Oefeningen
Of en in hoeverre bijzondere oefeningen nuttig zijn bij cervicobrachialgie hangt voornamelijk af van de onderliggende oorzaak van de symptomen. Als de oorzaak ligt in een degeneratie van de wervelkolom in het cervicale gebied, kunnen oefeningen slechts een beperkte verbetering bereiken. Acuut optredende klachten door spierspanning, of blokkering van het individu gewrichten kan worden verbeterd met behulp van bepaalde oefeningen.
Naast een ontspannend massage, die het beste kan worden uitgevoerd door een fysiotherapeut, kunnen oefeningen helpen om de spieren in het getroffen gebied te versterken. In overleg met de behandelend arts of fysiotherapeut kunnen de volgende oefeningen helpen om de symptomen te verlichten: In buikligging worden de armen door het lichaam in een 90 ° -positie gehouden, terwijl de handpalmen naar de grond wijzen. Het gezicht wijst ook naar de grond.
Nu de hoofd wordt van de vloer getild en de armen worden ook een paar seconden opgetild. Bij de tweede oefening ga je op een stoel zitten en plaats je je hoofd in de nek. Nu wordt de kin door uw eigen spierkracht naar het plafond gestrekt. Deze oefening kan meerdere keren worden herhaald. Stretching de individuele spiergroepen in de nek en schouder kunnen ook verlichting bieden van de symptomen van cervicobrachialgie.
Homeopathie
Zoals bij veel andere klinische beelden, wordt het gebruik van homeopathische middelen steeds populairder in cervicobrachialgie. Voorbeelden van mogelijke remedies die zouden moeten helpen bij cervicobrachialgie zijn bijvoorbeeld Cimicifuga, Nux vomica, Bryonia, Voor ijs or Arnica. Er moet echter worden opgemerkt dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat homeopathische middelen helpen om de symptomen van cervicobrachialgie. Het gebruik van homeopathische middelen dient daarom altijd in overleg met de behandelende arts en in aanvulling op conventionele therapie te gebeuren.
Cervicobrachialgie en osteochondrose
Osteochondrose is een chronische slijtageziekte van de wervellichamen en de tussenwervel gewrichten. De kans om te ontwikkelen osteochondrose neemt toe met de leeftijd, aangezien het natuurlijke slijtageproces door de jaren heen ook de tussenwervel kan beschadigen gewrichten. Alles wat de elastische tussenwervelschijven sterk samendrukt en belast, verhoogt het risico op slijtage, of het nu door langdurig zitten en weinig beweging is of door zwaar lichamelijk werk.
De tussenwervelschijven verliezen op den duur hun elasticiteit en kunnen de beweging tussen de wervellichamen niet meer optimaal opvangen. Het bot past zich aan de situatie aan en vormt kleine benige uitbreidingen, zogenaamde “spondylofyten”. De botten van de afzonderlijke wervellichamen, die nu dichter bij elkaar zijn, veroorzaken botsslijtage, een artrotische verandering.
Het ontwikkelingsproces duurt maanden tot jaren. De pijn komt ook slechts sporadisch voor in het begin, maar op lange termijn osteochondrose, er is aanhoudende terug pijn die zich naar de armen en benen kan verspreiden. Hoe eerder met de therapie van osteochondrose wordt begonnen, hoe eerder verdere degeneratieve veranderingen in de wervelkolom kunnen worden voorkomen.
