Schüssler-zout nr. 26 selenium

Toepassingsgebieden

Het Schüssler-zoutselenium is gemaakt van het chemische element selenium, dus het is geen zout in chemische zin. Selenium is giftig in grotere hoeveelheden, maar in zeer kleine hoeveelheden essentieel om te overleven: als zogenaamd sporenelement is het verplicht voor het verloop van bepaalde biochemische reacties van de lever. Deze reacties zijn voornamelijk verantwoordelijk voor het ontgiften van het lichaam en voor het binden van vrije radicalen (moleculen die reageren met het membraan van lichaamscellen en de cel kunnen vernietigen).

Selenium draagt ​​dus ook bij aan de celbescherming. De toepassingsgebieden van Selenium vloeien voort uit deze functies: het is bijvoorbeeld geschikt voor roken stoppen, depressieve stemmingen, chronische uitputting ("burn-out syndroom") en ter ondersteuning van de lever in natuurlijk ontgifting. Ontgiften.

Voor welke ziekten wordt het gebruikt?

Selenium wordt gebruikt bij verschillende ziekten: in de eerste plaats omvatten deze psychische klachten die ermee verband houden chronische vermoeidheid en uitputting. Dit kunnen bijvoorbeeld acute uitputting, depressieve stemmingen, Depressie of burn-out syndroom. Selenium is ook geschikt voor het voorkomen van dergelijke klachten bij blijvende stress of het gevoel van overweldiging.

Een ander toepassingsspectrum is ontgifting. Hier kan Selenium worden gebruikt als ondersteuning bij de behandeling van verslaving, bijvoorbeeld in roken ophouden. Op dezelfde manier helpt selenium om alle andere (vooral vreemde) toxines te verminderen en te elimineren. Selenium kan bijvoorbeeld worden gebruikt na het drinken van alcohol, maar het ondersteunt ook de eliminatie van milieutoxines. Bovendien wordt het gebruikt als een aanvullen op medicamenteuze behandeling in het geval van ziekten die hun oorsprong vinden in de "welvarende samenleving": suikerziekte mellitus (vooral type 2), arteriosclerose, verhoogd bloed vetwaarden (hypercholesterolemie).

Voor welke symptomen is het van toepassing?

Met de Schüssler-zouten herkent men - vergelijkbaar met homeopathie - een persoon die een bepaald zout nodig heeft door bepaalde uiterlijke en persoonlijke kenmerken. De zogenaamde gezichtsanalyse vormt echter het grootste deel van de starende diagnose. Gezichtsanalyse houdt in dat de kenmerken in het gezicht te vinden zijn.

Met selenium omvatten deze kenmerken tekenen van vroegtijdige veroudering en algemene uitputting, zoals grijs haar op jonge leeftijd, donkere kringen onder de ogen, en onvrijwillig spiertrekkingen van individuele spieren in het gezicht, zoals de ooglid. Bovendien gaat de theorie van Schüssler ervan uit dat bepaalde persoonlijkheidsstructuren een verhoogde consumptie hebben van bepaalde stoffen (sporenelementen enz.), Die vervolgens gericht moeten worden aangevuld. Een persoon met een verhoogde consumptie en dus een groter risico op een gebrek aan selenium wordt gekenmerkt door vergeetachtigheid, gebrek aan concentratie en twijfel aan jezelf. Bovendien zijn deze personen meestal verlegen voor aanraking en bevriezen ze snel. Ook de subjectief sterk toegenomen behoefte aan slaap is merkbaar.