Borstzweren: symptomen, therapie

Kort overzicht

  • Symptomen: Jeuk en branderig gevoel aan de tepels, mogelijk kleine blaren, roodachtige, glanzende huid, kleine scheurtjes in de tepel, pijn tijdens het geven van borstvoeding, mogelijk gelijktijdige symptomen van spruw of luierlijsters bij de baby.
  • Behandeling: Zalven met antischimmelmiddelen (antimycotica) die op de aangetaste delen van de borst moeten worden aangebracht, gelijktijdige behandeling van de baby die borstvoeding geeft, bij aanhoudende symptomen moeten antimycotica via de mond worden ingenomen.
  • Ziekteverloop en prognose: Met de juiste behandeling verdwijnen de symptomen en blijft het vermogen om borstvoeding te geven behouden. Zeldzamer zijn aanhoudende of terugkerende kuren.
  • Oorzaken en risicofactoren: Schimmelinfectie, meestal veroorzaakt door de ziekteverwekker Candida albicans, overdracht van baby (bijv. spruw of luierlijster) op moeder en vice versa mogelijk, verhoogd risico door bepaalde medicijnen (bijv. antibiotica, cortison).

Hoe herken ik borstlijster?

Vaak verschijnen de symptomen van spruw plotseling na een lange, probleemloze borstvoedingsfase. Getroffen vrouwen merken dan rode, glanzende en soms schilferige plekken op een of beide tepels op. Bovendien treden bij borstlijsters de volgende symptomen op:

  • brandende, jeukende tepels
  • kleine scheurtjes in de huid van de tepel of tepelhof, indien aanwezig
  • roodachtige blaren, zoals huiduitslag
  • mogelijk witachtige plaques
  • mogelijk lichtgekleurd (gedepigmenteerde huidgebieden)

Omdat de gistschimmels die borstlijster veroorzaken besmettelijk zijn, verschijnen de symptomen soms ook bij de baby. De tekenen zijn bijvoorbeeld zichtbaar in de mond van het kind in de vorm van witachtige coatings op het wangslijmvlies of de tong. In dit geval spreken artsen van spruw.

Soms merken vrouwen met borstlijsters tegelijkertijd tekenen van vaginale schimmel op.

Hoe wordt borstlijster behandeld?

Borstlijsters kunnen worden behandeld met antischimmelmiddelen, antimycotica genaamd. Meestal schrijft de arts een zalf voor die op de getroffen gebieden moet worden aangebracht voor de behandeling van borstlijsters. Borstvoeding is nog steeds mogelijk tijdens de behandeling van spruw.

Bij de behandeling van spruw is het belangrijk dat zowel de getroffen vrouw als de baby worden behandeld. Dit komt doordat de spruw op de tepel de baby ook bereikt tijdens de borstvoeding. Soms komt er aanvankelijk ongemerkt spruw bij de baby voor en hebben de Candida-schimmels de borst van de moeder geïnfecteerd tijdens de borstvoeding.

Helpen huismiddeltjes bij spruw?

Kortom, het wordt niet aanbevolen om spruw op de tepels alleen met huismiddeltjes te behandelen. Er zijn geen huismiddeltjes bekend die een infectie met Candida-gisten effectief bestrijden. Vooral bij baby's, die tijdens het geven van borstvoeding vaak spruw krijgen, kan de infectie zich zonder behandeling verder verspreiden en soms de darmen aantasten.

Verloskundigen adviseren soms om als huismiddeltje een druppel moedermelk op pijnlijke tepels aan te brengen. Dit geldt echter niet voor borstlijsters; integendeel, moedermelk mag niet opdrogen op de tepel.

Huismiddeltjes hebben hun grenzen. Als de klachten langere tijd aanhouden, niet beter worden of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen.

Hoe kan borstlijster worden voorkomen?

De volgende hygiënemaatregelen zijn nuttig om borstlijsters te voorkomen en te beschermen tegen herinfectie:

  • Zorgvuldige handhygiëne: was uw handen voor en na het geven van borstvoeding en het verschonen van de luier van de baby, evenals de handen van uw baby als onderdeel van uw dagelijkse persoonlijke hygiëneroutine.
  • Textielhygiëne: Was handdoeken, washandjes, spuugdoekjes en beha’s op 60 °C.

Waar moet ik op letten bij het geven van borstvoeding?

Naast de algemene hygiënemaatregelen om spruw te voorkomen, is het ook handig om deze tips rond borstvoeding op te volgen:

  • Als de arts bij u de diagnose borstlijster heeft gesteld, gebruik dan wegwerpbare zoogkompressen. Vervang ze regelmatig en vooral onmiddellijk als ze nat zijn.
  • Als u moedermelk afkolft, reinig en steriliseer dan alle pomponderdelen na elk gebruik, hetzelfde geldt voor ander borstvoedingsgerei zoals voedingskapjes.
  • Was na het geven van borstvoeding de borst met warm water en laat de huid aan de lucht drogen (indien mogelijk).
  • Breng vervolgens de borstlijsterzalf aan op het getroffen gebied. Knijp de zalf niet rechtstreeks uit de tube op het gebied op de borst: anders bestaat het risico dat de tube besmet raakt met gistschimmels.

Borstlijsters zijn geen reden om te stoppen met borstvoeding. U kunt uw baby tijdens de behandeling borstvoeding blijven geven.

Wanneer wordt borstlijster beter?

Meestal houden de symptomen van een borstlijsterinfectie niet aan na de behandelingsperiode. Bij een juiste behandeling verbeteren de symptomen gewoonlijk en verdwijnt de borstlijster. Het is belangrijk dat zowel de moeder als de baby worden behandeld voor spruw om herinfectie van elkaar te voorkomen.

Wat is de oorzaak van borstlijsters?

De oorzaak van borstlijster is een besmetting van één of beide tepels met een bepaalde gistschimmel. Bijna altijd is dit Candida albicans. Candida-schimmels komen in kleine aantallen voor als normale bewoners van de huid of slijmvliezen.

In het geval van borstlijsters komen de volgende risicofactoren erbij:

  • De warme, vochtige omgeving onder borstvoedingspads biedt ideale groeiomstandigheden voor Candida albicans.
  • Baby's worden gemakkelijker besmet met spruw vanwege hun onvolgroeide immuunsysteem. Soms geven ze spruw ongemerkt door aan de moeder tijdens de borstvoeding en veroorzaken zo borstlijsters.
  • Luierlijster bij zuigelingen is soms een bron van infectie voor borstlijster en wordt bijvoorbeeld overgedragen als de handhygiëne onvoldoende is.

In de meeste gevallen herkent de verloskundige of arts borstlijsters aan de hand van de typische symptomen en het uiterlijk. Als een baby tegelijkertijd spruw of luierspruw heeft, is borstlijster ook zeer waarschijnlijk.

Bij andere vormen van spruw detecteert de arts de ziekteverwekker vaak door een uitstrijkje uit het getroffen gebied te nemen. Bij borstlijsters lukt dit echter meestal niet.