Arnica: effecten en toepassing

Wat is de werking van arnica?

De eeuwenoude geneeskrachtige plant Arnica (Arnica montana, bergarnica) wordt erkend als een traditioneel medicijn, maar mag alleen uitwendig op de huid worden gebruikt.

Alleen de bloemen van de medicinale plant (Arnicae flos) worden medicinaal gebruikt. Ze bevatten sesquiterpeenlactonen van het helenanolide-type, flavonoïden, etherische olie (met thymol), fenolische carbonzuren en coumarinen. Deze ingrediënten hebben een ontstekingsremmende, desinfecterende en pijnstillende werking.

Waar is arnica goed voor? Het kan uitwendig gebruikt worden bij diverse klachten en ziektes. Deze omvatten

  • Ontsteking van de slijmvliezen van mond en keel
  • Ontsteking van een haarzakje (steenpuisten)
  • Luieruitslag (luierdermatitis)
  • Ontsteking als gevolg van insectenbeten
  • reumatische spier- en gewrichtspijn
  • oppervlakkige flebitis
  • Blauwe plekken, verstuikingen en kneuzingen met als symptomen pijn, zwelling, blauwe plekken, bewegingsbeperking, gevoelloosheid van het getroffen gebied
  • Brandwonden (inclusief zonnebrand)
  • Ophoping van vocht in de huid en onderhuid als gevolg van een aandoening in het lymfestelsel (lymfoedeem)

Welke bijwerkingen kan arnica veroorzaken?

Sommige mensen hebben een allergische reactie op arnica. De getroffenen moeten dan stoppen met het gebruik van de medicinale plant en een arts raadplegen.

Toepassing op een beschadigde huid kan huidontsteking met zwelling en blaarvorming veroorzaken.

Als arnica-preparaten onjuist en/of in een te hoge concentratie worden gebruikt (bijvoorbeeld als onverdunde tinctuur), ontstaan ​​vaak toxische huidreacties met de vorming van blaren en zelfs de dood van huidweefsel (necrotisatie).

Bij inwendig gebruik kan arnica bijwerkingen veroorzaken zoals diarree, duizeligheid, neusbloedingen en hartritmestoornissen. Om deze reden mogen preparaten van de medicinale plant niet intern worden gebruikt. Homeopathische verdunningen zijn echter onschadelijk.

Hoe wordt arnica gebruikt?

Er zijn verschillende manieren om arnica te gebruiken: soms als huismiddeltje, vaak in de vorm van kant-en-klare preparaten.

Alle preparaten die arnica bevatten mogen alleen uitwendig en alleen op een onbeschadigde huid worden gebruikt.

Arnica als huismiddeltje

De medicinale plant wordt voornamelijk gebruikt in de vorm van arnica-tinctuur, maar soms ook als aftreksel. Voor kinderen vanaf tien jaar en volwassenen gelden de volgende instructies:

Om een ​​tinctuur van arnica te maken, schud je een week lang dagelijks ongeveer tien gram bloemen in 100 milliliter spirit dilutus (verdunde alcohol) of 70 procent isopropanol. Hierdoor komen de ingrediënten vrij.

Arnica-tinctuur wordt normaal gesproken vóór gebruik verdund met water omdat het beter wordt verdragen: u kunt de tinctuur drie tot tien keer verdund gebruiken voor kompressen of wrijven ter behandeling van inflammatoire reumatische gewrichtsziekten, steenpuisten, insectenbeten, lymfoedeem, kneuzingen, verstuikingen, verrekkingen of kneuzingen . Voor de behandeling van zonnebrand wordt een tienvoudige verdunning aanbevolen.

Breng arnica-kompressen en kompressen alleen kort aan op grotere delen van de huid, maximaal 30 minuten.

Arnica-tinctuur kan worden gebruikt als mondwater bij ontstekingen van de slijmvliezen van mond en keel. Hiervoor wordt een tienvoudige verdunning met gekookt water aanbevolen.

Om een ​​arnica-infusie te maken, giet je 100 milliliter heet water over twee tot vier theelepels arnicabloemen (één tot twee gram) en zeef je na vijf tot tien minuten. U kunt het gekoelde infuus gebruiken voor het koelen van kompressen of kompressen – bijvoorbeeld bij insectenbeten, blauwe plekken of zonnebrand.

Huismiddeltjes op basis van geneeskrachtige planten hebben hun grenzen. Als uw symptomen gedurende een langere periode aanhouden en ondanks de behandeling niet verbeteren of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen.

Kant-en-klare bereidingen met arnica

Waar u op moet letten bij het gebruik van arnica

  • Vermijd direct contact van arnica met de ogen en open wonden.
  • Grote oppervlakken niet met onverdunde arnica-tinctuur behandelen (risico op huidontsteking met blaarvorming)! Gebruik alleen verdunde tincturen voor grotere delen van de huid.
  • U kunt echter onverdunde tinctuur aanbrengen op kleine delen van insectenbeten.
  • Als bekend is dat u allergisch bent voor asteraceae, mag u geen arnicabloempreparaten gebruiken.
  • Bespreek uit voorzorg het gebruik van de medicinale plant tijdens zwangerschap en borstvoeding eerst met een arts.
  • U moet ook een arts raadplegen voordat u arnica-preparaten bij kinderen gebruikt. Deskundigen raden het gebruik van arnica vaak af bij kinderen onder de tien jaar.

Hoe arnica en zijn producten te verkrijgen

Gedroogde arnicabloemen en kant-en-klare preparaten op basis daarvan (tinctuur, gel, crème, massageolie enz. met arnica) kunt u verkrijgen in apotheken en soms in drogisterijen.

Lees voordat u met de behandeling begint altijd de betreffende bijsluiter of vraag uw arts of apotheker hoe u het betreffende preparaat op de juiste manier gebruikt en doseert.

Wat is arnica?

Arnica (Arnica montana) komt oorspronkelijk uit de hogere streken van Noord-, Oost- en Midden-Europa, waar hij groeit op kalkarme bossen en bergweiden. Tegenwoordig is hij echter zeldzaam geworden – deels omdat hij in het verleden te intensief werd verzameld en deels omdat bergweiden vaak overbemest zijn.

De geneeskrachtige plant vormt een tot 60 centimeter hoge ruwe, kruidachtige stengel, die voortkomt uit een rozet van vier tot zes bladeren die dicht bij de grond liggen. Het is harig en draagt ​​een of twee paar korte, tegenover elkaar liggende bladeren, waarbij twee kleinere bloemtrossen zich gewoonlijk ontwikkelen vanuit de oksels van het bovenste paar bladeren. Ten slotte ontspruit er een enkele felgele bloem aan het uiteinde van de stengel.