Wat is botdensitometrie?
Botdensitometrie is een diagnostische procedure die kan worden gebruikt om de structuur van het bot te beoordelen. Het is ook bekend als osteodensitometrie.
Wanneer wordt een botdensitometrie uitgevoerd?
Daarnaast kan het onderzoek gebruikt worden om de osteoporosetherapie te monitoren.
Een ander ziektebeeld waarin de botdichtheid een centrale rol speelt is osteomalacie. In dit geval worden er te weinig mineralen in het bot opgenomen, waardoor de botten zachter worden. De stoornis in het botvormingsproces kan worden gedetecteerd door de botdichtheid te meten.
Hoe wordt de botdichtheid gemeten?
DXA/DEXA-meting
Kwantitatieve echografie
Kwantitatieve computertomografie
Kwantitatieve computertomografie is een andere methode om de botdichtheid te meten. Het wordt op dezelfde manier uitgevoerd als een normale CT-scan: de patiënt wordt op zijn of haar rug gelegd en door een CT-scanner gevoerd, die plakjes van de wervellichamen maakt. Deze methode vangt de kleine botbuikcellen goed op, maar wordt zelden gebruikt voor het meten van de botdichtheid vanwege de verhoogde blootstelling aan straling.
Botdichtheidsmeting: waarden en hun betekenis
|
Gemeten T-waarde |
|
|
Normaal bot |
> -1 standaarddeviatie |
|
Voorloper van osteoporose (ostopenie) |
-1 tot -2.5 standaardafwijkingen |
|
Preklinische osteoporose |
< -2.5 standaarddeviaties |
|
Manifeste osteoporose |
< -2.5 standaarddeviaties + minstens één osteoporotische fractuur |
Wat zijn de risico’s van botdensitometrie?
Voor de patiënt gaat botdensitometrie – ongeacht de procedure – niet gepaard met pijn.
Waar moet ik op letten na een botdensitometrie?
Na de botdensitometrie (DXA, echografie, CT) hoeft u als patiënt geen bijzondere voorzorgsmaatregelen in acht te nemen. Afhankelijk van de uitslag zal de arts verdere stappen ondernemen: Als u een normale botdichtheid heeft, zal de arts met u bespreken of en wanneer een verdere controlemeting wenselijk is (bijvoorbeeld bij een familiair verhoogd risico op osteoporose).
