis, die lokaal kan worden ontsteking van de tandwortel indien niet voldoende behandeld. Deze ontstekingsprocessen aan het uiteinde van de wortel kunnen ook leiden tot de dood van bloed en zenuwvaten in de tandpulp en dus tot de uiteindelijke dood van de tand. Dit gebeurt vaak zonder symptomen totdat de tand optisch verkleurt en pas dan merkt de getroffen persoon het.
Slijpen kan ook een tand traumatiseren. Een andere oorzaak is gegeneraliseerde parodontitis, die lokaal kan worden ontsteking van de tandwortel indien niet voldoende behandeld. Deze ontstekingsprocessen aan het uiteinde van de wortel kunnen ook leiden tot de dood van bloed en zenuwvaten in de tandpulp en dus tot de uiteindelijke dood van de tand.
