Waarom vindt celdeling plaats?
Nucleaire deling is nodig om cellen te creëren voor weefsels die zichzelf voortdurend vernieuwen. Het vermogen van het lichaam om te functioneren en te genezen is gebaseerd op het feit dat dode cellen kunnen worden vervangen door nieuwe. Er zijn echter verschillen in het vermogen om zich tussen de verschillende weefsels te verdelen: sommige delen van het lichaam vernieuwen zichzelf voortdurend, zoals de huid, de slijmvliezen en de cellen van de bloed.
De huid en bloed cellen worden constant geregenereerd door onrijpe precursorcellen die zich delen. Dit vereist celkernafdeling Er zijn echter ook organen in het lichaam waarvan de cellen zich niet meer delen. Deze omvatten de hart- en hersenen Omdat hier geen nieuwe cellen worden gereproduceerd, kan schade alleen worden vervangen door littekenweefsel en niet door het oorspronkelijke weefsel.
Hoe lang duurt de celdeling?
De duur van een celdeling is voor alle celtypen verschillend. Het hangt ervan af of de cellen zich snel of langzaam delen. De mitose kan enkele minuten duren, maar er zijn cellen waar mitose enkele uren duurt.
Nucleaire deling is het snelst in organen waarin voortdurend nieuwe cellen worden gevormd. Deze omvatten de huid, slijmvliezen en beenmerg. Bloed vorming vindt plaats in de beenmerg. Dit is waar celkernafdeling moet bijzonder snel zijn.
Hoe vaak delen celkernen zich?
De frequentie van celkerndelingen hangt voornamelijk af van hoe snel de cellen delen. In cellen die snel delen, komen celdelingen vaker voor. Cellen die slechts langzaam delen, zullen een overeenkomstig lager aantal nucleaire verdelingen hebben.
Het is belangrijk op te merken dat er cellen in het lichaam zijn die niet langer delen. Deze cellen worden gedifferentieerde cellen genoemd. Deze sterven uiteindelijk af en moeten worden vervangen. De voorlopercellen hebben deze functie. Ze kunnen nog steeds delen en dan gedeeltelijk gedifferentieerde cellen worden, die op hun beurt niet meer kunnen delen.
Wat gebeurt er als de celkerndeling defect is?
Er zijn verschillende controlepunten in de celcyclus die bedoeld zijn om fouten bij de celdeling te voorkomen. Deze controlepunten bevinden zich op verschillende punten waar kritische processen plaatsvinden. Bij celdeling is de meest kritische fase de scheiding van chromosomen.
Als hier fouten optreden, zijn er twee verschillende chromosomen kan worden geproduceerd. De resulterende cel zou defect zijn en er zou een tumorcel kunnen ontstaan. Het controlepunt van mitose is in de metafase, de fase waarin de chromosomen zijn gerangschikt in een rij.
De manier waarop het controlepunt werkt, is dat de volgende stap pas begint als alle chromosomen correct zijn gerangschikt. Als er een fout optreedt, wordt in het beste geval de mitose gestopt en stopt de nucleaire deling. Het kan echter voorkomen dat er fouten optreden op dit controlepunt. Als celkernen met een ander chromosoomgehalte worden gevormd, kunnen de resulterende cellen ofwel door het lichaam worden vernietigd of worden er cellen gevormd met een hoger risico op degeneratie. Dit kan ook voor jou interessant zijn: Chromosoommutatie
Alle artikelen in deze serie:
