Oorzaken van de borderline-fout
Grens persoonlijkheidsstoornis is een subtype van de emotioneel instabiele persoonlijkheidsstoornis. De oorzaken voor het ontstaan van een dergelijke aandoening zijn legio, er zijn enkele hoekstenen waaraan groot belang wordt gehecht. Aangenomen wordt nu dat niet slechts één van deze pijlers een triggerende factor is, maar dat de interactie tussen meerdere van deze pijlers leidt tot de ontwikkeling van een persoonlijkheidsstoornis van het borderline-type.
Opgemerkt moet worden dat slechts een klein deel van de mensen die aan dergelijke gebeurtenissen worden blootgesteld, daadwerkelijk een dergelijke aandoening ontwikkelt. Het borderline-type persoonlijkheidsstoornis komt voor bij ongeveer 1-2% van de bevolking. Aan het begin van de mogelijke keten van oorzaken bij de ontwikkeling van ziekten staan meestal de menselijke genen.
Er zijn ook aanwijzingen dat bepaalde genetische factoren de aanleg voor het ontstaan van de ziekte vergroten. Volgens de huidige kennis zijn het echter niet alleen genetische factoren, maar hun interactie met bepaalde sociale en omgevingsinvloeden. Volgens de wetenschappelijke mening omvatten deze invloeden vooral traumatische ervaringen in het begin jeugd, wanneer de borderline-stoornis zich ontwikkelt.
Dit zijn bijvoorbeeld: Doorslaggevend hierbij lijkt te zijn dat de dader vaak een belangrijke referentiepersoon is in de omgeving van het kind. Zo ervaart het kind emotionele extremen zoals de behoefte aan bescherming en geborgenheid en de angst voor mishandeling geprojecteerd op een en dezelfde persoon, waardoor tegenstrijdige denkwijzen ontstaan, die worden onthouden en later ook in het eigen gedrag tot uiting komen. Dienovereenkomstig fluctueren mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis in de adolescentie en volwassenheid in een relatie vaak in de snelle en onvoorspelbare verandering tussen twee polen.
Enerzijds is er de idealisering van de partner, anderzijds zijn devaluatie. Dit betekent echter niet noodzakelijk dat alle mensen die aan een borderline persoonlijkheidsstoornis lijden, uit een dissociatieve familieachtergrond komen. Zelfs mensen die zijn opgegroeid in volledig intacte en beschutte gezinnen, kunnen in de loop van hun leven een borderline persoonlijkheidsstoornis ontwikkelen. - emotionele verwaarlozing,
- Seksueel misbruik en andere gewelddadige ervaringen,
- Een onstabiel ouderlijk huis met veelvuldige ruzies
- Ouders met een verslavingsachtergrond en uitgesproken impulsiviteit.
Symptomen van een persoonlijkheidsstoornis
Persoonlijkheidsstoornissen worden gekenmerkt door het feit dat de getroffen personen starre gedragspatronen vertonen en deze gedragspatronen niet in de loop van de tijd kunnen aanpassen, dwz dat ze als het ware niet kunnen leren van fouten. In hun perceptie, gevoel en gedrag verschillen de getroffen personen significant van geestelijk gezonde patiënten. Er zijn verschillende persoonlijkheidsstoornissen, dus de symptomen kunnen heel verschillend zijn.
Borderline-ziekte is ook een persoonlijkheidsstoornis en wordt in het technische jargon een emotioneel instabiele persoonlijkheidsstoornis genoemd. Typische symptomen zijn humeurigheid, frequente emotionele uitbarstingen, impulsiviteit, handelen zonder rekening te houden met de gevolgen, neiging tot manipuleren en liegen, zelfbeschadiging, afwisseling tussen sterk vasthouden en wegduwen en devaluatie in interpersoonlijke relaties en een terugkerend gevoel van innerlijke leegte. Mensen met een paranoïde persoonlijkheidsstoornis zijn vaak achterdochtig, snel gekwetst en erg gevoelig voor afwijzing.
Bij een schizoïde persoonlijkheidsstoornis zijn de getroffenen vaak sociaal teruggetrokken, hebben ze een voorkeur voor fantasie en kunnen ze slechts in zeer beperkte mate gevoelens tonen. Bij de dissociale persoonlijkheidsstoornis worden sociale normen buiten beschouwing gelaten, tonen getroffenen geen empathie, is er een zeer lage tolerantie voor frustratie en een lage drempel voor agressief, gewelddadig gedrag. De theatrale persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door oppervlakkige emoties, theatraal-overdreven gedrag, egoïsme, gebrek aan aandacht, evenals een sterke morbiditeit en een constant verlangen naar erkenning.
Patiënten met een anancastische of obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis zijn perfectionistisch, twijfelen vaak aan zichzelf en hebben de neiging om te controleren. De angstpreventieve persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door gevoelens van angst, minderwaardigheid en onzekerheid. Er is een dringend verlangen naar genegenheid en acceptatie en een uitgesproken gevoeligheid voor kritiek.
Mensen met een verslavende of asthenische persoonlijkheidsstoornis hebben moeite met het nemen van beslissingen voor zichzelf en vertrouwen daarom altijd op andere mensen om deze beslissingen voor hen te nemen. Ze maken zich ondergeschikt aan de wensen van anderen, er is een sterke angst voor scheiding.
Alle artikelen in deze serie:
