Hersenstam: functie, structuur, schade

Wat is de hersenstam?

De hersenstam is het qua ontwikkeling oudste deel van de hersenen. Samen met het diencephalon, soms ook met het cerebellum en delen van de terminale hersenen, wordt het vaak synoniem de hersenstam genoemd. Dit klopt echter niet: de hersenstam omvat alle delen van de hersenen die zich tijdens de embryonale ontwikkeling hebben ontwikkeld uit de zogenaamde tweede en derde hersenblaasjes. De hersenstam daarentegen omvat alle delen van de hersenen behalve de grote hersenen.

De hersenstam bestaat uit de middenhersenen (mesencephalon), de brug (pons) en de medulla oblongata (medulla oblongata, nahersenen of myelencephalon). De brug en het cerebellum worden ook wel het metencephalon (achterhersenen) genoemd. Samen met het myelencephalon (medulla oblongata) vormt het de ruitvormige hersenen (rhombencephalon).

Middenhersenen

De middenhersenen (mesencephalon) zijn het kleinste deel van de hersenen. Je kunt er meer over lezen in het artikel Midbrain.

Brug (hersenen)

De brug (pons) in de hersenen is een sterke witte uitstulping aan de basis van de hersenen, boven de medulla oblongata. Het is verbonden met het cerebellum door een koord dat de cerebellaire steel wordt genoemd.

Medulla langwerpig

De medulla oblongata vormt de verbinding met het ruggenmerg. Meer over dit deel van de hersenen kun je lezen in het artikel Medulla oblongata.

Wat is de functie van de hersenstam?

De hersenstam is verantwoordelijk voor essentiële levensfuncties zoals het regelen van de hartslag, bloeddruk en ademhaling. Het is ook verantwoordelijk voor belangrijke reflexen zoals het sluiten van het ooglid, de slik- en hoestreflex. Ook de slaap en de verschillende slaap- en droomfasen worden hier aangestuurd.

Binnen de brug loopt het piramidale pad – de verbinding tussen de motorische cortex en het ruggenmerg, die belangrijk is voor vrijwillige motorische signalen (dat wil zeggen vrijwillige bewegingen). Via de pons worden deze signalen, die afkomstig zijn van de hersenschors, doorgegeven aan het cerebellum.

De hersenstam wordt doorkruist door de formatio reticularis – een netachtige structuur van zenuwcellen en hun processen. Het is betrokken bij verschillende autonome functies van het organisme, zoals de controle van de aandacht en de staat van alertheid. Ook de bloedsomloop, ademhaling en braken worden hier gecontroleerd.

Waar bevindt de hersenstam zich?

De hersenstam bevindt zich in het onderste deel van de schedel, aan de basis van de schedel, verborgen door de grote hersenen en het cerebellum. Naar beneden versmelt het met het ruggenmerg met een slecht gedefinieerde grens – dit gebied wordt de medulla oblongata (medulla oblongata) genoemd. In dit gebied, de piramidale kruising, kruisen de zenuwbanen die uit de hersenen komen naar de andere kant.

Welke problemen kan de hersenstam veroorzaken?

Wanneer zenuwbanen die in de hersenstam naar verder stroomafwaarts gelegen craniale zenuwkernen leiden, aan beide kanten worden beschadigd, ontstaat pseudobulbaire verlamming. De belangrijkste symptomen zijn spraak- en slikstoornissen, verminderde tongmobiliteit en heesheid.

Wanneer alleen de grote hersenen beschadigd zijn, worden vitale functies alleen in stand gehouden door de hersenstam. In een zogenaamde wakende coma is de getroffen persoon wakker, maar komt niet bij bewustzijn en kan geen contact maken met zijn omgeving.

Een hersenstaminfarct kan die gebieden aantasten die belangrijk zijn voor het bewustzijn of de ademhaling. In een dergelijk geval is de laesie levensbedreigend.